آندره گدار

@Beyondthemusic

آندره گدار (به فرانسوی: #André_Godard) زادهٔ سال ۱۸۸۱میلادی، درگذشتهٔ ۱۹۶۵ میلادی، معمار و باستان‌شناس فرانسوی بود.

او در اوایل دورهٔ پهلوی به ایران وارد شد و به استخدام دولت ایران درآمد. مسئولیت‌های او نظیر مدیر ادارهٔ عتیقیّات (باستانشناسی و موزه)، فعالیت‌های پژوهشی و شناسایی و ثبت آثار فرهنگی ایران (با همکاری همسرش یدا گُدار و ماکسیم سیرو)، انتشار نشریهٔ باستان‌شناسی، بنیان‌گذاری دانشکدهٔ هنرهای زیبا دانشگاه تهران، ریاست و استادیِ همین دانشکده در آغاز، وی را مهم‌ترین شخصیت خارجیِ معماری دورهٔ پهلوی اول قرار می‌دهد که نزدیک به ربع قرن در ایران حضور داشت.

از مهم‌ترین کارهای اجراشدهٔ وی می‌توان به موزهٔ ایران باستان، کلاه‌فرنگی حافظ در شیراز و مدرسهٔ ایرانشهر دریزد اشاره کرد.

ایدهٔ طراحی موزهٔ ایران باستان در زمان وزارت علی‌اصغر حکمت شکل گرفت. طراحی موزه به آندره گُدار واگذار شد و او به سال ۱۳۱۳ خورشیدی نقشه‌های ساختمان را تهیه کرد. ساختمان موزه در سال ۱۳۱۶ به اتمام رسید و ریزه‌کاری‌های داخلی و نصب ویترین‌ها و چیدن اشیا و تهیهٔ زیرنویس برای آن‌ها و سایر موارد فنی دو سال طول کشید و موزه رسماً در سال ۱۳۱۸ افتتاح شد.

گُدار در سال ۱۳۱۶ خورشیدی یادمان بنای حافظ را، با الگوبرداری از عناصر معماری اسلامی ـ ایرانی، به‌صورت کلاه فرنگی در وسط باغی سرسبز اجرا کرد.

مدرسهٔ ایرانشهر یکی از ماندگارترین کارهای آندره گُدار است که به سال ۱۳۱۳ خورشیدی در یزد به مساحت ۱۵٬۰۰۰ مترمربع طراحی و ساخته شده‌است. (برای اطلاعات بیشتر به کتاب #معماری_معاصر_ایران، نوشتهٔ #امیر_بانی_مسعود مراجعه شود.

نهضت مقاومت ملی فرانسه در جنگ جهانی دوم وی را به‌عنوان نمایندهٔ خود در ایران برگزید. در این مدت، گُدار دست به چاپ نشریه‌ای به نام فرانسهٔ آزاد در تهران زد. وی در سال ۱۹۶۵ میلادی در ۸۴سالگی در فرانسه درگذشت.

از کتاب‌های گُدار، که به فارسی برگردانده شده، می‌توان به #آثار_ایران در چهار جلد و #هنر_ایران اشاره کرد.

@BeyondtheMusic