آنچه من می خواهم مراجعینم در باره درمان با کتامین الزاما بدانند

عوارض جانبی، انتظارات و برنامه ریزی برای درمان

کتامین برای افسردگی

آنچه من می خواهم مراجعینم بدانند

عوارض جانبی، انتظارات و برنامه ریزی برای درمان

16 آوریل 2024

توسط ساموئل تی ویلکینسون، M.D. بررسی شده توسط مونیکا ویلهاور

برگردان: دکتر موریس ستودگان

این قسمت از یک مجموعه چند قسمتی می باشد.

از آنجایی که میزان افسردگی و اضطراب به طور چشمگیری افزایش یافته است، مردم به دنبال درمان هایی خارج از رژیم استاندارد داروهای ضد افسردگی خوراکی و گفتار درمانی هستند.

از اواسط دهه 2010، پزشکان بیشتری شروع به ارائه کتامین به عنوان درمان برای افسردگی کردند. در سال 2019، سازمان غذا و دارو (FDA) اسکتامین را به عنوان درمانی برای انواع افسردگی که با داروهای ضد افسردگی استاندارد (مانند سیتالوپرام/سلکسا یا بوپروپیون/ولبوترین) بهبود نیافته اند، تایید کرد. با توجه به بیش از ده سال تجربه با کتامین به عنوان یک محقق و پزشک در دانشکده پزشکی ییل، در این مقاله سعی می کنم به برخی از سوالات اساسی که بیماران آینده نگر اغلب در مورد کتامین/اسکتامین دارند پاسخ دهم.

لطفاً توجه داشته باشید که اطلاعات زیر فرض است و میگوید که کتامین با دوز تقریباً 0.5 میلی‌گرم بر یک کیلوگرم در طی 40 دقیقه تجویز می‌شود. دوزهای بسیار بالاتر از این ممکن است عوارض جانبی بسیار متفاوتی داشته باشند و در مطالعات بالینی توسط سازمان غذا و دارو مجاز نیستند. قبل از درمان قبل از شروع درمان با کتامین/اسکتامین، بیمار باید توسط یک پزشک یا پرستار متخصص ارزیابی شود تا ارزیابی کند که آیا درمان مناسب است یا خیر.

معمولاً این کار حدود یک ساعت طول می کشد. اگر این اتفاق نیفتد، این نشانه آن است که احتمالاً کلینیک کیفیت مناسبی از مراقبت را ارائه نمی دهد. (به پست قبلی دکتر برایان جانز در Psychology Today مراجعه کنید که به راه‌های دیگر برای تشخیص مراقبت با کیفیت خوب در میان ارائه‌دهندگانی که کتامین ارائه می‌دهند اشاره می‌کند.)

قبل از درمان، حداقل 2 ساعت قبل از قرار ملاقات برنامه ریزی شده خود نباید غذا بخورید (کلینیک شما ممکن است به شما توصیه کند که دوره طولانی تری ناشتا داشته باشید، بسته به عوامل مختلف). شما همچنین نمی‌توانید بعد از آن روز بعد از درمان رانندگی کنید، بنابراین باید مقدمات انتقال از کلینیک به خانه را فراهم کنید. همچنین ممکن است کلینیک به شما توصیه کند که داروهای دیگری را که برای افسردگی یا اضطراب مصرف می‌کنید در روزهای درمان تنظیم کنید.

برای اولین درمانم چه انتظاری باید داشته باشم؟ تجربیات کتامین (که معمولاً به صورت داخل وریدی تزریق می شود) و اسکیتامین (که به صورت اسپری بینی ارائه می شود) کاملاً مشابه هستند. بسیاری از بیماران به طور قابل درک برای اولین درمان خود هیجان زده هستند. بیماران می توانند انتظار داشته باشند که برای حدود یک ساعت در حالی که تحت درمان هستند احساس کاملا غیرعادی داشته باشند. پزشکان اغلب از این به عنوان یک تجربه "تجزیه ای" یاد می کنند.

برخی از بیماران توضیح داده‌اند که احساس می‌کنند در این مدت تجربه‌ای خارج از بدن دارند. دیگران توصیف می کنند که به نظر می رسد زمان به طور متفاوتی حرکت می کند، شاید سریعتر یا آهسته تر. هنوز دیگران می گویند که درک آنها از واقعیت تغییر کرده است: افراد به طور غیرعادی بلند قد به نظر می رسند یا صدای آنها متفاوت است.

داده های منتشر شده و تجربه بالینی من نشان می دهد که در دوز مناسب، اکثریت قریب به اتفاق بیماران می توانند این تجربه را بدون مشکل پشت سر بگذارند. برخی از افراد این تجربه «تجزیه‌ای» را دوست دارند، برخی دیگر آن را دوست ندارند، اما آن را قابل تحمل می‌دانند، و برای برخی دیگر خوشایند یا ناخوشایند نیست. نکته مهمی که باید به خاطر بسپارید، به خصوص برای کسانی که این احساس را دوست ندارند، این است که پس از حدود یک ساعت به طور قابل اعتمادی از بین می رود. با این وجود، غیرمعمول نیست که بیماران در بقیه روز کمی احساس بی ثباتی کنند (به همین دلیل است که شما نمی توانید در روزهای درمان رانندگی کنید).

تا زمانی که نمی دانید چه واکنشی نسبت به کتامین نشان می دهید، بهتر است از برنامه ریزی های بزرگ در روز بعد اجتناب کنید. همچنین برای بیماران مهم است که درک کنند که این تجربه "تجزیه ای" تقریباً همیشه برای اولین درمان شدیدترین است. به نظر می رسد مغز و ذهن شما به سرعت خود را با تجربه "تجزیه ای" تطبیق می دهند و بنابراین، درمان دوم و بعدی آنقدر شدید نیستند.

