بیانیه خانواده جاوید نام اکبر محمدی بمناسبت هشت مرداد، هفدهمین سالگرد شهادت او در زندان اوین
.یکبار دیگر سالگرد شهادت اکبر در زندان مرگ و خون بنام اوین فرا رسیده است . اگر چه باید اذعان نماییم که سخت و دردآور است یادآوری هر ساله این روز شوم برای ما بعنوان خانواده او ، اما چه گوییم که همین بس که تا پایان زندگی محکوم به قبول این واقعیت دردآوریم، اینکه اکبر پس از هفت سال اسارت در زندان اوین با فجیع ترین و ناجوانمردانه ترین روش به دستان رهبر بیمار نظام چون خامنهای و دو کارگزار قاتل و بیمار او همچون رئیس جمهور وقت احمدینژاد و وزیر اطلاعات وقت محسنی اژهای و همینطور نیز بدست دیگر مزد بگیران و قاتلین رژیم جور خامنه ای با فجیعترین شکنجههای ممکن به شهادت رسیده است، اگر بگذریم از اعمال دهها نوع شکنجه های قرون وسطایی بر روی اکبر، اما نتوان گذشت از آخرین نوع اعمال شکنجه رژیم بر روی او در داخل بهداری زندان اوین و سپس نیز اجرای پروژه قتل او در داخل همان بهداری به دستور مستقیم محسنی اژهای وزیر وقت اطلاعات و امنیت احمدینژاد!
شکنجههایی چون یک سوی زنجیر بسته شده بود همزمان نیز به دو دست و دو پای اکبر و دیگر سوی زنجیر نیز بسته شده بود به پایه آهنی تخت بهداری زندان اوین، آنهم همزمان با اعتصاب غذای خشک او که همراه بود با شکم گرسنه و لبان به شدت تشنه، بطوریکه به واقع این شیوه قتل از سوی این خشک مغزان و منجمدین فکری، داغ عمیق و همیشگی بر سینه ما تک تک اعضای این خانواده باقی گذاشته است و هرساله هم که مناسبت آن روز شوم و شرمآور فرا میرسد نه تنها که آثار این زخم و داغ عمیق کمتر نمیشود بلکه بیشتر هم نیز میشود.
رنجها، آزارها و شکنجههایی که خشک مغزان و منجمدین فکری ولی فقیه به دستور ولی امرشان به صرف گناهی چون مقاومت و سر سختی در عقیده بر اکبر روا داشتهاند به واقع نه تنها زبان از بیان آن مقاومت قاصر است بلکه قلم از نوشتن مقاومت او هم نیز رنگ می بازد
اکبر نه تنها مظهر مقاومت بود بلکه مظهر و نماد اخلاق ، برد باری و جوانمردی در میان زندانیان سیاسی و حتی زندانبانان بود، اگر چه زندانبانان جرات بازگویی آن را در میان عموم نداشتند ولی در خفا و تنهایی با عشق به او باز میگفتند و زندانیان سیاسی هم که نام پیامبر اخلاق را بر اکبر نهاده بودند، همگی بر این باور بودهاند که اکبر در مبارزات خستگیناپذیر، در شهامت و دلیری کم نظیر و در اخلاق سیاسی و دستگیری انسانهای ضعیف و نا توان یکی از سر آمدان بود بطوریکه او حاضر بود با شکم گرسنه بخوابد و یا بمیرد تا دیگر مردمان و هم نوعان و هم بندان او در بیرون و داخل زندان گرسنگی نکشند و نمیرند و با هر روحیهای زنده بمانند. بله اکبر با این خصوصیات و رفتار پیامبرگونه انسانی و زمینی با شکنجههای بسیار سخت و بی رحمانه طرفداران پیامبر آسمانی از میان ما پر کشید و به آسمان رفت و اما آن مزد بگیران شکنجهگر آسمانی در زمین باقی ماندند تا برای پر کردن شکم زنها و فرزندانشان، انسانهای آگاه ارزشی و اخلاقی بیشتری را در زمین به مسلخ بکشانند و به دنبال آن نیز به آسمان بفرستند و به ازای هر محشور کردن آگاهان به پیامبر در آسمان یعنی به قتل رساندن هر چه بیشتر آنان، مزد بیشتری دریافت نمایند و سپس نیز در روی زمین به شادی و هلهله بپردازند. رنجی که ما از نا آگاهی خود خواسته این قشر بیمار و ناآگاه و آلوده میکشیم بیشتر از رنج و درد پر پر شدن دلبندمان اکبر به دست خود آنهاست.
منوچهر محمدی همرزم و همبند اکبر محمدی، نسرین محمدی، رضا محمدی و دیگر اعضای خانواده جاوید نام اکبر محمدی
#اکبر_محمدی #کوی_دانشگاه #یاری_مدنی_توانا