آیا ۴۰ درصد تجاوز به کودکان توسط همجنسگرایان انجام می‌شود؟
این ادعا نادرسته چرا که بسیاری از کودک‌آزارها رو نمیتونیم به طور معناداری به عنوان همجنسگرا، دگرجنسگرا یا دوجنسگرا (به معنای معمول آن اصطلاحات) توصیف کرد، چون که کودک‌آزاران واقعاً قادر به برقراری رابطه با یک مرد یا زن بالغ نیستن، به جای جنسیت، جذابیت های جنسی این افراد اساساً بر اساس سن هست. این افراد جذب کودکان میشن، نه مردان یا زنان!
دکتر گروت و برنبام در سال ۱۹۷۸ با استفاده از تمایز تثبیت شده ۱۷۸ مرد بالغ رو که در «ماساچوست» به اتهام تجاوز جنسی علیه یک کودک محکوم شده بودن، مورد مطالعه قرار دادن که هیچ یک از مردان گرایش جنسی بزرگسالان منحصراً همجنسگرا نداشتن، ۸۳ نفر به عنوان گرایش ثابت به کودکان طبقه بندی شدن و ۷۰ نفر دیگه به عنوان دگرجنسگرایان بالغ طبقه بندی شدن!
همچنین دکتر کارول جنی و همکارانش ۳۵۲ نمودار پزشکی رو بررسی کردن که نشون داده همه کودکان آزارجنسی دیده شده در اورژانس یا کلینیک کودک آزاری بیمارستان کودکان «دنور» در یک دوره یک ساله (از ۱ ژوئیه ۱۹۹۱ تا ۳۰ ژوئن ۱۹۹۲) آزارگر در کمتر از ۱ درصد مواردی که یک فرد آزاردهنده بزرگسال شناسایی می‌شد، یک بزرگسال گی یا لزبین بود، فقط ۲ مورد از ۲۶۹ مورد گی یا لزبین بوده! (به تحقیقات دکتر جنی و همکاران در سال ۱۹۹۴ مراجعه کنید).
همچنین دکتر الیوت و همکارانش در سال ۱۹۹۵ در تحقیقاتی و کتابی به نام «پیشگیری از سوء استفاده جنسی از کودکان» نوشتن در موضوعی با سرفصل «آن‌چه مجرمان به ما نمیگن و کودک آزاری و غفلت» در صفحات ۵۷۹-۵۹۴ می‌نویسه: «در این مطالعه با مجرمان جنسی کودکان مصاحبه شد. گرایش جنسی این افراد (همجنسگرا، دگرجنسگرا، دوجنسگرا) ارزیابی نشد و تنها به کودکان گرایش داشتند و نه افراد بالغ!
از همین رو تحقیقات تجربی نشان نمیده که که مردان همجنسگرا یا دوجنسگرا بیشتر از مردان دگرجنسگرا در آزار کودکان هستن و همچنین هیچ مبنای علمی برای ادعای این که افراد گی و لزبین بیشتر از مردان دگرجنسگرا چنین کاری انجام میدن وجود نداره!
همونطور که در بالا توضیح داده شد، بسیاری از کودک‌آزاری رو نمیتونیم به هیچ عنوان دارای گرایش جنسی بزرگسالان دونست. چرا که گرایش اون افراد به کودکان تثبیت شده هست، پس در چارچوب گرایشات جنسی بزرگسالان قرار نمیگیرن.