📝در روز جهانی زنان ما نیازی به تخفیف (صدقه) نداریم؛ ما به حقوق برابر نیاز داریم!
✍️ Nilanjana Bhowmick🖍️ ترجمه: پرستو فرخی🔖جامعه‌شناسی زن روز
روز جهانی زنان، اغلب به یک فرصت بازاریابی محض تبدیل می شود که از فمینیسم بهره‌برداری و سواستفاده می‌کند.در این روز برندهایی که می‌خواهند از زنان «قدردانی» کنند، تخفیف‌هایی برای لباس‌ها و آرایش ارائه می‌دهند و سلبریتی‌ها در این روز از زنان می‌خواهند که به خودشان برسند و قدرخود را بدانند. در هند، روز جهانی زنان به تسخیر تجارت درآمده است.
یک نمونه از پیام‌های بسیاری که در طول هفته گذشته در صندوق پستی من وجود دارد:«هیچ مقدار تخفیف یا پیکش و پیشنهادی برای قدردانی از زنان کافی نیست. با این حال، این تلاش کوچک ما برای ایجاد احساس فوق‌العاده خاص در آنها است... تا ۵۰ درصد تخفیف روی تمام محصولات ما تا روز جهانی زنان وجود دارد»
بااینکه برخی از برنامه‌ها توسط دولت و سازمان‌های غیردولتی برای این روز وجود دارد، اما آنها همچنان فقط در سالن‌های کنفرانس محدود می‌شوند.
زن معمولی؛ کسی که در ایستگاه مترو یا اتوبوس، در ازدحام جمعیت راه خود را باز می‌کند یا در خانه پنهان می‌ماند، به این اجتماعات قدرتمند دسترسی ندارد. چیزی که در دسترس او است، بن‌های تخفیف و بورس فروش رسانه‌های اجتماعی است که هدف و مناسبت این روز را از بین می‌برد.
روز جهانی زنان وقتی هدف سیاسی خود را از دست بدهد چه معنایی می‌دهد؟
کلیشه زن کدبانویی که سرمست از دوردور کردن در فروشگاه‌ها و خریدهای اضافی است آن هم با تخفیفی که بمناسبت روز زن به کارت اعتباری همسرش زده شده! یا نهایتاً جشن‌های نمادین که با توانمندسازی چند زن محدود مزین شده‌اند.
زنان بصورت روزافزون برای افزایش درآمد خانواده تلاش می‌کنند در عین حال که با یک سیستم سرمایه‌داری پدرسالار هم مبارزه می‌کنند که این سیستم از آنها می‌خواهد نقش خود را به عنوان خانه‌دار در اولویت قرار دهند و در مشاغل کم‌درآمد بی آتیه با رشد ناچیز باقی بمانند.در محل کار، آنها با این توقع روبرو هستند که "مانند یک مرد کار کنند"، در غیر این صورت ضعیف و غیرمولد هستند درحالیکه وقتی به خانه می‌آیند، باید یک بار دیگر نقش الهه خانگی را برعهده بگیرند؛ هم مانند نیگلا لاوسون آشپزی کنند و هم مانند فلورانس نایتینگل مراقب باشند!
آیا تعجبی دارد که زنان هندی تقریباً ۱۰ برابر بیشتر از مردان مراقبت‌های بدون مزد انجام می‌دهند؟ اگر روز جهانی زنان (IWD) برای تأمل در نابرابری های جنسیتی است، بیایید این کار را انجام دهیم. اگر دولت علاقه‌مند به ایجاد تغییر بود، سیاست‌های کار سازگار با زنان را در دستور کار قرار می‌داد. اگر این تجارت‌های سوداگرانه در پرداختن به موضوع زنان جدی بودند، می‌توانستند سازمان‌هایشان را نسبت به حساسیت جنسیتی ارزیابی کرده و تغییراتی در آن ایجاد کنند.
