برج هرست چالشی برای نورمن فاستر
برج هرست(Hearst Tower)، نخستین ساختمان اداریِ بلند مرتبهٔ "سبز" در نیویورک، عیناً مهارت و هوشی را یادآوری می‌کند که فاستر و همکارانش را به سمت طراحی ضد‌کلیشه‌ای و نوآورانه سوق می‌دهد.
پایه و اساس ۶ طبقه از ساختمان توسط شرکت مؤسس، ویلیام رندولف هرست ساخته شد و به گروه معماری شهری جوزف اهدا شد. ساختمان در سال ۱۹۲۸ با هزینه ۲ میلیون دلار و مساحت ۴۰۰۰۰ فوت (۳۷۰۰ مترمربع) به پایان رسید. نمای اصلی ساختمان از جنس سنگ است و در طراحی جدید توسط لندمارک، محوطه اطراف هم طراحی شده‌است. در اصل ساختمان به عنوان یک آسمان‌خراش طراحی شده ولی به دلیل رکود بزرگ اقتصادی ساخت و ساز برج به تعویق افتاد. این برج جدید، حدوداً ۸۰ سال بعد کامل شد و ساخت آن به پایان رسید و ۲۰۰۰ کارمند هرست، در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۶ نقل مکان کردند.
برج توسط نورمن فاستر طراحی شد و سازه مهندسی آن توسط کانتور سینوک و تونر طراحی شده‌است. برج در ۴۶ طبقه ساخته شده که ارتفاع ۱۸۲ متری (۵۹۷ فوت) دارد و مساحت ۸۰۰۰۰ متر مربع (۸۶۰۰۰۰ فوت مربع) به فضای اداری این برج اختصاص داده شده‌است. الگوی غیرمعمول فریم‌های مثلثی (شناخته شده به عنوان یک دیاگرام) به ۹۵۰۰تن(۱۰۴۸۰ تن) سازه فولادی نیاز داشت. حدوداً ۲۰٪ کمتر از یک قاب فولادی. برج هرست اولین آسمان خراش در نیویورک است که برای آن در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، زمین را تخریب کردند. ساختمان در سال ۲۰۰۶ موفق به دریافت جایزه بهترین آسمان خراش رسید که تا آن زمان کامل شده بود. ایده این طرح این بود که نمای بتنی ساختمان اصلی دچار هیچ‌گونه تغییری نشود؛ ولی بخش میانی و هسته مرکزی ساختمان را به گونه‌ای بتراشد که یک کانال یا پاساژ کاملاً پهناوری ایجاد شود و به دنبال آن با استفاده از ستون‌های کاملاً بزرگ بتنی و فلزی برج جدید را در آن ایجاد کند. شاسی و سازه اصلی برج که از اتصال چند مثلث به دست آمده و ترکیب مهندسی چندضلعی به خود گرفته، ضمن اینکه از استحکام و از پایداری خوبی برخوردار بود، طراحی خاص آن باعث می‌گردید که نسبت به سازه‌های فلزی معمولی، ۲۰ فولاد کمتر در آن استفاده شود؛ که خود صرفه جویی قابل توجهی است.
سیلووِتِ دندانه‌دار و متقارن این بنا، به راحتی در محیط اطراف خود قابل‌تشخیص است. نمای دیاگرید (در هم تنیده) از قاب فولادیِ مثلثیِ تشکیل شده که ۲۱٪ کاربرد کمتر فولاد، نسبت به همین گونه ساختمان‌های سنتی را به دنبال داشت. همچنین نکتهٔ تأثیرگذار این بنا، [در مورد] استاتیک آن است؛ زمانی که مشخص می‌شود ۹۰٪ از ۱۰۴۸۰ تن فولاد استفاده‌شده، حاصل متریال‌های بازیافتی است. فاستر و همکارانش مرزها را با لیست بلند بالایی از ملاحظات محیطی پشت سر گذاردند که این رویکرد به سمت تعیین نقش برج هرست به عنوان دارندهٔ گواهی ال ای ای دی گولد(LEED Gold) پیش رفت. سنگ‌های آهک رسانای گرمایی، کف آتریوم را فرش کرده و لوله‌های پلی اتیلن که آب را به منظور کنترل دمای محیطیِ ساختمان به گردش در می‌آورند، را پوشش می‌دهند. در اوقات بارانی، آب باران بر روی بام جمع و سپس در زیرزمین ذخیره می‌گردد و در لوله‌کشیِ کف، آبیاری و تندیس آبی در لابی استفاده می‌شود.
منبع : معماری