روانشناسی شناختی

روانشناسی شناختی شاخه‌ای از روانشناسی است که بر مطالعه فرآیندهای ذهنی، از جمله نحوه ادراک، تفکر، به خاطر سپردن و یادگیری افراد تمرکز دارد. فرآیندهای ذهنی درونی که زمینه‌ساز رفتار هستند را با تأکید بر درک چگونگی پردازش اطلاعات، تصمیم‌گیری و حل مشکلات توسط انسان‌ها بررسی می‌کند. روانشناسی شناختی روانشناسان را قادر می‌سازد راه‌های جدیدی برای کمک به افراد برای مقابله با مشکلات روانی ایجاد کنند.

زمینه‌های اصلی مطالعه در روانشناسی شناختی عبارتند از:

حافظه و یادگیری: بررسی فرآیندهای دخیل در شکل‌گیری حافظه، ذخیره‌سازی، بازیابی و فراموشی، و همچنین نحوه وقوع یادگیری و چگونگی بهینه‌سازی آن.

ادراک: بررسی چگونگی درک و تفسیر افراد از اطلاعات حسی از محیط از جمله بینایی، شنوایی، لامسه و سایر روش‌های حسی.

توجه: درک مکانیسم‌های توجه، از جمله توجه انتخابی، توجه تقسیم‌شده، و توجه پایدار، و چگونگی تأثیر فرآیندهای توجه بر ادراک، حافظه و سایر عملکردهای شناختی.

زبان: مطالعه ساختار، اکتساب و استفاده از زبان، از جمله نحوه پردازش زبان در مغز، نحوه انتقال معنا از طریق زبان و چگونگی رشد زبان در کودکان.

تفکر و حل مسئله: بررسی فرآیندهای شناختی دخیل در استدلال، تصمیم‌گیری، حل مسئله و تفکر خلاق، از جمله اینکه افراد چگونه اطلاعات را به صورت ذهنی برای دستیابی به اهداف بازنمایی و دستکاری می‌کنند.

روانشناسی شناختی از انواع روش‌ها و تکنیک‌های تحقیقاتی، از جمله آزمایش‌ها، مشاهدات رفتاری، مدل‌سازی محاسباتی، تصویربرداری از مغز (مانند fMRI و EEG) و مطالعات عصبی روانشناختی افراد مبتلا به آسیب‌های مغزی یا اختلالات عصبی استفاده می‌کند.

چه دانشگاه هایی گرایش روانشناسی شناختی دارند؟

دانشگاه اصفهان

دانشگاه تبریز

دانشگاه تربیت مدرس

دانشگاه شهیدبهشتی

دانشگاه علامه طباطبایی

دانشگاه فردوسی مشهد

دانشگاه شهید مدنی

دانشگاه سمنان

موسسه غیرانتفاعی علوم شناختی