بررسی "دارک نایتز:دث متال #3"

خالقان:اسکات اسنایدر و گرگ کاپلو/جوهر:جاناتان گلپین/رنگ آمیزی:اف سی او پلاسنسیا/متن:تام نپولیتانو/

  "پس اونا چین؟فرا رابین؟حرف من اینه، بتس، حتی نسخه های شیطانیت هم توی علامت زدن خیلی خوبن. منظورم اینه که دیگه داره کهنه میشه. خفاش رو همه چیز؟"

  "خفاش ها هیچوقت کهنه نمیشن"

  وقتی ممکنه همه از اینکه اسکات اسنایدر و گرگ کاپلو راه های جدیدی پیدا می کنند تا خلاقانه روی هرچیزی خفاش بچسبانند سیر شده باشند، ولی من نشده ام. در این نقطه، پیدا کردن یک بت(اسم شخصیت را اینجا وارد کنید) جدید در هر شماره، نصف سرگرمی خواندن این سری است. تعویض کوتاه دیالوگ ها، که شامل دیالوگهای بالا نیز می شود، نشان می دهد که دارک نایتز:دث متال خودآگاه است; خط هایی از داستان مانند اینها به مخاطبان می فهماند که خالقان کمیک نیز با آنها در یک صفحه هستند و سوال هایی می پرسند مانند:"آیا یک بتمن دارکسایدی و دسته ای از رابین های پارادیمنی زیاده روی است؟" جواب قطعا همیشه "خیر" است... 

  "خیلی ممنونم، بری! کار کردن روی این یجورایی خیلی خوشحالم میکنه، میدونی؟ قطعا این طول میکشه که کاری کنم تو باورم کنی! این بخش ها رو میبینی؟ اونا شامل راه های کشتن تک تک قهرمانای توی دنیان! خیلی ردیفه، ها؟"

  خانم ها و آقایان، هیچ چیز دث متال تر از "رابین کینگ" نمی شود. خب، دیدن لوبو هم در بعد پنجم با یک مشین گان بسیار متال است، اما منظورم رو بگیرید. ممکن است بعضی ها رابین کینگ مسیحوار را کمی فاسد ببینند، و من میگویم:آره، این خود نکته است. 

  اسنایدر و کاپلو به هر چه که می خواستند در این سری دست بیابند به طور موفقیت آمیز و حتی بیشتر از آن دست یافتند. و صفحه ی پایانی این کمیک من را مشتاق کرده است تا ببینم چه چیز هایی در راه است. 

  سه شماره منتشر شده است و دارک نایتز:دث متال به تحت تاثیر قرار دادن و بالا بردن توقعات با ورق زدن هر صفحه اش و به طریقی مدیریت هدف دادن به هر توسعه ی داستانی جدیدی ادامه می دهد. 

نمره:10/10

مترجم:EXPLICIT

ارائه شده از رسانه بزرگ یونایتد کامیکس