در بسیاری از جوامع (از جمله هند) این تجارت‌ها موفق شده‌اند روز به این مهمی را بجای فراخوان‌های اقدام برای مطالبه برابری سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برای زنان و یا انتقاد علنی و مواخذه‌های اجتماعی، ساده‌سازی کرده و به سطح موضوعات پیش پاافتاده تقلیل دهند.
روز جهانی زنان در حد یک فرصت بازاریابی با کمپین‌های سطحی شعارمحور و وابسته به هشتگ در نظر گرفته می‌شود که به جای شروع گفت‌وگو در مورد نابرابری‌های شرورانه‌ای که هنوز در جوامع وجود دارد، سود و بهره‌وری مالی را هدف قرار می دهند. این برندها فمینیسم را کالاسازی می‌کنند، آنها از تظاهر به برابری جنسیتی سود می‌برند.این مسئله خیلی ساده است: چیزی که موقعیت زنان را در جامعه ارتقاء می‌دهد و به آنها توان تصمیم‌گیری و قدرت خرید بیشتری می‌دهد، غنی‌سازی آگاهی در مورد تحصیل و اشتغال زنان و کمک به آنان برای دستیابی به فرصت‌های کاری برابر است.
سیستم سرمایه‌داری، سیستم مردسالاری را جفت و رفیق خود می‌داند اما شکاف بین این دو سیستم همزمان با توانمندی مالی و فکری زنان، به مراتب بیشتر خواهد شد. به گفته نیلسن، تا سال ۲۰۲۸، زنان ۷۵ درصد از استقلال و آزادی عمل در مخارج را در اختیار خواهند داشت که آنها را به تأثیرگذاران جهان تبدیل می‌کند. در این گزارش آمده است که «شرکت‌ها باید رویکرد خود را برای بازاریابی، نوآوری و طراحی خدمات برای زنان بازنگری کنند. داده‌ها نشان می‌دهد که صرف چرب‌زبانی و تکریم ظاهری از زنان در این روز موجب تحلیل نیرو می‌شود.»
اگر می‌خواهید استدلال کنید که برجسته‌سازی روز جهانی زنان از طریق تجاری‌سازی می‌تواند آگاهی را افزایش دهد و جرقه گفتگو در مورد نابرابری جنسیتی را برانگیزد، متأسفانه در جوامع (مثلا در هند) چنین نیست و تجاری‌سازی به معنای نادیده‌گرفتن مسائل واقعی زنان است.
دولت‌ها در سراسر جهان می‌بایست برای کسب‌وکارهایی که خواهان استفاده از روز جهانی زنان برای بازاریابی محصولات خود هستند، پیروی از پارامترهای خاص برای تعهد به افزایش آگاهی در مورد حقوق زنان را اجباری کنند.
روز جهانی زنان فقط یک شعار نیست، روزی است که باید در مورد این مسائل صحبت شود. زمان آن فرا رسیده است که به یاد زنانی باشیم که از طرف ما برای حقوقی که امروز از آن برخورداریم جنگیدند. برای آنها، برای ما و برای دخترانمان، باید روز زنان را از چنگال اهداف تبلیغاتی و بازاریابی باز پس بگیریم.
ما به تخفیف یا صدقه نیاز نداریم. ما به حقوق برابر در خانه و محل کار نیاز داریم. ما باید شنیده شویم. ما باید در تصمیم‌گیری‌ها و تدوین سیاست‌ها مشارکت داشته باشیم. اما همه اینها باید از خانه‌های ما شروع شود.
برابری جنسیتی نه موضوع پیچیده‌ای مثل علم هواوفضا و آپولو هوا کردن است و نه موضوع پیش‌پاافتاده‌ای مثل کارت تخفیف (بمناسبت روز جهانی زنان) است؛ بلکه برابری جنسیتی به عنوان یک مکالمه از خانه شروع می‌شود و به یک جنبش تبدیل می‌شود.
⚪ منبع: گاردین
🔖عضویت در کانال تلگرامی جامعه‌شناسی زن روز
♦️@Zane_Ruz_Channel