لیلةالرغائب

بسم الله الرحمن الرحیم

نماز لیلة الرغائب از طریق عمری ها وارد شده

و لهذا لم نورد في هذه الرسالة صلاة ليلة الرغائب المشهورة مع أنها منقولة عن طرق العامة.

🔸علامه مجلسی رحمة الله علیه می فرماید:

نماز مشهور لیلة الرغائب را در این رساله (زاد المعاد) ذکر نکردم،با آنکه از طُرُق عامه نقل شده (و معتبر نیست)

زاد المعاد (العلامة المجلسي) صفحه 42

لیله الرغائب: جعلی است یا حقیقی؟

   🔹ما تکلیف داریم که به  "مأثور" عمل کنیم نه هرچه منقول است. یعنی اثر و روایت باشد؛ یعنی از اهل بیت نقل شده باشد ، یعنی اختراع دیگران نباشد. در باره اعمال مستحبی و توسلات بر این نکته تاکید شده است. ما شیعیان اصرار داریم که روش نیایش را از حضرات معصومین علیهم السلام فرابگیریم.

   🔹لیله الرغائب در متون و مجامیع روایی شیعه نیامده است . یعنی ائمه  آن را نفرموده اند. آنچه هست از رسول اکرم _صلی الله علیه وآله__ به نقل از اهل سنت است و هیچ ردپایی در متون اساسی شیعه ندارد. مرحوم سید ابن طاووس در "اقبال" آن را آورده اما از منابع غیر شیعی. شبی چنین مقدس و بدین مهمی اگر حقیقت می داشت بی تردید اهل بیت آن را برایمان بیان می کردند و قطعا در روایات شیعی تشویق و تبیین می شد.  اینکه فقط در منابع سنی آمده ، از اعتبار و حجیت می افتد.

  🔹در اصول فقه قاعده های داریم با عنوان "تسامح در ادله سنن"  و "اخبار من بلغ". معنای سادهء آنها آن است که اگر در بارهء ثواب اعمال مستحبی چیزی شنیدید وبه آن عمل کردید همان ثواب را برایتان ثبت میکنند هرچند آن روایت صحیح نباشد ، چون فضل و رحمانیت خدا وسیع است.

بنابر این :

1. لیله الرغائب در اسناد روایی شیعه نیست. اسنادش از اهل سنت است و ضعیف اند.

2.اگر کسی به قصد دریافت ثواب،  ندانسته به آن عمل کرد، خداوند به سبب رحمانیتش و فضل بیکرانه اش آن ثواب را به او عطا میکند، گرچه خبر وروایت ناصحیح بوده باشد.

3. عمل به چنین سنن و توسلات و عبادتهایی حرام نیست، بل برخی حتی آنها را مستحب دانسته اند

   [برای مطالعه نک : حدیث اندیشه، مقاله بررسی متنی وسندی روایات "من بلغ" ، ش5 ، و: پژوهشهای اصولی، ش4 (1382)، و: مقالات و بررسیها، ش4 (1368) .]

🔹به نظر بنده برای من وشما که شیعه ایم بهتر است در این شب جمعه به اعمالی بپردازیم که مأثور ، واز امامان ما رسیده باشد. کمیل و عاشورا و جامعه ومانند اینها ، چیز دیگری است... از دستشان ندهیم و به لیله الرغائب اهمیت ندهیم وتوجهی نکنیم.

   🔹برخی میگویند همینکه سید ابن طاووس در اقبال  و علامه مجلسی در بحار ومحدث قمی در مفاتیح ونیز برخی مراجع معاصر و شبکه های مذهبی بر استحباب اعمال لیله الرغائب تاکید میکنند نشانه درستی و صحت آن است. دوستان از من می پرسند : مگر از این علما و مراجع برتری؟ داناتری؟

   🔹و اما بعد: روایت لیله الرغائب شیعی نیست ، سنی است. تا اینجا طبق قاعده "تسامح در سنن" و "اخبار من بلغ" آن هم البته با تسامحی مضاعف می پذیریم، والا مخالفانی دارد این قاعده، و نیز هر که فقط تسلیم اهل بیت است، باگشاده رویی و طیب خاطر نمی پذیردش.

بگذریم...

