اولين ثبت رسمي ازدواج همجنسگرايان

اولین ازدواج همجنس ها در اسپانیا

اولین ازدواج همجنس گرایان در اسپانیا پس از دوران امپراتوری روم در ۸ ژوئن ۱۹۰۱ رخ داد. دو زن، مارسلا گراسیا ایباس و الیزا سانچز لوریگا، تلاش کردند در آکورونا(گالیسیا، اسپانیا) ازدواج کنند. برای تحقق این ازدواج الیزا مجبور شد هویت مردانه اختیار کند: ماریو سانچز، همانطور که در گواهی ازدواج ذکر شده است. این اولین تلاش برای ازدواج همجنس گرایان در اسپانیا است که شواهد ثبت شده برای آن وجود دارد. این ازدواج در کلیسای سنت جورج همان شهر انجام شد. سند این ازدواج هرگز باطل نشد. 

پیوند زناشویی آنها بیش از ۱۰۰ سال قبل از اینکه زوج های همجنس گرا در اسپانیا اجازه ازدواج داشته باشند اتفاق افتاد. این دو زن در زمانی که اکثریت قریب به اتفاق جمعیت گالیسی بی سواد بودند به عنوان معلم کار می کردند. این رویداد را می توان سابقه ای برای ازدواج همجنس گرایان در اسپانیا دانست. خبر ازدواج آنها در سراسر اسپانیا و کشورهای مختلف اروپایی پخش شد. سپس این زوج به آرژانتین فرار کردند. 

اولین برخورد، جدایی و دیدار مجدد

مارسلا و الیزا در حین تحصیل در کالج تربیت معلم برای معلمان در کورونیا، جایی که معلمان آینده آموزش ابتدایی در آنجا تحصیل می‌کردند، یکدیگر را دیدند. دوستی آنها جای خود را به یک رابطه صمیمانه تر داد. والدین مارسلا که ديدند این دوستی فراتر از حد مجاز اجتماعی است و احتمال رسوایی وجود دارد، دختر خود را به مادرید فرستادند. زمان گذشت و یکی از آنها در کورونیا و دیگری در مادرید، تحصیلات خود را به پایان رساندند. زمانی که الیزا به عنوان معلم موقت در کوزو، محله کوچک کورستانکو در کورونیا، منصوب شد، دوباره یکدیگر را ملاقات کردند. مارسلا در همان نزدیکی، در ویمیانزو، در روستای کالو، به یک معلم خبره تبدیل شده بود. در نتیجه، آنها تصمیم گرفتند با هم در کالو، جایی که الیزا کار می کرد، زندگی کنند. در سال ۱۸۸۹، مارسلا مجبور شد برای تدریس در کلاس‌های دومبریا برود در حالی که الیزا در کالو می‌ماند، اما آنها در تماس بودند تا اینکه الیزا به شهری که مارسلا در آن زندگی می‌کرد نقل مکان کرد. 

هویت جعلی و ازدواج 

در سال ۱۹۰۱، الیزا ظاهری مردانه برای خود ساخت (که با آن قیافه در کالج آموزشی ظاهر شد تا برای گواهی تحصیل درخواست کند)، و نامش را به ماریو تغییر داد.برای اثبات این گذشته ی ابداعی اش، او پسر عموی خود را که در یک کشتی شکسته کشته شده بود را به عنوان مدرک در نظر گرفت. علاوه بر این، او ادعا داشت که دوران کودکی خود را در لندن سپری کرده و پدرش یک آتئیست بوده است. با دیدن این شرایط، پدر کورتیلا، کشیش محله سن خورخه، ماریو را در ۲۶ مه ۱۹۰۱ غسل تعمید داد (علاوه بر این، او اولین عشاء ربانی را دریافت کرد)، و در ۸ ژوئن ۱۹۰۱ این زوج را عقد کرد. مراسم ازدواج کوتاه بود و حامیان بر اعتبار آن گواهی دادند. و زوج شب عروسی را در پانسیون کورکوبیون، در خیابان سن آندرس گذراندند. 

عواقب

در نهایت، همسایه ها نتوانستند مانند گذشته بی تفاوت بمانند، چون این ازدواج با عنوان "ازدواج بدون مرد" شناخته شده بود. این زوج توسط روزنامه های گالیسیا و مادرید افشا شدند و در نتیجه هر دو به سرعت شغل خود را از دست دادند، تکفیر شدند و حکم بازداشت صادر شد. برای اینکه تکفیر انجام شود، کشیش محله از پزشک درخواست کرد که ماریو را معاینه کند تا بررسی کند که آیا او مرد است یا زن. ماریو موافقت کرد. هنگامی که دکتر نظر خود را بیان کرد، ماریو سعی داشت بگوید دو جنسه است و این وضعیت او قبلا در لندن تشخیص داده شده بود. گارد مدنی این زوج را تا شهر دامبریاس، همان جایی که هر دو به عنوان معلم کار می کردند، تعقیب کرد.شواهدی نشان می دهد آنها هنگام فرار از ویگو و اوپورتو عبور کردند. آخرین مدرک موجود نشان می‌دهد که آنها موفق به سوار شدن به کشتی به مقصد آمریکای جنوبی (احتمالا آرژانتین، مانند بسیاری دیگر از اسپانیایی های آن دوره) شدند و ماه عسل خود را در آنجا گذراندند و در نهایت آنجا مستقر شدند. یکی از پرونده هایی که در یکی از دادگاه ها علیه آنها گرفته وجود داشت مختومه شد. چندین سال بعد، برخی از ساکنان دامبریا شایعه ای در مورد مرگ الیزا و متعاقباً ازدواج مارسلا با مردی منتشر کردند که این شایعه تایید نشد. 