برخی از بیماران نگران هستند که این یک مشکل است و این دارو به اندازه اولین درمان "اثر نمی کند".

این باور از گزارش‌های قدیمی‌تر ناشی می‌شود که نشان می‌دهد بین شدت تجربه «تجزیه‌کننده» و اثرات ضد افسردگی که بیمار تجربه می‌کرد، رابطه وجود دارد.

مطالعات بعدی که کیفیت بالاتری دارند نشان داده اند که هیچ رابطه ای بین این موارد وجود ندارد. به عبارت دیگر، اگر هدف اولیه این است که بیمار بر افسردگی خود غلبه کند، مهم نیست که آیا بیمار یک تجربه شدید «تجزیه‌کننده» را احساس می‌کند یا نه. در مورد سایر عوارض جانبی چطور؟ این غیر معمول نیست که بیماران در روز بعد از درمان سردرد را تجربه کنند. به طور کلی، این سردرد خفیف است و می تواند با داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول) یا ایبوپروفن (ادویل) کاهش یابد. در تجربه من، بسیار نادر است که یک بیمار بخواهد درمان را متوقف کند، زیرا تحمل سردرد بسیار زیاد است. یکی دیگر از عوارض جانبی رایج در طول زمان درمان حالت تهوع است. این تقریباً همیشه می تواند به اندازه کافی با داروهای ضد تهوع که پزشک به شما بدهد، مانند اندانسترون (Zofran) درمان شود. در موارد نادر، حالت تهوع می تواند به حدی شدید باشد که بیماران استفراغ کنند. به همین دلیل از بیماران خواسته می شود تا 2 ساعت قبل از درمان از غذا خودداری کنند. اگر بیمار با معده بسیار پر به درمان مراجعه کند، احتمال استفراغ او بیشتر است. در نهایت، برخی از بیماران ممکن است طعم زودگذر اما بسیار ناخوشایند را در دهان تجربه کنند (معمولاً با اسپری بینی اسکتامین) که به آن دیسگوزیا می گویند. این را می توان به راحتی با آبنبات چوبی برطرف کرد.

اصول اولیه کتامین چیست؟

راهنمایی برای غلبه بر افسردگی پیدا کنید

اگر تجربه ناخوشایندی داشته باشم چه؟ در موارد نادر، بیمار یک تجربه شدید ناخوشایند یا مضطرب با کتامین دارد. این تجربه ممکن است شبیه یک حمله وحشت یا اضطراب باشد. گاهی اوقات بیماران بعداً این احساس را به گونه ای توصیف می کنند که گویی در حال مرگ یا مرده هستند. در میان کسانی که از کتامین به صورت تفریحی استفاده می کنند، به نظر می رسد که این شبیه به چیزی است که گاهی اوقات "K-hole" نامیده می شود. ما تخمین دقیقی در مورد اینکه این چند وقت یکبار در محیط‌های پزشکی اتفاق می‌افتد نداریم، اما من بر اساس تجربه بالینی‌ام، فرکانس آن را تقریباً هر سیصد درمان یک بار تعیین می‌کنم. این تجربیات می تواند برای بیماران کاملاً ترسناک باشد. خوشبختانه، تا زمانی که درمان به درستی انجام شود (در کلینیک بر خلاف خانه)، این موارد خطرناک نیستند و می توان به راحتی و با خیال راحت مدیریت کرد.

هنگامی که این اتفاق می افتد، پزشک یا پرستار ممکن است یک داروی "نجات" برای کمک به فرونشاندن اضطراب شدید ارائه دهد. اگر بیمار کتامین را به صورت داخل وریدی دریافت کند، صرفاً متوقف کردن انفوزیون معمولاً در عرض چند دقیقه تسکین قابل توجهی ایجاد می کند. در حالی که این تجربه خوشبختانه نادر است، بیماران باید درک کنند که این یک خطر وجود دارد.

 شواهد زیادی مبنی بر اینکه چه چیزی ممکن است یکی از این تجربیات به شدت ناخوشایند را تحریک کند یا کدام بیماران در معرض خطر بیشتری هستند وجود ندارد. با این حال، در تجربه بالینی من، اگر بیمار زمانی که در یک وضعیت عاطفی ناخوشایند قرار دارد (مانند گریه یا هق هق) درمان را شروع کند، به نظر می رسد که این خطر را افزایش می دهد. به همین دلیل، معقول است که بیمار به طور موقت درمان را تا زمانی که بتواند آرامش عاطفی خود را به دست آورد، به تعویق بیندازد. خوشبختانه، به نظر می رسد که فقط به این دلیل که یک بیمار واکنش شدید به کتامین/اسکتامین را تجربه می کند، لزوماً به این معنی نیست که دوباره این اتفاق می افتد.

من بیمارانی را دیده ام که واکنش منفی شدیدی به درمان دوم داشتند و سپس 50 درمان بعدی (در طی چندین سال) را بدون مشکل سپری کردند. 

منابع

References

Relationship Between Dissociation and Antidepressant Effects of Esketamine Nasal Spray in Patients With Treatment-Resistant Depression. Chen G, Chen L, Zhang Y, Li X, Lane R, Lim P, Daly EJ, Furey ML, Fedgchin M, Popova V, Singh JB, Drevets WC. Int J Neuropsychopharmacol. 2022 Apr 19;25(4):269-279.

@thinkpluswithus