   🔹همین اول بگوییم که "تسلیم" چهارده معصومیم. تسلیم را با تمام معانی و شأن واهمیتش درنظر آورید. و جز این چهارده معصوم "مطیع" و سرسپرده و دلسپردهء کسی نیستیم، البته و صد البته جایگاه فرازمند عالمان دین بر دیدهء ما و در سویدای قلب ماست، اما در مقوله تسلیم واطاعت، کلا.. هرگز.. نه.  یعنی سیدابن طاووس وعلامه مجلسی ومراجع معاصر وعلمای شیعه را چون جان دوست داریم وحتی گاه فراتر از جان.

طبق قاعدهء پیشگفته اگر از سنی ها عملی استحبابی وعبادی به ما برسد می توانیم بدان عمل کنیم، خاصه اگر فقهای خلف وسلف بدان اشارتی کرده باشند. در این شک و دودلی نداریم. اما در مقولهء لیله الرغائب جای سوال است که بپرسیم:

یک. اگر آن روایت در نزد "خود سنی ها" ضعیف باشد، چه؟ یعنی اگر لیله الرغائب به سبب تلاش علمای اهل سنت تضعیف شود و روز بروز ترک شود، آیا باز هم بدان عمل کنیم؟آنها روز به روز از عمل به آن دور شوند و ترکش کنند و ما روز به روز [به سبب اصرار صداوسیما] بیشتر به آن عمل کنیم؟

دو: اگر راوی اول روایت به فرموده امام صادقعلیه السلام و نیز به صراحت علمای رجالی اهل سنت ، کذاب است، چه؟ باز هم بپذیریم؟

سه: یاد گرفتیم که از اهل بیت بگیریم تا از آنها شویم... و یاد گرفتیم که شرق وغرب را بگردیم، علمی نمی یابیم جز در خانه اهل بیت.. و یاد گرفتیم تسلیم آنها شویم... با این حال آیا...   ...   ...الخ

  🔹"عالمان اهل سنت این روایت را بسیار ضعیف دانسته و بدعتی ‌بزرگ شمرده‌اند.

ابن جوزی می‌نویسد:

«هذا حدیث موضوع علی رسول الله صلی الله علیه و سلّم، ... و سمعت شیخنا عبد الوهاب الحافظ یقول: رجاله مجهولون، و قد فتشت علیهم جمیع الکتب فما وجدتهم!»

قال النووی‏:

«و هاتان الصلاتان بدعتان مذمومتان منکرتان قبیحتان‏،‏ و لا تغتر بذکرهما فی کتاب قوت القلوب ـ لأبی طالب المکی ـ والإحیاء ـ للإمام الغزالی ـ ‏،‏ ولیس لأحد أن یستدل على شرعیتهما بما روی عنه علیه الصلاة والسلام أنه قال ‏:‏ ‏{‏ الصلاة خیر موضوع ‏}‏ فإن ذلک یختص بصلاة لا تخالف الشرع بوجه من الوجوه ‏، ولا یغتر ببعض مَنِ اشْتَبَهَ علیه حکمهما من الأئمة فصنف ورقات فی استحبابهما فإنه غالط فی ذلک... و قال أبو الفرج بن الجوزی‏:‏ صلاة الرغائب موضوعة على رسول الله وکذب علیه.» المجموع (4/ 61).

امّا مایه تعجّب است که با اینکه علمای شیعه، رشد را در مخالفت اهل سنت می‌دانند و حتی احادیث صحیح آنها را هم(در صورتی که در منابع شیعه مؤیدی برای آن نیابند) رد می‌کنند، با چه ملاک و معیاری این روایت (که فقط در منابع اهل‌سنت، آن هم با سندی غیرقابل‌اعتنا موجود است) را نقل و ترویج نموده‌اند؟ "

روایت لیلة الرغائب را علامه مجلسی به نقل از اجازه‌نامه علّامه حلّی(ره) به بنی‌زهره آوردهاست که از حیث سند بسیار ضعیف است.

