ریشه ایرانی کراوات

#ریشه_ایرانی_کروات

در مورد ایرانی بودن کراوات گفته شده که در اوستا ۱۲ چیز را نیاز مرد جنگی دانسته‌اند که هشتمین آن کوئرس (از ریشه کوئرت) بود که در زبان پهلوی به آن گریوپان می‌گفتند و به روی زره بسته می‌شد.

هم چنین در نقش رجب فارس نرسیده به نقش رستم،

#KingdomWithPahlavi

که بنا بر نظر هرتسفلد مربوط به بابک، پدر اردشیر پاپکان می‌شود، کوئرت را بر دور گردن بابک به وضوح می‌توان دید که به روی زره بسته است. این پارچه پهن را بزرگان وسرداران سپاه به صورت پهن و پیش‌سینه‌ای استفاده می‌کردند و نمونه پهن آن درنقوش طاق‌بستان دیده میشود.

#KingdomWithPahlavi

نوئل مالکوم، پژوهشگر بریتانیایی، در کتاب خود به نام “تاریخچه مختصر بوسنی” بر این باور است که کراوات نخستین بار از ایران در زمان ساسانیان به اروپا رفت. این ایرانیان پیروان مانی بودند و برای اینکه از دیگران متمایز نشان داده شوند از پارچه‌ای در جلوی پیراهن خود

#KingdomWithPahlavi

استفاده می‌کردند ولی در تاریخ معاصر توسط کرواسی‌ها به فرانسه برده شد و به دلیل تفاوت‌های زبانی، نام آن به کراوات تبدیل شد..

هرچند که بی گمان این پوشش از فرانسه به جاهای دیگر جهان رفت و فرانسویان نیز آن را در سال 1656، در زمان لویی چهاردهم از کروات ها گرفته اند.اما جالب است بدانیم

کرواتها (کرواسی) در جنوب شرق اروپا در اصل گروهی از ایرانیان خراسان کهن بودند به نام خروات (خور آوات) یا (خور آباد) که به دلایلی به شبه جزیره ی بالکان کوچ کرده اند، کروات ها به ریشه ایرانی خود امروزه افتخار می کنند.

اینان در گذشته پارچه ی زیبایی را به گردن خود برای زیبایی

می آویختند و این جامه به نام خودشان نامیده شد و امروزه در سراسر جهان پوشیده می شود.

پژوهشگر انگلیسی، نوئل مالکوم در کتاب خود به نام " تاریخچه مختصر بوسنی" پژوهش ارزشمندی در مورد پیوندهای ایرانیان و گذشته مردمان یوگسلاوی پیشین انجام داده است. وی در این کتاب می‌نویسد:

"واژه کراوات، یا هراوات (Hravat) در زبان صربی" ریشه در این زبان ندارد. این واژه از ریشه ی ایرانیست که در لوحی سنگی در ناحیه یونانی نشین جنوب روسیه پیدا شده است.

ریشه آن نام، خراوات("Khoravat") در اوستا به معنای " دوستانه" است.

پژوهشهای تاریخی نشان می‌دهد که نژاد کنونی کرواسی،

کرواتها، از 3000 سال پیش شروع به مهاجرت از سرزمین مادریشان ، ایران به سوی کرواسی، صربستان و بوسنی نموده‌اند. البته موج بزرگ از کوچ این قوم 1700 سال پیش روی داده است. شاید دلیل این کوچ سرکوب مانویان در دوران ساسانیان بوده است.

برمبنای پژوهش انجام شده توسط این پژوهشگر، واژه "صرب "

ریشه در واژه‌ای ایرانی با عنوان "چارو" ("Charv") دارد که به معنای رَمه است.

بر پایه ی اسناد قدیمی، مردمان صرب و کروات دارای اصالت ایرانی هستند که بعدها به اقوام اسلاو پیوسته اند .نوئل مالکوم بر این باور است که نظریه های نوین در این زمینه با شواهد تاریخی همگنی دارد.

برخی از تئوریسین های ملی‌گرای کروات، ترجیح می‌دهند که اصلیت خود را با ایرانیان پیوند دهند تا همسایگان اسلاو خود. چنین تئوری‌هایی به ویژه در زمان جنگ جهانی دوم، در هنگامی که نژاد ایرانیان در طبقه‌بندی نژادها از سوی آلمانیان بالاتر از نژاد اسلاو قرار گرفت، تقویت شد.

هرچند برابر نظر مالکوم، هم کروات‌ها و هم صرب‌ها مهاجرینی از ایران بوده‌اند که تقریباً به صورت همزمان از ایران به بالکان مهاجرت کرده‌اند.یک نکته کاملاً مشخص است: مهاجرین نخستین برای آنکه از سایر اقوام آن ناحیه تمییز داده شوند خود را "خراوات" یا همان "کراوات" مینامیدند.

همچنین این مهاجران ایرانی تبار، برای آنکه وجه تمایز خود را از نشان دهند، یا برای زیبایی دستمالی به دور گردنشان می‌بستند، چیزی که بعدها محبوبیتی جهانی یافت و به کراوات مشهور گشت.

در سال 1656، لوئی چهاردهم، هنگی از داوطلبان کروات را در ارتش خود تشکیل داد. اعضای این هنگ،

به رسم پیشینیان خود، دستمالی ابریشمین را به دور گردن خود می‌بستند که در انتهای آن گره‌ای داشت. همچنین این دستمال برای بستن زخم مجروحین مورد استفاده قرار می‌گرفت. از آن به بعد این حمایل ابریشمی به عنوان بخشی از زیور نظامی در ارتش فرانسه پذیرفته شد و واژه ’a la croate’ وارد

زبان فرانسه گشت. 170 سال بعد بستن کراوات به گردن رسمی جهان شمول گردید.

بن مایه:

نوئل مالکوم، تاریخچه مختصر بوسنی

#KingdomWithPahlavi

#مرگ_بر_کلیت_و_تمامیت_جمهوری_اسلامی

@TwitterMamnoe