بيانيه محمد هدايتى دبيركل جمعيت روحانيون سنتى ايران معاصر (رسام) درباره بازداشت محمد جواد محقق یزدی

بيانيه محمد هدايتى دبيركل جمعيت روحانيون سنتى ايران معاصر (رسام) درباره بازداشت محمد جواد محقق یزدی



 محمد هدايتى دبيركل جمعيت روحانيون سنتى ايران معاصر (رسام) درباره بازداشت محمد جواد محقق یزدی که بدلیل انتقاد از خامنه‌ای و نصرالله چندی پیش بازداشت شد، بیانیه ای منتشر کرده که در ادامه می‌خوانید. 


قابل توجه ؛

رهبر جمهوری اسلامی ایران 

اعضای محترم حوزه‌های علمیه 

ملت شریف ایران و جهان تشیع

بسم الله الرحمن الرحيم

آنچه که در این روزها رخ داده، یعنی بازداشت آیت‌الله شیخ محمد جواد محقق یزدی به دلیل انتقاد از مقام رهبری، به‌طور جدی نه تنها بر جامعه مذهبی ایران بلکه بر وجدان هر انسان آزاداندیش سنگینی می‌کند. این اقدام در تضاد کامل با اصول اسلامی و معیارهای عدالت و آزادی است که قرآن و سنت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و اهل‌بیت (علیهم السلام) بر آن تأکید دارند. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَتَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَالتَّقوى وَلا تَعاوَنوا عَلَى الإِثمِ وَالعُدوانِ» (مائده، ۲). بازداشت علما به دلیل انتقاد، چه معنایی جز تعاون بر اِثم و عدوان می‌تواند داشته باشد؟

رهبر ج ا که خود را رهبر امت اسلامی می‌دانید، می‌بایست بیش از هر فردی پذیرای نقد و نصیحت باشید. انتقاد یک عالم دین که عمری را در خدمت اسلام و معارف اهل بیت (علیهم السلام) سپری کرده، نه تنها تهدیدی برای مقام رهبری نیست، بلکه فرصتی است برای اصلاح و تعالی. امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام) خطاب به مردم می‌فرماید: «فَلَا تَكُفُّوا عَنْ مَقالَةٍ بِحَقٍّ أَوْ مَشورَةٍ بِعَدْلٍ». "پس شما را از گفتن سخن حق و یا مشورت عادلانه باز ندارند." پس چرا وچگونه چنین سخن صریح و حق‌محور نادیده وسرکوب می‌شود!؟

از نظر جامعه‌شناسی سیاسی، جامعه‌ای که در آن صدای علما و اندیشمندان خاموش شود، به سوی استبداد و فروپاشی اخلاقی سوق خواهد یافت. رهبران باید بدانند که ترس از انتقاد و سرکوب مخالفان، نه تنها بر اقتدار آنان نمی‌افزاید، بلکه در طولانی‌مدت به فروریختن پایه‌های مشروعیت آنان منجر خواهد شد.

بازداشت این عالم برجسته، تنها یک حادثه نیست؛ بلکه علامتی آشکار از بحران در رهبری و فقدان پذیرش نقد و اصلاح در نظامی است که ادعای دینی بودن دارد.

امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: «أَحَبُّ إِخْوَانِي إِلَيَّ مَنْ أَهْدَى إِلَيَّ عُيُوبِي». "محبوب‌ترین برادران من نزد من کسی است که عیوبم را به من هدیه کند."اگر در مسیر حق هستید، چرا از نقد می‌ترسید؟ آیا کسی که از نقد و نصیحت می‌گریزد، لایق رهبری امت است!؟

رهبری بجاست به جای سرکوب عالمان و نخبگان دینی، راه عدالت و انصاف را در پیش بگيرد. بازداشت آیت‌الله محقق یزدی نه تنها بی‌احترامی به شأن علمای دین است، بلکه نشانه‌ای از بحران در مدیریت نظام اسلامی است.

آزادسازی فوری این عالِم، و نيز دلجویی وعذرخواهی از ایشان و فراهم كردن بستر انتقاد آزاد، ضروری است تا نشان دهد حاکمیت نشانه ای از عدالت و حق‌پذیری دارد، نه صرفا رویکرد سرکوب و تحمیل .

از حوزه‌های علمیه نیز انتظار می‌رود که به عنوان پاسداران معارف اسلامى و سيره نبوى علوى، در دفاع از حق و عدالت و آزادی بیان علمای دین، سکوت نکنند و با شجاعت در برابر ظلم و بی‌عدالتی ایستادگی کنند.هر مسلمان باورمند و شیعه‌ای نیز باید در حد توان خود در برابر ستم ایستادگی کند، چرا که اعتراض به ظلم وظیفه‌ای الهی است، و سکوت در برابر ناحق، دور شدن از راه پیشوایان عدالت و حقیقت است.

شگفتا ؛

هر آن‌که ظلم دور را فریاد می‌زند 

ز ظلم خویش و خانه غافل می‌زند

والسلام علی من اتبع الهدی


  محمد هدایتی آمريكا ، ايالت ميشيگان٢٣ مهر ١۴۰۳

Report Page