[بحار الأنوار، ج 95، ص 395] بدین صورت:

«باب 25 عمل خصوص ليلة الرغائب زائداً على أعمال مطلق ليالي شهر رجب‏

أَقُولُ قَدْ رَوَى الْعَلَّامَةُ ره فِي إِجَازَتِهِ الْكَبِيرَةِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الدَّرْبِيِّ عَنِ الْحَاجِّ صَالِحٍ مَسْعُودِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ أَبِي الْفَضْلِ الرَّازِيِّ الْمُجَاوِرِ بِمَشْهَدِ مَوْلَانَا أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع قَرَأَهَا عَلَيْهِ فِي مُحَرَّمٍ سَنَةَ ثَلَاثٍ وَ سَبْعِينَ وَ خَمْسِمِائَةٍ عَنِ الشَّيْخِ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ الْجَلِيلِ الرَّازِيِّ عَنْ شَرَفِ الدِّينِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ سَدِيدِ الدِّينِ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَحْمَدَ النَّيْسَابُورِيِّ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنِ الْحَاجِّ مسموسم عَنْ أَبِي الْفَتْحِ نُورْخَانَ عَبْدِ الْوَاحِدِ الْأَصْفَهَانِيِّ عَنْ عَبْدِ الْوَاحِدِ بْنِ رَاشِدٍ الشِّيرَازِيِّ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْهَمْدَانِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ الْبَصْرِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ خَلَفِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الصَّنْعَانِيِّ عَنْ حُمَيْدٍ الطُّوسِيِّ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا مَعْنَى قَوْلِكَ رَجَبٌ شَهْرُ اللَّهِ قَالَ لِأَنَّهُ مَخْصُوصٌ بِالْمَغْفِرَةِ فِيه ...»‏

واما سلسله سند اجازه‌نامه علّامه حلّی به بنی‌زهره، از «انس بن مالک» [به خاطر داشته باشید این نام را]از رسول خدا صلی الله علیه وآله  ، که راویان را در ج 104، ص 123 نقل می‌کند، و عبارت‌اند از:

1. علامه حلّی،

2. الحسن بن الدربی: جلیل‌القدر بود؛

3. مسعود بن محمد بن ابی الفضل رازی: فقیهی صالح بود؛

4. علی بن عبد الجلیل بیاضی رازی: متکلم ومتقی،

5. شرف‌الدین المنتجب بن الحسن بن علی الحسنی: فقیهی صالح بود؛

6. سدیدالدین ابو الحسن علی بن الحسن: نمی توان دقیقا او را تشخیص داد،

7. عبد الرحمن بن احمد النیسابوری: شیخ اصحاب ری، حافظ، واعظ و فقیه بود؛

8. ابو عبدالله الحسین بن علی: ظاهرا نیکوکار وثقه،

9. مسموسم (یا سموسم و یا سمرسم):دقیقا مشخص نیست،

10. ابی الفتح نورخان عبد الواحد اصفهانی: تقریبا مبهم است

11. عبد الواحد بن راشد الشیرازی: مبهم،

12. علی بن جهضم، ابو الحسن الحمدانی یا همدانی: تقریبا ناشناس و احتمال صوفی بودنش وجود دارد؛

13. علی بن محمد بن سعید البصری: ناشناس

14. پدر شخص پیشین که او نیز چنان روشن نیست،

15. خلف بن عبد الله یا خلف بن عبید الله الصنعانی: ابن حجر می‌گوید: وی حدیث لیلة الرغائب را نقل کرده است که ابن جوزی، این روایت را جعلی و ابوموسی چنین روایتی را غریب دانسته است؛

16. حمید طوسی: وی را حمید الطویل و حمید بن تیرویه نیز می‌نامند؛ برخی گفته‌اند وی ثقه است؛ چنانچه یحیی بن معین گفته وی ثقه است؛ و برخی دیگر می‌گویند وی تدلیس می‌کرد،

17. انس بن مالک: [که نامش را به خاطر سپرده اید] . یعنی وی این حدیث را از رسول خدا صلّی الله علیه و آله شنیده بود.

سلسله سند را دیدید. نفر اول هم انس بن مالک بود.

.....سلسله سند را دیدید. نفر اول هم انس بود.

🔹انس ابن مالک کی بود؟

از کودکی خادم پیامبر بود .از بیعت و یاری حضرت امیر مومنان علی علیه السلام سر باز زد.

روزی در کوفه و در زمان خلافت ظاهری امیر مومنان، آن حضرت از جمعی از صحابه در باره حدیث غدیر مناشده کرد. یعنی با اصرار و تاکید وجدیت وقسم پرسید که آیا در غدیر خم شنیدید حدیث غدیر را یا نه؟ همین انس ابن مالک که کمتر از پنجاه سال عمر کرده بود خود را به فراموشی زد که یادم نیست، پیر شدم، و از این بهانه ها. خلاصه شهادت نداد و بهانه آورد. امیر مومنان علی علیه السلام او را نفرین کرد که اگر دروغ بگویی فورا گرفتار شوی و سریعا گرفتار شد. آری، به برص دچار شد.

