برای خرید هدست و هدفون باید به چه مواردی توجه کنیم؟
تمامی هدست‌ها از یک قطعه که به اصلاح درایو نامیده می‌شود برای تولید صدا استفاده می‌کنند. درایوها انواع مختلفی دارند و به همین جهت کیفیت‌های متفاوتی را ارائه می‌کنند. یکی از پارامترهای مهم در میزان صدای تولید شده قطر این درایوها هستند؛ هر چه قطر بزرگتر صدای تولید شده بیشتر خواهد بود. معمولا در هدست‌های پایینرده تا برخی از مدل‌های بالارده از یک درایو و یا نهایت دو درایو مجزا برای تولید صدا استفاده می‌شود اما برخی از آنها با استفاده از چندین درایو مجزا باعث ایجاد صدای سه‌بعدی یا ۷.۱ کاناله می‌شوند. این نوع صدا معمولاً در میان گیمرها خصوصا بازیکنان بازی‌های آنلاین طرفداران فراوانی دارد زیرا از طریق آن جهت صدای به گوش رسیده قابل تشخیص خواهد بود و این مسئله علاوه بر کمک شایانی که در بازی‌های آنلاین انجام می‌دهد باعث چند برابر شدن لذت انجام بازی می‌شود. البته با پیشرفت تکنولوژی امروزه اغلب شرکتها برای هدست‌های میان رده نیز با استفاده از نرمافزارهای مخصوص صدای ۷.۱ کاناله را شبیه سازی می‌کنند. هر چند این صدا جانشین صدای ۷.۱ کاناله واقعی نمی‌شود اما با این حال نسبت به صدای ۲ بعدی بسیار بهتر است.
هدست‌ها معمولا به سه دسته تقسیم می‌شوند. دسته اول که به داخل گوشی (In Ear) معروف هستند؛ درایو این دسته از هدست‌ها داخل گوش و در نزدیکی پرده گوش قرار می‌گیرند و با توجه به این موضوع صدای تولید شده در این محصولات به خوبی و کاملاً رسا به گوش می‌رسد و با توجه به اینکه اطراف محل خروج صدا ایزوله می‌شود هیچ صدای اضافی به داخل گوش وارد نمی‌شود. مهمترین نقطه قوت این دسته از هدست‌ها کوچکی و قابلیت حمل آنها است. اما باید توجه داشت که درایوهای کوچک باعث ایجاد محدودیتهایی در میزان صدای تولید شده می‌شود؛ همچنین استفاده طولانی مدت از این هدست‌ها علاوه بر امکان آسیب به پرده گوش باعث ایجاد خستگی می‌شود. با توجه به سایز درایوها معمولا قیمت تمام شده این دسته از هدست‌ها کمتر است.
دسته دوم به هدست‌های رو گوشی (On Ear) معروف هستند. سایز درایوها در این نوع هدست‌ها نسبت به هدست‌های داخل گوشی افزایش چشمگیری دارند، به همیت جهت حداکثر صدای تولید شده بیشتر است. درایوها به وسیله‌ی یک کاپ به طور کامل روی لاله گوش قرار می‌گیرند. با توجه به اینکه سطح لاله گوش ناهموار است در هنگام استفاده صدای محیط به داخل گوش راه پیدا می‌کند همچنین صدای هدست نیز به اطراف نشت خواهد کرد. هر چند با توجه به فاصله بیشتر درایوها نسبت به پرده گوش آسیب کمتری به آن وارد می‌شود اما استفاده طولانی مدت از این هدست‌ها معمولا با خستگی گوش همراه خواهد شد. همچنین این نوع هدست‌ها معمولا قیمت متعادلی دارند و جا به جایی آنها چندان ساده نیست.
دسته آخر به هدفون دور گردنی(Over Ear) معروف هستند دارای درایوهای بزرگتری هستند که در نتیجه حداکثر صدای تولید شده در آنها بیشتر خواهد بود. در این نوع هدست‌ها کاپها به طور کامل اطراف گوش را می‌پوشانند و محیط را برای شنیدن صدا ایزوله می‌کنند. با توجه به صدای فراگیر تولید شده و محیط ایزوله یک تجربه کم نظیر (شبیه به یک استدیو) را در این هدست‌ها شاهد هستیم و همین امر باعث شده تا انتخاب حرفه‌ایها از این نوع باشد. اما نباید فراموش کرد که سایز بزرگ درایوها باعث می‌شود تا این نوع هدست‌ها سهولت کمتری در جا به جایی داشته باشند و همچنین سایز بزرگ درایوها قیمت بیشتری را به شما تحمیل می‌کند.
