لباس های افغانی در افغانستان
زندگی روزمره و آداب و رسوم اجتماعی
مذهب از دیرباز در زندگی روزمره و آداب و لباس افغانی رسوم اجتماعی افغانستان نقش اساسی داشته است. حتی در زمان رهبران مجاهدین، به نظر می‌رسید که افغانستان در مسیر اسلامی‌سازی قرار دارد: فروش مشروبات الکلی ممنوع بود و زنان تحت فشار قرار می‌گرفتند تا سر خود را در ملاء عام بپوشانند و لباس‌های سنتی مسلمانان را بپذیرند. اما با اعمال قوانین اسلامی خود در مناطق تحت کنترل طالبان، اقدامات بسیار سخت گیرانه تری اعمال شد. این اقدامات شامل ممنوعیت تلویزیون و بسیاری دیگر از اشکال سرگرمی بود لباس افغانی مردانی که نتوانسته‌اند ریش بگذارند و آنها را اصلاح نکنند، جریمه و زندانی می‌شوند - ریش‌های کامل توسط افراط‌گرایان به عنوان نشانه‌ای از یک مسلمان تلقی می‌شود - و رحمت کمی به مجرمان محکوم می‌شود. این سیاست ها و سایر سیاست ها چندان مورد استقبال قرار نگرفتند و طالبان در داخل و خارج به دلیل ناتوانی در ایجاد ساختار اداری ملی مورد سرزنش قرار گرفتند. اما، در غیاب جایگزین‌های مناسب، به نظر می‌رسد که اکثر افغان‌ها دیکته‌های طالبان را برای جامعه‌ای منظم‌تر می‌پذیرند.
زمان های قدیم لباس افغانی
زندگی روزمره زنان افغان به شدت تغییر کرده است. قیمت لباس افغانی در دهه 1960، پوشیدن حجاب داوطلبانه شد و زنان در ادارات و مغازه‌ها شغل پیدا کردند. برخی از زنان نیز تحصیلات دانشگاهی داشتند. با این حال، وضعیت پس از سال 1992 تغییر کرد، و به ویژه پس از تسخیر کابل توسط طالبان در سال 1996. مقامات مدارس دخترانه را تعطیل کردند و زنان را مجبور کردند که تقریباً در همه مشاغل از کار دست بکشند. مجازات های شدیدی علیه زنانی اعمال شد که به طور کامل در خیابان ها پوشیده نبودند یا در جمع مردان غیر مرتبط با آنها یافت شدند.
امروزه، در دوران پس از طالبان، زندگی روزمره برای اکثر افغان ها حول محور ضرورت بازسازی یک کشور ویران شده از جنگ می چرخد. با افزایش ثبات، عرضه مواد غذایی بیشتر و ثابت‌تر به وجود آمده است، اما به طور کلی، تغذیه نامناسب در میان افغان‌ها، به‌ویژه با توجه به بی‌توجهی و تخریبی که بر سیستم کشاورزی در طول جنگ و خشکسالی طولانی از آن زمان به‌وجود آمده، به‌عنوان عامل لباس افغانی جدی نگرانی باقی مانده است. اواخر دهه 1990 عنصر اصلی رژیم غذایی افغانستان نان (نان) است که معمولاً مسطح و مستطیل شکل است و معمولاً وقتی تازه از تنور سفالی خارج می شود خورده می شود. غذاهای سنتی شامل انواع گوشت کباب یا پای گوشت (سنبوسه)، سبزیجات خورشتی، پلو پلو و آش رشته غلیظ همراه با میوه های تازه و مجموعه ای از سس های ماست است. فقدان گسترده آب آشامیدنی تمیز و بهداشت کافی تداوم نرخ بالای مرگ و میر را به ویژه در میان کودکان خردسال تضمین کرده است. در خارج از شهرهای بزرگ، سفارش لباس افغانی برق برای افراد معدودی برخوردار است.
در جنبه روشن‌تر زندگی روزمره، ممنوعیت اعمال شده توسط طالبان در بیشتر انواع سرگرمی لغو شده است و فضای اجتماعی آرام‌تر شده است. افغان‌ها دوباره از پرواز بادبادک گرفته تا فوتبال لذت می‌برند و عکاسی دیگر ممنوع نیست. اگرچه امکانات بسیار اندک است، اما مدارس - از جمله مدارس دخترانه - بازگشایی شده اند و زنان بار دیگر وارد نیروی کار می شوند. با این حال، زنان شهری به پوشیدن چادر (یا چادری، در افغانستان)، پوشش کامل بدن که توسط طالبان دستور داده شده است، ادامه داده اند. این امر حتی در مورد آن دسته از زنان طبقه متوسط (بیشتر در کابل) که در دوران کمونیستی آن لباس را پوشیده بودند نیز صادق بوده است. برخی از مردان ریش های خود را تراشیده یا کوتاه کرده اند، اما، جدای از بی توجهی به سبک عمامه زنی مرتبط با طالبان، بیشتر آنها به پوشیدن سنتی خود ادامه داده اند – به طور کلی با شلوارهای گشاد و گشاد که در بسیاری از مناطق آسیای جنوبی و مرکزی وجود دارد، که بر روی آن پوشیده شده است. یک پیراهن بلند و یک جلیقه سنگین پوشیده بود.