🔹البته همه اینها را اگر کنار بگذاریم از این روایت نمی توان گذشت که در آن امام صادق _علیه السلام_ او را دروغپرداز در حدیث معرفی کرد.

باری، درروایتی‌ منقول‌ از امام صادق‌ علیه‌السلام ، انس‌ یکی‌ از سه نفری‌ بود که‌ بر پیامبر صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله دروغ‌ می‌بست:

«حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ الطَّالَقَانِيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ يَحْيَى قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ زَكَرِيَّا قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَارَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ ع يَقُولُ ثَلَاثَةٌ كَانُوا يَكْذِبُونَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ أَبُو هُرَيْرَةَ وَ أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ وَ امْرَأَةٌ.» [نک: خصال صدوق، ج 1، ص 190]

آیا با این حال بپذیریم حدیث لیله الرغائب را؟

می گویم بگذریم از سنی بودن روایت، و بگذریم از اینکه اهل سنت، خودشان دیگر به آن عمل نمی کنند و سخت ضعیفش می دانند ، و بگذریم از اهمیت و ضرورت انحصار اخذ از اهل بیت و تسلیم امر آنها شدن ، و باز بگذریم از سکوت ائمه از چنین شبی بدین اهمیت، و بگذریم از پانزده نفر موجود در سلسله حدیث ، آری ... آری..اگر ازاهمیتی اینها بگذریم ، از سخن امام صادق علیه السلام درباره انس نمی توان گذشت و روایت لیله الرغائب را پذیرفت....

با همه اینها در یادداشتم به استحبابش اشاره کردم و دلیل اصولی را هم ذکر کردم یعنی "تسامح در ادله سنن" و "اخبار من بلغ" ..

اکنون هم شاید بر اساس قاعده "رب کذوب قد یصدق" بشود تساهل کرد، و لذا نمی گویم نباید اعمال آن شب را بجای آورد، ولی گفتم و میگویم که اگر بناست آن را استحبابا و رجائا بپذیریم دستکم دعای کمیل و زیارت آل یاسین و عاشورا را بخوانیم ...

توجه بزرگانِ تصوف به "لیلة الرغائب"

📚 سِرّ نِی، دکتر زرین کوب، ٢/٧٨٣

👈🏻 کتابِ "فواید الفؤاد" یکی از مهم‌ترین کتبِ فرقهٔ چشتیه است.

توجه بزرگانِ تصوف به "لیلة الرغائب" به گونه ای است که کتابِ "فواید الفؤاد" یکی از مهم‌ترین کتبِ فرقهٔ چشتیه از فرق تصوف بر آن تاکید دارد.

از نظر مکتب تشیع *بدعت در هر صورتی حرام و موجب ضلالت است و چیزی به نام بدعت ممدوح نداریم*

شایسته است بدانیم مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی در "رساله لقاء الله" دستور العمل لیلة الرغائب را از "سید بن طاووس" در کتاب اقبال نوشته نقل کرده است! اما مرحوم سید، این دستورالعمل را از "احمد بن قاسم جویباری هرویِ" سُنی مذهب نقل کرده که این شخص نزد خود سُنیان از اعجوبه‌های دروغ و جعل است.

او چندتا سندِ حدیث برای خودش ساخته و برای هر چیز از زبان رسول الله صلی الله علیه و آله حدیث درست می‌کرده‌ است.

حتی برای چیزهایی که در آن زمان وجود نداشته حدیث می‌ساخته.

*همین اعمال لیلة الرغائب را سید بن طاووس عینا با همین سند و همین متن، از منابع سُنی گرفته و در کتاب اقبال نقل کرده؛ متن و سندِ این روایت عینا در کتاب "موضوعات ابن جوزیِ" سُنی موجود است که از سر تا پای این روایت، آثار جعل و وضع پیداست.