علاوه بر این دسته بندی هدست‌ها با توجه به پشت درایو به دو دسته پشت بسته و پشت باز نیز تقسیم می‌شوند. هدست‌های پشت بسته محیط تولید صدا را کاملا ایزوله می‌کنند و به همین علت تمام صدای تولید شده با قدرت بالا به گوش خواهد رسید. اما هدست‌های پشت باز باعث می‌شود تا بخشی از صدای تولید شده به اطراف نشت پیدا کند و برخی از صداهای اطراف نیز به گوش برسد اما این امر باعث ایجاد یک حس طبیعیتر خواهد شد. هر کدام از دو نوع طرفداران خاص خود را دارد و نمی‌توان گفت یکی از آنها برتری بر دیگری دارد.
یکی از پارامترهایی که در خرید یک هدست باید در نظر بگیریم قابلیت حذف نویز است. این قابلیت با استفاده از میکروفون موجود روی هدست‌ها صدای اطراف را آنالیز کرده و با تولید برخی امواج به خنثی سازی نویز موجود در محیط می‌پردازند. اما توجه کنید که این قابلیت تنها برای نویزهای ثابت مانند صدای موتور هواپیما یا قطار به کار می‌رود و نویزهای ناگهانی مانند حرف زدن یک فرد در اطراف شما امکان حذف شدن ندارند.
یکی دیگر از پارامترهای مهم در خرید یک هدست حساسیت یا سطح فشار صدا (S.P.L) است. این پارامتر میزان توانایی تولید صدا توسط هدست را نشان می‌دهد و با واحد دسی بل (dB) نمایش داده می‌شود. معمولا هدست‌ها در بازه حساسیت ۸۵ الی ۱۲۰ دسی بل تولید می‌شوند. توجه داشته باشید که صدای تولید شده بیش از ۱۲۰ دسی بل باعث ایجاد آسیب به گوش می‌شود.
امپدانس نیز یکی دیگر از پارامترهای مهم در خرید یک هدست است که با یکای اهم نمایش داده می‌شود. امپدانس میزان مقاومت الکتریکی درایوها برای تولید صدا نشان می‌دهد. هر چه امپدانس یک درایو بالاتر باشد توان بیشتری برای به حرکت درآوردن آنها نیاز است، به همین جهت معمولا هدست‌های با امپدانس بالا نیاز به آمپلی فایر دارند. امپدانس پایینتر از ۳۲ اهم معمولا در هدست‌های داخل گوشی استفاده می‌شود اما هدست‌های حرفه‌ای‌تر امپدانس بسیار بیشتری دارند.
هر چند پارامتر بازه فرکانس پاسخ دهی کیفیت صدای خروجی را مشخص نمی‌کند اما این پارامتر بیان می‌کند که حداقل و حداکثر فرکانس صدای تولید شده یک هدست چقدر است. محدوده شنوایی انسان بین ۲۰ تا ۲۰ هزار هرتز است؛ اگر صدای خارج از این محدوده تولید شود گوش انسان قادر به شنیدن آن نیست. در هنگام خرید باید توجه داشته باشید که بازه فرکانسی هدست مورد نظر مناسب شما باشد. اغلب هدست‌های حرفه‌ای این فرکانس را به طور کامل پوشش می‌دهند.
آخرین پارامتر مهم در خرید نوع اتصال است. هدست‌ها معمولاً به دو صورت بیسیم و باسیم به یک سیستم متصل می‌شوند. نوع بیسیم با استفاده از یک دانگل به سیستم متصل می‌شوند. در درجه اول باید توجه داشت که باتری به کار رفته شده در این نوع هدست‌ها مدت زمان مناسبی را پوشش دهند و در درجه بعدی نیز شعاع پاسخدهی نیز به اندازه کافی باشد. در هدست‌های باسیم در درجه اول کیفیت سیم مناسب باشد و ترجیحاً دارای یک پوشش بافته شده جهت حفاظت از تا شدگی سیم داشته باشد. همچنین در این نوع دو نوع درگاه اتصال وجود دارد. جک 3.5 میلیمتری و درگاه USB. برخی از مدل‌ها هر دو نوع قابلیت اتصال را دارا هستند و شما می‌توانید با استفاده از دانگل و یا با اتصال کابل مخصوص به استفاده از هدست بپردازید.