⭐️فریادی سرخ در شبِ سیاه
گاهنامه‌ی دانشجویی «بذر و باد»
♦️فریادهای برخاسته از دل تاریکی زمستان، مشت‌های گره کرده‌ای که نوید"مخالفت با استبداد" را می‌دادند، صفوف مستحکم زنان و مردان آزادیخواه که هشدار "وضعیت حساس انقلابی" نتوانست آنان را به خانه برگرداند، همه و همه تنها گویای یک واقعیت بود:
آزادی کالایی نیست که بتوان آن را به تاراج برد.
۱۶ اسفند۵۷، یک روز قبل از روزجهانی زن و کمتر از یک ماه پس از انقلاب بهمن، پیامی مبنی بر "الزام ورود زنان با حجاب شرعی به ادارات" در فضای ملتهب جامعه پخش شد؛ پیامی که در وهله نخست، قصد ویرانی روزی را کرده بود که در تقویم مبارزاتی تاریخ، به نام زن ثبت شده بود.
اما سیر وقایع و زنجیره‌ی سرخ آن شش روز به یادماندنی، ورق را به نحوی برگرداند تا ابلاغیه‌ای که می‌رفت تا آب سردی باشد بر پیکر آتشین به یادماندنی‌ترین ۸ مارس تاریخ جنبش زنان در ایران، شعله‌ی همان آتش را برافروخته‌تر کرد و علتی شد بر رساتر شدن فریادهای آزادیخواهانه.
زنان، بی‌توجه به تلاش‌های نافرجام حاکمیت برای "غربی" و "تقلیدی" دانستن روزشان، حامل روح جاودان مقاومت و مبارزه در بستری با مختصاتی متفاوت بودند؛ مختصاتی که می‌توانست به راحتی در صحنه‌ی انقلابی کشور محو شود. در واقع این پنهان نمودن، امری بود که از روشنفکران گرفته تا رسانه‌ی حکومتی تا مقام مسوول و غیرمسوول و همه و همه در آن شریک بودند؛ آن روز می‌رفت که در غبار تاریخ مدفون شود...
اما هزاران هزار زن و مرد آزادیخواه، از تهران گرفته تا شهرستان ها و از درهای گشوده‌ی دانشگاه تهران تا محوطه‌ی محافظت شده‌ی دادگستری، دست در دست هم و با خشمی برحق، مسیر خود را در دل تاریکی آن روزهای تاریخ می‌جستند؛ مسیری که موجودیت بخشیدن به خویش را در خیابان و خون‌های ریخته شده بر آن، یافته بود.
آری! می‌شد مساله‌ی حجاب را امری ثانویه خواند که جایش در شرایط حساس آن موقع نبود و آن را مساله‌ای دانست که ضدانقلاب را تحریک می‌کرد، اما نیاکان آزادی خواه ما دقیقا بهترین زمان ممکن را برای مطالبه‌ای برحق تشخیص داده بودند؛ موقعیتی که از یک طرف جانب برحق بودن ذات انقلاب را گرفته، و از طرفی هم تن به زائل شدن حقوقش نمی‌دهد.
به راستی بزنگاهی دشوار بود؛ بزنگاهی که حتی از جانب جریان‌هایی که احتمال همراهی می‌رفت هم، ایستادنی جانانه مشاهده نمی‌شد. اما هیچ امری نمی‌توانست و نمی‌بایست خیزش چندصدهزاری را به تعویق می‌انداخت.
▫️اگر۸مارس اهمیتی داشته باشد، در به یادآوری پیام جاودان مبارزاتی آن است؛ در تکرار انضمامی مقاومتش در بستری متفاوت، و به وسیله زنان و مردانی متفاوت که همگی، درصدد تحقق یک رسالت ابدی مشترک بودند و با مشتان گره کرده منتظرشان ما را هم به همان رسالت دعوت می کنند: مبارزه!مبارزه! مبارزه برای رهایی زن که رهایی جامعه است.
#۸_مارس_روز_زن
@bazrobad_mag