بیانیه‌ی زنان ژیڤانۆ به مناسبت ۸ مارس
علیرغم اصرار سنت‌ها و ارزش‌های کهن بر تداوم سلطه ساختاری، نگاه جنسیتی و تقسیم نابرابر جهان به فرادست و فرودست، زشت و زیبا، دانا و نادان، پیشرفته و عقب مانده و...، در تمامی معادلات سیاسی اجتماعی در سطح جهان سوژه‌ای حضور دارد که به لحاظ تاریخی ناتوان انگاشته شده است، اما در هر برهه‌ی زمانی توانایی فرارونده‌ی این سوژه آشکارتر و همزمان سطح و شکل سرکوبش نیز خشن‌تر می‌شود. این سوژه که 8 مارس به نام او نامگذاری شده است، زن نام دارد. زنی که هنوز در هر جغرافیا و سطحی سرکوب می‌شود و او در هر لحظه به سوژه‌ی مقاومت و کنش بدل گشته و در هر فرصتی توانایی خلاقانه و زندگی‌ساز خود را به رخ می‌کشد.
فشار مضاعف روانی و فیزیکی پاندمی طی یك‌سال گذشته در عمده مناطق جهان بهانه‌ای برای اعمال خشونت های عریان و پنهان هر چه بیشتر در اشکال مختلف؛ اعم از گرفتن حق حیات و کشتن تحت لوای ناموس، خشونت های خانگی و تبعیض، بیکاری اجباری و نهایتاً انسان‌زدایی هرچه بیشتر از زنان شده است.
افزایش آمارهای خشونت و قتل های کم سابقه دلیل تشکیل «ژیڤانۆ» بوده است. ژیڤانۆ گروهی از زنان داوطلب دغدغه‌مند کوردستان است که با هر نوع خشونت مخالف بوده و برای ساخت جامعه‌ای آگاه و عاری از خشونت تلاش می‌کند.
سلب حق حیات از یک انسان، اقدامات خودسرانه خشونت آمیز، شیء انگاری و حق تملک قائل شدن بر یک انسان نه تنها به بهانه ناموس که به هیچ وجه دیگری قابل توجیه نبوده و هر مفهومی که سبب تحریک و تولید چنین خشونت‌هایی در جامعه شود بدون شک نیاز به بازنگری و خوانشی آسیب شناسانه خواهد داشت.
ژیڤانۆ خواهان جامعه‌ای امن با حقوق و فرصت‌های برابر برای همگان بوده و بر این باور است که به صرف زن زاده شدن و تعلق به اقلیت‌های جنسی و جنسیتی نمی‌توان کسی را مورد ستم، تبعیض و خشونت قرار داد.
آگاه سازی جامعه نسبت به انواع خشونت و راه‌های مقابله با آن، تصویب قوانین بازدارنده اعمال خشونت و همچنین قوانین حمایتی از زنان، ایجاد، معرفی و حمایت از فعالیت خانه‌های امن، فراروی از مفاهیمی چون زنانگی، مردانگی و ناموس، مبارزه با کودک همسری، مطالبه دستمزد برابر در قبال کار یکسان و فراهم کردن فرصت های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی برای زنان و زدودن تبعیضات جنسیتی حاکم بر این عرصه‌ها از بدیهی‌ترین خواسته‌های ما بوده که برای تحقق آنها لحظه‌ای از پای نخواهیم نشست.