ادله تسامح و اخبار من بلغ صرف از نظر از ان قلت هایی که درباره آن وارد و به طور مطلق قابل پذیرش نیست و محدثین و فقهاء درباره آن تبیین و اشکالات لازم را بیان فرموده اند ؛ مربوط به اخبار آحاد و ... است ؛ نه مطلبی که سندیت ندارد و معلوم است از سوی صوفیه لعین و اهل سنت جعل شده و تا قرن ۷ هم وجود نداشته و تازه خود اهل سنت هم ناقل آن را دروغگو می دانند فتامل جیدا

نمازهای ماه رجب هیچکدام سندیت ندارد و عملا مطرود و مقابل معالم شریعت است مثلا اگر شب چهارم رجب با لیلة الرغائب مقارن شود ؛ قطعا نماز عشاء یا قضا می شود یا وقت فضیلت و ... آن از بین می رود.

چون باید بین نماز مغرب و عشاء ۱۱۲ رکعت با اعمال آن اقامه کرد

لعنت بر صوفیه و ... که خدا می داند چه بر سر واجبات آوردند و مردم را از واجبات غافل و به بدعت ها مشغول کردند.

لذا لیلة الرغائب از بدعت های صوفیه است و وضاع آن یک دروغگویی بوده که مطرود خود اهل سنت است و هیچ گونه مستند شرعی ندارد و برخی از فقهاء هم اجازه اقامه داده اند فقط به قصد رجاء داده اند و این خود خبر از فاقد سندیت بودن این شب جعلی می دهد.

نیازی به کتب و روایات عمری ها لعنهم الله نداریم

❤️شیخ الإسلام العلّامة المجلسي(رحمه اللّه):

✍️كتاب «تنبيه الخاطر» و مؤلّفه مذكوران في الإجازات مشهوران، لكنّه(رحمه اللّه) لمّا كان كتابه مقصورا على المواعظ و الحكم لم يميز الغث من السمين و خلط أخبار الامامية بآثار المخالفين، و لذا لم نذكر جميع ما في ذلك الكتاب،بل إقتصرنا على نقل ما هو أوثق،لعدم إفتقارنا ببركات الأئمة الطاهرين (عليهم السلام) إلى أخبار المخالفين!

↩️علامه مجلسی رحمه الله می فرماید: کتاب «تنبیه الخاطر» و مؤلف آن،در اجازات، مذکور و مشهور هستند. ولی مؤلّف(رحمه اللّه) چون کتابش به مواعظ و حکمتها منحصر است، روایات درست را از نادرست جدا نکرده و اخبار امامیّه را با آثار مخالفین در هم آمیخته است!

به همین دلیل،ما تمام آنچه در آن کتاب است را نقل نکرده ایم، بلکه بر نقل موثّق ترین أخبار آن اکتفا می‌کنیم، زیرا ما به برکت ائمه طاهرین(علیهم السّلام)، از روایات مخالفین بی نیازیم!

📚بحارالأنوار؛ج۱ص۲۹

⚡️تقویت سنت=تضعیف بدعت

✨قال امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه:

وَمَا أُحدِثَت بِدعَةٌ إلَّا تُرِك بِهَا سُنَّةٌ فَاتَّقُوا البِدَعَ وَ الزَمُوا المَهيعَ إنَّ عَوَازِمَ الأمُورِ أفضَلُهَا وَ إنَّ مُحدِثَاتِهَا شِرَارُهَا

🔸امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: هیچ بدعتی در دین ایجاد نمی شود مگر آن که به خاطر آن سنّتی ترک گردد، پس از بدعت ها بپرهیزید، و با راه راست و جادّه آشکار حق باشید. نیکوترین کارها سنّتی است که سالیانی بر آن گذشته و درستی آن ثابت شده باشد، و بدترین کارها بدعتهای تازه پیدا شده است.

📚بحارالانوار جلد 2 صفحه 264

👈نتیجه پر رنگ کردن اعمال من در آوردی، کمرنگ شدن نسخه های اهل بیتی است.

