جهل یا تجاهل

✅ایران این روزها حال ناخوشی دارد رویکرد جدید حاکمیت با شعار جراحی غدهٔ چرکین اقتصاد کشور بر بحران‌های قبلی فزونی یافته و حال بیمار وطن را سخت آشفته تر ساخته است .

هدف این نوشته پرداختن به زوایای متنوع ایدهٔ جراحی اقتصاد کشور و آزادسازی قیمت‌ها نبوده بلکه بیشتر بر شیوهٔ حکمرانی و مدیریت کلان نظام متمرکز است .

✅نگاه کلی به محصول و خروجی نهایی عملکرد چهل وچندساله جمهوری‌اسلامی‌ بیانگر واقعیت‌های انکارناپذیر وضعیت عمومی کشور و مردم می‌باشد.

✅دههٔ اول انقلاب را می‌توان بدلایل نا آشنایی و فقدان تجربهٔ نسل اول و اتکا بر شیوه آزمون و خطا در ادارهٔ کشور و حاکمیت هیجانات و فضای احساسی ناشی از آرمان‌های آسمانی و همچنین بروز بحران‌های سیاسی مربوط به جریانات برانداز و جنگ و… از فرصت‌های در اختیار برای بهبود و اصلاح امور مملکت کسر نمود.

✅با این حساب سی و چند سال زمان برای ارزیابی عملکردمان در دستیابی به اهداف و تامین نیازها در حوزه های گوناگون زمان قابل قبولی است. نرم‌ها و تجارب جهانی گواهی بر این مدعا هستند که کشورهایی مانند مالزی ،کرهٔ جنوبی ، ژاپن ، چین و در همسایگان ترکیه، امارات ، قطر و…ظرف دو یا سه دهه توانسته‌اند گام‌های بسیار بلندی در توسعهٔ وضعیت خود بردارند.

✅بنای آن‌را ندارم که تنها در شاخص‌های اقتصادی کشورمان را با دیگران مقایسه کنم بلکه در حوزه‌های اخلاق و دینداری ، هنجارهای اجتماعی و فرهنگی آمارهای جرایم عمومی ،اعتیاد ،قاچاق ،فحشا، مهاجرت ، و پژوهش‌های مربوط به وضعیت تحصیلی ، نهاد خانواده، امید به زندگی ،باورهای دینی، مشروعیت و مقبولیت ،شکاف های متنوع اجتماعی و….به گواهی پیمایش های مکرر مراکز علمی ودانشگاهی و حتی دولتی جملگی نشانگر شرایط نامطلوب وضع عمومی می‌باشند.

✅ در سی وچندسال گذشته انواع دولت‌ها با مشرب ها و تئوری‌ها و سلایق متنوع سیاسی و اقتصادی از هاشمی ،خاتمی ،احمدی نژاد ،روحانی تا رئیسی خودنمایی کرده‌اند که هر یک توفیقات و ناکامی‌های داشته‌اند اما کشور کماکان در دور باطل سردرگمی و پس روی بسر می برد.آنچه که در این چرخهٔ بی‌حاصل خودنمایی می‌کند بحران شیوهٔ حکمرانی و ناکارآمدی است.

✅اگر این گزاره‌ها را قبول داشته باشیم سئوال این است که ریشهٔ وضعیت نامطلوب کنونی ناشی از جهل ونادانی نسبت به نحوهٔ اداره کشور است و یا اینکه نسبت به عوامل و منابع اصلی و واقعی عقب ماندگی کشور تجاهل می شود؟

✅باور نگارنده بر این است که قطعا بخشی از این ناکارآمدی از منشاء جهل ونادانی و خطا در تشخیص مشکل و راه‌حل‌های مناسب آب می‌خورد اما این همهٔ مشکل نیست.

✅ جهل و نادانی امریست که بطور نسبی در همهٔ شیوه‌های کشورداری دنیا به خصوص کشورهای عقب‌افتاده و در حال توسعه به چشم می‌خورد.بخش قابل توجه مدیران دولت آقای رئیسی را افراد بی‌تجربه و کم‌سواد و البته پرمدعا تشکیل می‌دهند که سردرگمی و بی‌برنامگی در مدیریت مجموعهٔ تحت نظر خود را با روش آزمون و خطای مکرر دنبال می‌کنند.

✅اینکه همین انقلابیون که در گذشته در نقد دیگران تعدیل اقتصادی را نماد لیبرالیسم و غربگرایی و خودباختگی می‌دانستند اکنون با کدام سازوکار و مطالعه و برنامه مدون اقتصادی وارد این پروژه پیچیده شده‌اند ؟

✅والبته سئوال‌های بسیار دیگر در خصوص انتخاب زمان ،اولویت‌ها و…از جمله موضوعاتی است که بدلیل عدم ارتباط با موضوع نوشته اینجا مجال پرداخت به آن نیست.

✅متاسفانه بکارگیری این تیم فاقد کارآمدی با شعار انقلابی‌گری و دفاع از عدالت و ارزش‌ها تحقق یافته است. شعاری که در دههٔ اول انقلاب آن‌هم با تکیه بر جوانان صادق و پرشور و خستگی‌ناپذیر نسل انقلاب تجارب تلخ و شیرین به همراه خسارت های فراوانش پیش چشم ماست.

✅با این تفاوت که دههٔ اول انقلاب نظام ناگزیر از بکارگیری نیروهای جوان و انقلابی بود و البته اخلاص و صداقت بسیار نسل اول در کنار خرابکاری‌ها توفیقاتی هم همراه داشت.حتما منظور من عدم بکارگیری جوانان در چرخه مدیریتی کشور نیست بلکه اینجا مایلم بر همان عنصر جهل و نادانی در قلمرو شیوهٔ کشورداری و تمشیت امور مملکت توسط این قشر جوان به ظاهر انقلابی و عدالتجو تاکید نمایم.

✅توجه و غرض اصلی نگارنده در این نوشته براین است که مشکل تنها از جهل عده‌ای خام و کم‌تجربه ناشی نبوده، بلکه تجاهل بر واقعیت‌های میدانی منشاء معضلات کشور است.

✅باور من بر این است که بخش قابل توجه بزرگان شناخته شده و ناشناس و مرموز جریان اصولگرا که با تلاش‌های بسیار امروز با حذف همهٔ رقبا کشور را یکدست کرده و علیرغم همه هزینه‌های سنگین تحمیل شده به کشور زمام امور را بدست گرفته‌اند ،با وجود شناخت ریشهٔ مشکلات نسبت به آن تجاهل می‌کنند و برای راه‌حل برون‌رفت به آدرس‌های نادرست رهنمون می‌شوند.

✅قدرت‌طلبی و برخورداری پیوسته از منافع آن و البته رگه‌های مشکوک به خط نفوذ بیگانه می‌تواند دلیل اصلی این تجاهل قلمداد گردد.در واقع در این نگاه کشور با همهٔ ظرفیت‌های بزرگ آن قربانی خودخواهی این قوم مسلط و شیطنت نامحرمان است.

✅این قبیله گوش خود را بر خیرخواهی آگاهان و السابقون و نخبگان جامعه بسته است و بر توصیه ها و پیشنهادات و اعلام خطر یاران و دلسوزان واقعی کشور کمترین اعتنایی ندارد. محصول این رویکرد هم ناگفته روشن است که به چه سرانجامی خواهد رسید امید که آن نشود.

مورخه بیست و هشتم اردیبهشت

🆔️@Mostafatajzadeh