به گفته آرشیو اسقف نشین، این عروسی هنوز معتبر است، زیرا نه کلیسا و نه سازمان ثبت احوال گواهی ازدواج را باطل نکردند، بنابراین این اولین ازدواج همجنس گرایان ثبت شده در اسپانیا است.

در ۱۸ دسامبر ۲۰۰۸، کتاب Elisa e Marcela – Alén dos homes (الیزا و مارسلا – فراتر از مردان)، اثر نارسیسو دو گابریل، در آکورونا منتشر شد. این کتاب ۳۰۰ صفحه‌ای که به زبان گالیسی نوشته شده است، داستان دو زن را از سال ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۴ در پورتو را روایت می‌کند. جایی که آنها زندانی، محاکمه و سپس آزاد شدند. آنها پس از درخواست دیپورت دولت اسپانیا از پرتغال به آرژانتین گریختند.

قبل از ترک پورتو و رفتن به قاره آمریکا، مارسلا یک دختر به دنیا آورد. الیزا (با نام مستعار ماریا) پس از اینکه آنها در بوئنوس آیرس فرود آمدند، در سال ۱۹۰۳ با کریستین جنسن، یک مهاجر ثروتمند دانمارکی که۲۴ سال از او بزرگتر بود، ازدواج کرد. مارسلا، با نام مستعار کارمن، با خواهر و دخترش در آنجا ماند.

الیزا از انجام ازدواج با جنسن خودداری کرد. او مشکوک شد و به این دلیل که الیزا در واقع یک زن نبود، سعی کرد ازدواج را باطل کند. این ادعا هرگز ثابت نشد: سه معاینه پزشکی تایید کرد که الیزا یک زن است.از آنجایی که ازدواج بین یک زن و مرد بود و بنابراین معتبر بود، هیچ اتهامی علیه الیزا مطرح نشد. پس از این ماجرا، دیگر از مارسلا و الیزا خبری نشد

تاثیرات اجتماعی و قانونی

در رسانه های امروزی بر شجاعت این دو زن تاکید می شود و ازدواج آنها را به عنوان اولین ازدواج همجنس گرایان در اسپانیا و تاریخ ساز درنظر می‌گیرند. Isaías Lafuente (سردبیر Cadena SER)، در کتاب Agrupémonos todas، به نکات برجسته فمینیسم در قرن بیستم می‌پردازد و داستان مارسلا و الیزا را به عنوان یکی از مهم ترین رویدادهای مربوط به جنبش رخ داده در گالیسیا نشان می دهد. (دیگری شخصیت امیلیا پاردو بازان است).

گروه Milholmes جایزه مارسلا و الیزا را پایه گذاری کرد، که با کمک FELGTB، در حال حاضر در ششمین دوره ی خود قرار دارد. آنها همچنین ادعا می کنند داشتن خیابانی طولانی با نام خود در آکورونا موفقیت بزرگیست. 

در سال ۱۹۰۲ کتاب La sed de Amar اثر فیلیپه تریگو، نویسنده ی اکسترمادوراسی، در اسپانیا منتشر شد. این کتاب در آن دوره تأثیرات زیادی داشت. این کتاب بیانگر داستان مارسلا و الیزا است که به ترتیب از نام های رزا و کلودیا برای آنها استفاده شده است. مشخصات این دو زن و داستان رابطه آنها تقریباً در کل داستان معادل داستان اصلیست پاورقی های خود فیلیپه تریگو در یکی از نسخه های کتاب بیان می کند که داستان واقعی است و در سال ۱۹۰۱ در آکورونا اتفاق افتاده است. 

قانون ۲۰۰۵

ازدواج همجنس گرایان در اسپانیا در سال ۲۰۰۵ با قانون ۱۳/۲۰۰۵ قانونی شد. اولین ازدواج همجنس گرایان بر اساس آن قانون در 11 ژوئیه همان سال، در Tres Cantos، مادرید، بین امیلیو منندز و کارلوس باتورین، که بیش از 30 سال به عنوان یک زوج زندگی کردند انجام شد. اولین ازدواج دو زن طبق قانون 11 روز بعد در بارسلون بود.

بازنمایی در فیلم

داستان مارسلا گراسیا ایباس و الیزا سانچز لوریگا اساس فیلم الیزا و مارسلا ۲۰۱۹ به کارگردانی ایزابل کویشیت بود.

همچنین اخیراً، یک بانوی آرژانتینی، نورما گراسیلا مور، متوجه شد که او نوه‌ی مارسلا است که در آرژانتین به نام مارسلا کارمن گارسیا شناخته می‌شود. معلوم نیست چه اتفاقی برای الیزا افتاده است.

@UnitedComics | @United_Town

🌈 #PrideMonth