دست باز در برابر ایران، اما عدم وجود استراتژی: بررسی یک ساله دولت از زاویه امنیتی
"أ‌خٌ‌في‌الله"
اولین سال روی کار آمدن دولت کنونی بار دیگر ثابت می‌کند که وقتی پای سیاست امنیتی به میان می‌آید، تفاوت زیادی بین دولت‌های مختلف اسقاطیل وجود ندارد. آمریکایی‌ها می‌گویند: «موقعیت شما به جایی بستگی دارد که بنشینید» - جایی که ایستاده‌اید بستگی به جایی دارد که بنشینید، یا به قول ما: «چیزهایی که از آنجا می‌بینید، از اینجا نمی‌بینید».
تمام اظهارات جنگ طلبانه ای که در اوج روزهای انتخابات بیان می شود، از «سرنگونی حکومت حماس» تا «حذف هنیه ظرف ۴۸ساعت»، لحظه ای که فرد روی صندلی می نشیند و مسئولیت پیامدهای سنگین چنین تصمیمی را می پذیرد، از بین می رود. . سازمان های امنیتی ما - ارتش اسقاطیل، شاباک و موساد - که توسط افرادی هدایت می شوند که در این شغل بزرگ شده اند و از بیرون وارد آن نشده اند، تعادل و ترمزهایی را ایجاد می کنند که یک سیاست امنیتی پایدار را حفظ می کند.
بین سیاست های دولت نفنالین و سیاست های دولت های نتانیابو در مورد یهودیه و سامره، نوار غزه و حزب الله لبنان تفاوت معناداری وجود ندارد. تفاوت چشمگیر این دولت، بر خلاف سلف خود، این است که گوش دلسوزانه ای در واشنگتن پیداکرده، که آزادی عمل اسقاطیل را در برابر ایران افزایش می دهد. ایرانی ها چه در ایران و چه در سوریه به خوبی از این تفاوت آگاه هستند
دولت بنت با آغاز به کار خود، ایجاد گزینه نظامی علیه ایران را که از سال 2013 مورد غفلت قرار گرفته بود، تجدید کرد. هفته گذشته نیروی هوایی تمرین کامل حمله به تاسیسات هسته ای ایران را آغاز کرد و در مرحله اولیه این رزمایش هواپیماهای آمریکایی نیز در آن شرکت کردند
حمله آشکار به تاسیسات هسته ای ایران نتایج بسیار محدودی خواهد داشت. نمی تواند تاخیر قابل توجهی در برنامه هسته ای ایجاد کند و حتی ممکن است باعث تسریع آن توسط ایرانی ها شود. از سوی دیگر، چنین حمله ای احتمالاً منجر به جنگی خواهد شد که جان صدها اسقاطیلی را خواهد گرفت. مانند دولت نتانیابو، دولت نفتالین برای اعمال چنین گزینه ای عجله نخواهد کرد - اما ایجاد ظرفیت ضروری است. تنها در احتمال بعید که ایران تلاش کند به سرعت به سمت تولید بمب برود، اسقاطیل ملزم به استفاده از گزینه نظامی خواهد بود
از سوی دیگر، وقتی صحبت از فعالیت های مخفیانه می شود، به نظر می رسد این دولت بلافاصله از آزادی بیشتری در برابر آمریکایی ها برخوردار است و در ماه های اخیر ثابت کرده است که اسقاطیل در سطح فعالیت های تهاجمی علیه ایران یک پله بالا رفته است. ترورها، مسمومیت ها، حملات پهپادی و سایبری - ایران در حال حاضر از همه جهات ضربه های مخفیانه دریافت می کند - و اوضاع بدتر خواهد شد.
ایرانی ها در تلاش برای انتقام اقدام خواهندکرد. این می تواند در ربودن یا قتل یک اسقاطیلی در خارج از کشور یا هواپیمای بدون سرنشینی باشد که به اسقاطیل حمله می کند
واکنش دولت بنت به موج تروریسمی که در ماه‌های اخیر تجربه کرده‌ایم نیز یادآور رفتار دولت در مواجهه با امواج معدودی از ترور است که در سال‌های 2016 تا 2015 ما را فراگرفت
در مورد غزه، یکی از آرام‌ترین سال‌ها از زمان جنگ غزه حفظ شده است. دولت بنت یک سری از مزایای اقتصادی را برای غزه ایجاد کرده است. اما سکوتی که به دست آورده، ناپایدار است و هر لحظه ممکن است نقض شود
دولت بنت مانند همه دولت های قبلی خود از تصمیم گیری در مورد استراتژی خودداری می کند: نه در غزه، نه در کرانه و نه با ایران. این مشکل اساسی سیاست امنیتی همه دولت های اسقاطیل است. استراتژی اسقاطیل با اهداف و مقاصد، تصمیمات امنیتی و تاکتیکی، به اصطلاح «مدیریت تعارض» می گیرد. سیاستی که هدف آن در درجه اول خرید آرام در زمان حال بدون تفکر در مورد شکل دادن به آینده است.
دولت بنت در جایی شکست می‌خورد که دولت‌های باثبات‌تر شکست خورده‌اند و حتی قادر به تدوین چشم‌اندازی برای طراحی واقعیت امنیتی بهتر برای اسقاطیل نیست.