❌کذاب و معاند و عمری بودن انس بن مالک راوی لیلة الرغائب

🔻انس بن مالک زنازاده و انکار حق خلافت امیرالمومنین علیه السلام و معذب شدنش

▪️إبْنُ الْمُتَوَکِّلِ، عَنِ السَّعْدَآبَادِیِّ، عَنِ الْبَرْقِیِّ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ، عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ، عَنْ أَبِی الْجَارُودِ، عَنْ جَابِرِ بْنِ یَزِیدَ الْجُعْفِیِّ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ، قَالَ: خَطَبَنَا عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلَامُ، فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَی عَلَیْهِ، ثُمَّ قَالَ: أَیُّهَا النَّاسُ! إِنَّ قُدَّامَ مِنْبَرِکُمْ هَذَا أَرْبَعَةُ رَهْطٍ مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ مِنْهُمْ أَنَسُ بْنُ مَالِکٍ وَ الْبَرَاءُ بْنُ عَازِبٍ الْأَنْصَارِیُّ وَ الْأَشْعَثُ بْنُ قَیْسٍ الْکِنْدِیُّ وَ خَالِدُ بْنُ یَزِیدَ الْبَجَلِیُّ ثُمَّ أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ عَلَی أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ، فَقَالَ: یَا أَنَسُ! إِنْ کُنْتَ سَمِعْتَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَقُولُ: مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاهُ، ثُمَّ لَمْ تَشْهَدْ لِیَ الْیَوْمَ بِالْوَلَایَةِ فَلَا أَمَاتَکَ اللَّهُ حَتَّی یَبْتَلِیَکَ بِبَرَصٍ لَا تُغَطِّیهِ الْعِمَامَةُ، .... قَالَ جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیُّ وَ اللَّهِ لَقَدْ رَأَیْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِکٍ وَ قَدِ ابْتُلِیَ بِبَرَصٍ یُغَطِّیهِ بِالْعِمَامَةِ فَمَا تَسْتُرُهُ ... .

▪️إبن المتوکل به سندی از جابر بن عبد الله انصاری روایت می‌کند که گفت: حضرت علی بن أبی طالب علیه السلام برای ما خطبه ای خواند و نخست خدای را حمد و ثنا گفت و سپس فرمودند: به راستی که جلوی این منبر شما چهار گروه از یاران رسول خدا صلّی الله علیه و آله هستند و از جمله إیشان #أنس_إبن_مالک و براء بن عازب الانصاری و أشعث بن قیس الکندی و خالد بن یزید البجلی هستند. سپس روی به سوی #أنس_إبن_مالک نمود و فرمود: ای أنس! اگر از رسول خدا صلّی الله علیه و آله شنیده ای که فرمودند: «مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاهُ» و امروز به ولایت من شهادت ندهی، خداوند تو را نمیراند مگر آنکه تو را به برص (پیسی) مبتلا گرداند که عمامه آنرا نپوشاند .... جابر بن عبد الله الأنصاری گوید: به خدا سوگند که أنس بن مالک را دیدم که به پیسی مبتلا شده که می‌کوشید آن را با عمامه بپوشاند ولی پوشیده نمیشد ... .

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 31 ٫ صفحه 447

🔻انس بن مالک ملعون و بغض علی بن ابی طالب علیهم السلام

▪️[الأمالی للشیخ الطوسی] أَبُو عَمْرٍو عَنِ ابْنِ عُقْدَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ یُوسُفَ بْنِ عَدِیٍّ عَنْ حَمَّادِ بْنِ الْمُخْتَارِ عَنْ عَبْدِ الْمَلِکِ بْنِ عُمَیْرٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ: أُهْدِیَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله طَائِرٌ فَوَضَعَ بَیْنَ یَدَیْهِ فَقَالَ اللَّهُمَّ ائْتِنِی بِأَحَبِّ خَلْقِکَ إِلَیْکَ یَأْکُلْ مَعِی فَجَاءَ عَلِیٌّ علیه السلام فَدَقَّ الْبَابَ فَقُلْتُ مَنْ ذَا فَقَالَ أَنَا عَلِیٌّ فَقُلْتُ إِنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه و آله عَلَی حَاجَةٍ حَتَّی فَعَلَ ذَلِکَ ثَلَاثاً فَجَاءَ الرَّابِعَةَ فَضَرَبَ الْبَابَ بِرِجْلِهِ فَدَخَلَ فَقَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله مَا حَبَسَکَ قَالَ قَدْ جِئْتُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ فَقَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله مَا حَمَلَکَ عَلَی ذَلِکَ قَالَ قُلْتُ کُنْتُ أُحِبُّ أَنْ یَکُونَ رَجُلًا مِنْ قَوْمِی.

