ادامه مطلب..

دورکیم میگه از دست دادن این ساختار میتونه منجر به بی‌ثباتی بشه و همین منجر به افسردگی در فرد میشه.

در حقیقت، باید برای زندگی یک چهارچوب و ساختاری داشته باشی و معلق بودن خطرناکه.

منظور از این ساختار یا روتین روزانه هم، کارهای عجیب غریب نیست. صبح سر ساعت مشخصی از خواب بیدار شی، تختت رو مرتب کنی، صبحونه بخوری، به گلها آب بدی، یک ربع ورزش کنی و برای مابقی روز هم همین. کارهایی باشه که انجام بدی و برای همیشه بهش پایبند باشی.

می‌بینی یکی هر روز جلو مغازه‌ش رو آب و جارو می‌کنه درحالی که شاید خیلی وقتا نیاز نباشه.

یکی هر روز ماشینش رو یه دستمالی می‌کشه و اگه این کار رو نکنه انگار روزش از بین رفته.یا آدمی که هر روز کلی راه میره تا برسه به پارک محل تا به چند تا گربه غذا بده! این کارا به زندگیشون معنی میده

و شما هم باید برای خودتون چیزهایی داشته باشین که هر روز انجامش بدین.

مثلا من برای خودم مشخص کردم که هر روز یک توییت پست کنم،‌ یا هر دو سه روز یکبار یک ویدیو روی یوتیوب آپلود کنم.

این رو برای خودم به یک «باید» تبدیل کردم و همین چیزا باعث میشه زندگیم یک ساختاری داشته باشه. 

ریچل گلدمن میگه:«اگه افراد ساختار نداشته باشن و روتین‌های روزانه‌ای نداشته باشن که روش تمرکز کنن، به احتمال زیاد بیشتر و بیشتر به موقعیت‌های استرس‌زا فکر میکنن که همین میتونه منجر به اضطراب و استرس اضافی بشه». داشتن روتین باعث میشه کمتر فکر و خیال بکنید.

هرچند که ممکنه در طول روزها و هفته‌ها، دفعاتی پیش بیاد که شما مجبور باشید چیزهایی رو تغییر بدید اما رعایت یک ساختار اولیه برای زمان بیدار شدن، غذا خوردن، کار کردن، خوابیدن و دیگر فعالیت‌ها میتونه به شما کمک کنه استرس کمتری داشته باشید و زندگیتون رو بهتر سازمان دهی کنید.

|فرید هاب|

@Cactos 🌵