اِلاِلیکویده به مثابه یک استعاره تاریخی: زندان فعالان سیاسی در ونزوئلا
. - منبع: بیبیسی
- ترجمه: آموزشکده توانا
کشور ایران و ونزوئلا هر دو دارای منابع سرشار نفت هستند. هر دو کشور در تاریخ معاصرشان با افزایش تقاضای جهانی برای نفت به فرصت اقتصادی فوقالعادهای دست یافتند. گرچه مسیر تاریخ معاصر این دو کشور با هم تفاوتهایی دارد اما شباهتهای آن جالب توجه است. برای مثال در هر دو کشور حکومتهایی بر سر کار آمدند که ادعاهای زیادی درباره دفاع از اقشار محروم و ستمدیده داشتند، اما امروز به نظر میرسد هر دو حکومت در مبارزه با فقر و نابسامانی اقتصادی موفقیت (یا حتی انگیزه واقعی) چندانی نداشتهاند. به علاوه در هر دو کشور حکومت با مخالفان و دگراندیشان سیاسی برخوردهای قضایی و امنیتی دارد. هر دو کشور دارای سازمانهای امنیتی گستردهای هستند که فرای قانون ونظارت عمومی عمل میکند. در هر دو کشور بخشهای انتخابی حکومت از تاثیرگذاری واقعی بیبهره هستند، و به ویژه دستگاه قضایی به روشهای گوناگون به نفع حکومت به وعلیه فعالان سیاسی و اجتماعی عمل میکند. بعضی نظریهپردازان، حکومتهایی مانند ونزوئلا را "نفتدولت" مینامند.
یکی از نمادهای این وضعیت در ونزوئلا ساختمان اِلاِلیکویده در کاراکاس است. ساخت این بنا با معماری چشمگیرش در دهه 50 میلادی آغاز شد. الالیکویده که در یکی از بهترین نقاط پایتخت ونزوئلا ساخته شده و تقریبا از همه جای شهر دیده میشود. قرار بود نمادی از رشد اقتصادی کشور و آینده درخشان آن باشد. الالیکویده قرار بود یک مرکز تجاری باشد. در معماری آن فضا برای 300 فروشگاه و بوتیک؛ هشت سینما و یک هتل پیش بینی شده بود و قرار بود از بهترین تکتولوژی های ساختمانی آن دوره در آن استفاده شود.
امروز این ساختمان محل فعالیت چند مرکز حکومتی از جمله دستگاه اطلاعات حکومت مادورو – رئیس جمهور ونزوئلا – موسوم به سبین است. الالیکویده بعد از تبدیل به پایگاه سیبن، محل بازداشت بسیاری از مخالفان حکومت مادورو بودهاست. زندانیان الالیکویده آن را مکانی بدون نور و آب سالم و کافی، آلوده، و مملو از آزار و شکنجه توصیف میکنند. اطراف این ساختمان زاغه نشینان کاراکاس – این کشور دارای مخازن عظیم نفت – برای خود زاغه ساختهاند. گزارشهای متعددی از شکنجه با شوک الکتریکی و آزار جنسی و بازداشتهای خودسرانه و طولانی مدت بدون نظارت قانونی در الالیکویده وجود دارد.
پدیده اِلاِلیکویده نمادی است از یک حکومت ناکارآمد با ادعاهای گزاف عوامفریبانه. حکومتی بیاعتنا به موازین عدالت و انصاف، حاکمیت قانون، و اخلاق. حکومتی که به جای توسعه اقتصادی و احترام به آزادیهای سیاسی، در تلاش است با زندانیکردن و ترساندن فعالان سیاسی و مدنی و سیطره بر نهادهای سیاسی و اجتماعی، بدون رقیب در قدرت بماند. به نظر شما ساکنان زاغههای اطراف الالیکویده چه میزان از پایگاه اجتماعی نیکولاس مادورو رئیسجمهور ونزوئلا را تشکیل میدهند؟!
#ترجمه_توانا #یاری_مدنی_توانا #ونزوئلا #دیکتاتوری