▪️أنس إبن مالک گوید: پرنده ای به رسول خدا صَلی الله علیهِ و آله هدیه شد و آن را در مقابل آن حضرت قرار دادند. پس حضرت دعا فرمودند: خداوندا، محبوب ترین مخلوق خود را به سوی من فرست تا با من هم غذا شود، سپس علی علیه السّلام آمد و در زد. گفتم: کیست ؟! گفت: علی هستم! گفتم: پیامبر صَلی الله علیهِ و آله کار دارد. اما او سه بار این کار را تکرار کرد و بار چهارم در با پا زده وارد خانه شد، پس پیامبر صَلی الله علیهِ و آله فرمودند: چرا دیرآمدی ؟! عرض کرد: سه بار آمدم! پیامبر صَلی الله علیهِ و آله به أنس إبن مالک گفت: چرا چنین کردی ؟! عرض کرد: دوست داشتم مهمان شما مردی از قوم من باشد.

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 38 ٫ صفحه 350

❓چرا باید مخالف عمری ها🔥 باشیم؟

عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ الْأَرَّجَانِيِّ رَفَعَهُ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) أَ تَدْرِي لِمَ أُمِرْتُمْ بِالْأَخْذِ بِخِلَافِ مَا تَقُولُ الْعَامَّةُ فَقُلْتُ لَا نَدْرِي فَقَالَ إِنَّ عَلِيّاً (علیه السلام) لَمْ يَكُنْ يَدِينُ اللَّهَ بِدِينٍ إِلَّا خَالَفَ عَلَيْهِ الْأُمَّةُ إِلَى غَيْرِهِ إِرَادَةً لِإِبْطَالِ أَمْرِهِ وَ كَانُوا يَسْأَلُونَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام) عَنِ الشَّيْ‏ءِ الَّذِي لَا يَعْلَمُونَهُ فَإِذَا أَفْتَاهُمْ جَعَلُوا لَهُ ضِدّاً مِنْ عِنْدِهِمْ لِيَلْبِسُوا عَلَى النَّاسِ.

🔸ابواسحاق ارجانی گفت: امام صادق (علیه السلام) فرمود: آيا مي داني چرا به شما دستور داده شده بر خلاف آنچه عامه (عمری ها) می گویند ؛ عمل كنيد؟ گفتم نمي دانیم!

امام فرمود : زيرا كه هيچ كاري نبوده كه علی (علیه السلام) انجام دهد مگر اينكه امت با او مخالفت مي كرد؛ تا اينكه امر او را باطل كنند و از آنچه نمي دانستند از اميرالمؤمنين (علیه السلام) مي پرسيدند و زمانی که او به آنها فتوا می داد از پيش خودشان براي آن ضدي مي تراشيدند؛ تا حق را براي مردم بپوشانند.

📚علل الشرائع، ج‏2، ص: 531

📚نوادر الأخبار، ص: 59

📚وسائل الشيعة، ج‏27، ص: 116

📚الفصول المهمة، ج‏1، ص: 576

📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏2، ص: 237

📚هداية الأمة، ج-8، ص: 379

✨قَالَ رَسُولُ اللَّه صلی الله علیه و آله:

عَمَلٌ قَلِيلٌ فِي سُنَّةٍ خَيْرٌ مِنْ عَمَلٍ كَثِيرٍ فِي بِدْعَةٍ

🔸رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید:

اندک عملى كه مطابق سنّت باشد ؛ بهتر از عملِ بسيارى است که بر اساس بدعت باشد

📚بحارالانوار جلد 2 صفحه 261 - باب 32

📚دعائم الإسلام : ج 1 ص 213

📚امالی طوسی ص 385

👈مخالفت با عمری ها مایه رشد است

قالَ الصَّادِقِ علیه السلام:

دَعُوا مَا وَافَقَ الْقَوْمَ، فَإِنَّ الرُّشْدَ فِي خِلَافِهِمْ.

🔸امام صادق علیه السلام

آنچه ﮐﻪ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻡ (عمری ها) ﺍﺳﺖ را رها کنید، زیرا قطعا رشد ﺩﺭ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺖ.

📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص: 8

📚الوافي، ج‏1، ص: 293

📚وسائل الشيعة، ج‏27، ص: 112

📚هداية الأمة، ج-8، ص: 379

📚مستدرك الوسائل، الخاتمةج‏3، ص: 487

پایان.