رشته توییتی از @navidlatifi

رشته توییتی از @navidlatifi

@TwitterVid_bot

1.

#مذاکرات_وین

1- چهره‌های کنونی سیاست خارجی ایران نسبت به مقامات پیشین، در #دیپلماسی_عمومی کم تحرک‌تر، کم‌اثرتر و آشکارا فاقد ایده‌ای اصلی هستند. دیپلمات‌های فعلی بیش از تاثیرگذاری بر فضای عمومیِ بین‌الملل بر فاصله‌گذاری با تیم روحانی/ظریف آنهم در افکار عمومی داخل متمرکز شده‌اند.

2.

2- این لختی، دورافتادگی از متن و بی‌کنشی در فضای عمومی، کار را به آنجا رساند که در چند مقطع، همچون پاسخ به اردوغان، #شمخانی در قامت سخنگوی اصلی اعلام موضع کرد و دبیرخانه‌ی شعام (و نه شعام) را در «موقعیت بالادستی» تثبیت نمود؛ موقعیتی که از یک سال گذشته مدام بر تحکیم آن می‌کوشید.

3.

3- کافی است «همدستی» دبیرخانه‌ی شعام با مجلس یازدهم و حذف وزارت خارجه‌ی وقت در تصویب اقدام راهبردی لغو تحریم‌ها را به یاد بیاوریم. همان طرحی که به وضوح سنگ‌اندازی مهلک در مسیر احیای سریع #برجام با #بایدن در آستانه‌ی بهار 1400 بود. منبع آگاه پرس تی وی هم که نیاز به یادآوری ندارد.

4.

4- غیبت دیپلماسی ایرانی در افکار عمومی بیرونی و فضای شبکه‌ای شده‌ی کنونی را باید به تنزل یافتن دوباره‌ی وزارت خارجه تعبیر کرد. به نظر دوگانه‌ی دیپلماسی/میدان به کلی برطرف شده و اساسا دیپلماسی ظرفیت استقلال از میدان و یا تعدیل و تصحیح #میدان را در جهت منافع ملی از دست داده است.

5.

5- سیاست خارجی ایران در آستانه‌ی #مذاکرات_وین دچار بحران نماینده در فضای عمومی است. به وضوح #رئیسی را از موقعیت موضع‌گیری دیپلماتیک دور نگاه داشته‌‌اند (که البته با توجه به میان‌مایگی‌اش در سیاست و ناتوانی مزمن‌اش در بکارگیری دقیق کلمات، اقدام بسیار سنجیده‌ای است)

6.

6- نقش وزیرخارجه @Amirabdolahian هم در مذاکرات احیای #برجام، جدی به نظر نمی‌رسد و افکار عمومی خارجی نیز جز عبارات مبهمی مانند "به زودی" چیزی از او به یاد نسپرده. جدی گرفته نشدن وزیر حتی به توییت‌های کنایه‌ای مقام ناهمتراز روسی هم رسید که نشانه‌ای از افول دیپلمات‌ ایرانی است.

7.

7- امیرعبداللهیان در نخستین نمایشش در قامت وزیر (کنفرانس بغداد) بر دو نشانه‌ جهت رساندن پیام تغییر وزیر خارجه، اهتمام ورزید. «عربی سخن گفتن» و خارج از جایگاه در صف اول ایستادن. هر دو نشانه برای فضای داخلی طراحی شده بود و به همین دلیل در تعامل با همسایگان، رخداد موثری ارزیابی نشد.

8.

8- به عربی (نسبتا پر ایراد) سخن گفت تا به «زبان همسایگان» سخن گفته باشد و اعلام کند از غرب‌گرایی! به منطقه‌گرایی بازگشته‌. او خارج از تشریفات در صف نخست عکس یادگاری ایستاد تا وطن‌خواهی افکار عمومی را با خود همراه سازد. هر دو کنش در رقابت با تصویری بود که ظریف در ذهن ما ساخته بود.

9.

9- امیر عبداللهیان پس از نشست بغداد، از دوگانه‌سازی با وجوه اصلی «برند ظریف» عقب نشست چون او خوب می‌دانست که ظریف «جهان‌بلد» بود نه فقط زبان‌بلد و باز هم خوب می‌دانست که برای رقابت با چهره‌ی وطن‌خواه ظریف، بر هم زدن صف نخست یک عکس یادگاری، اصلا و اصلا کافی نیست.

10.

10- برای پیشی گرفتن باید در گفتگوهای سخت با چهره‌های معتبر رسانه‌ای، در قاب تلویزیون‌ها، در تریبون رویدادها، در دوئل‌های توئیتری و ... همچون #ظریف به مدافع منافع ایران بدل شود که حداقل در کوتاه‌مدت کار سختی برای وزیر خارجه‌ی کنونی خواهد بود. دقیقا همان چیزی که اینک رخ نمی‌دهد.

11.

11- قطعا دیپلماسی عمومی و دیپلماسی دیجیتال، تمام آنچه از دیپلماسی می‌شناسیم نیستند اما کنار کشیدن و واهمه داشتن از فضای عمومی برای رئیس‌جمهور یا یک دیپلمات ارشد که اقتصاد کشورش گرفتار مهیب‌ترین تحریم‌هاست و نظم اجتماعی‌اش شکننده، جز خلع سلاح تعبیر دیگری ندارد.

12.

12- در این میان اما باقری همچنان به دوگانه‌سازی با مصرف تماما داخلی ادامه می‌دهد و عامدانه حتی از بکار بردن کلیدواژه‌ی #برجام امتناع می‌کند. برای جهان #مذاکرات_وین، مذاکرات احیای توافق است اما برای او فرصتی جهت تولید محصولی جعلی است تا به افکار عمومی داخلی عرضه شود؛

13.

13-محصولی که همان مونتاژ برجام است با برچسبی از دولت سیزدهم تا هم اقتصاد نجات یابد و هم اعتبارش به روحانی/ظریف بازنگردد. به همین سبب ایده‌ی توافق موقت یا چیزی شبیه به این نه ایده‌آل تیم جدید ولی گزینه‌ای است که به آن فکر می‌کنند. ایده‌ای که زمان لازم را برای برندسازی فراهم می‌کند

14.

14- اگر توافق موقت صورت بگیرد (امیدوارم) و یا به نحوی قانون مجلس بدون هیاهو نقض شود و گریبانی هم در صحن دریده نشود و فحاشی و بدزبانی معمول این مجلس هم تکرار نشود، یک پرسش اخلاقی بزرگ باقی خواهد ماند: چرا فرصت احیای توافق را به قیمت ماه‌ها تمدید فشار بر جامعه، از دولت قبل گرفتید؟

15.

15- وقتی #تحریم و #ترامپ فرصت تسویه حساب سیاسی باقیمانده از 96 شد دیگر چه فرقی می‌کند تیم مذاکرات امروز چند نفره باشد. امید که قربانی کردن دیگران و طولانی کردن ماه‌ها تحریم فرساینده، کافی بوده باشد و بالاخره این کابوس تمام شود.

16- دو زانو روی گلوی ماست.

16.

17- مذاکره با بازدید میدانی از وین یا حضور سرزده در هتل محل گفتگوها متفاوت است؛ امید که پذیرفته باشند: #مذاکره نمایش نیست و با شیوه‌ی دولت‌داری این ماه‌ها متفاوت است.


خواندن این رشته توییت در توییتر


ساخته شده توسط ربات @TwitterVid_bot

Report Page