Μια ιστορία δύο ηγεμόνων, ενός λακέ και μιας νταντάς.

Εγγραφή στο κανάλι @skipaspakis : https://t.me/+w-lHywPD1dpjMjE0

Εγγραφή στην κοινότητα @marxskeep : https://t.me/+esBH-ub0k7VkNmNk

Οι λακέδες του ΝΑΤΟ θα παραμείνουν ζαλισμένοι και μπερδεμένοι. Ε και; Οι λακέδες στερούνται στρατηγικού βάθους, απλώς βυθίζονται στα ρηχά νερά της αδιαφορίας.

Εντυπωσιακές εικόνες καθρέφτη στροβιλίζονται γύρω από δύο σημαντικές εξελίξεις αυτή την εβδομάδα : την επίσκεψη του Xi Jinping στο Παρίσι και την έναρξη της νέας θητείας του Βλαντιμίρ Πούτιν στη Μόσχα.

Αναπόφευκτα, αυτή είναι μια αντιφατική ιστορία κυρίαρχων – της συνολικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Κίνας – και λακέδων: των υποτελών του ΝΑΤΟ / ΕΕ.

Ο Σι, η πεμπτουσία του ερμητικού επισκέπτη, είναι αρκετά αιχμηρός στο να διαβάζει ένα τραπέζι - και δεν μιλάμε για γαλατική γαστρονομική φινέτσα.

Τη στιγμή που κάθισε στο τραπέζι του Παρισιού πήρε τη μεγάλη εικόνα.

Αυτό δεν ήταν τετ-α-τετ με τον Le Petit Roi, τον Emmanuel Macron.

Αυτό ήταν ένα τρίο επειδή η τοξική Μέδουσα Ursula von der Leyen, πιο σωστά ορίζεται ως Pustula von der Lugen, είχε εισέλθει στην πλοκή.

Τίποτα δεν χάθηκε στη μετάφραση για τον Σι: αυτό ήταν γραφική απεικόνιση ότι ο Le Petit Roi, ο ηγέτης μιας πρώην δυτικής αποικιακής δύναμης τρίτης κατηγορίας, απολαμβάνει μηδενική «στρατηγική αυτονομία».

Οι αποφάσεις που έχουν σημασία προέρχονται από την καφκική ευρωκρατία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (EC), υπό την ηγεσία της νταντάς του, της Μέδουσας, και αναμεταδίδεται άμεσα από τον Ηγεμόνα.

Ο Le Petit Roi πέρασε όλο τον γαλατικό χρόνο του Xi φλυαρώντας σαν βρέφος για τις «αποσταθεροποιήσεις» του Πούτιν και προσπαθώντας να «εμπλέξει την Κίνα, η οποία αντικειμενικά απολαμβάνει επαρκείς μοχλούς για να αλλάξει τους υπολογισμούς της Μόσχας στον πόλεμό της στην Ουκρανία».

Προφανώς, κανένας έφηβος σύμβουλος στο Μέγαρο των Ηλυσίων - και υπάρχει αρκετό πλήθος - δεν τόλμησε να ανακοινώσει την είδηση στο Le Petit Roi σχετικά με τη δύναμη, το βάθος και την εμβέλεια της στρατηγικής εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Κίνας.

Έτσι, ήταν στο χέρι της νταντάς του να προσφέρει εθελοντικά δυνατά τα ψιλά γράμματα στην περιπέτεια «Ο κύριος Σι έρχεται στη Γαλλία».

Παπαγαλίζοντας πιστά την υπουργό Θησαυρών Janet Yellen στην πρόσφατη, καταστροφική εισβολή της στο Πεκίνο, η Νταντά απείλησε άμεσα τον υπερδύναμο ερμητικό επισκέπτη: υπερβαίνετε σε «πλεονάζουσα ικανότητα», υπερπαράγετε.

Και αν δεν το σταματήσετε, θα σας τιμωρήσουμε μέχρι θανάτου.

Αυτά όσον αφορά την ευρωπαϊκή «στρατηγική αυτονομία».

Επιπλέον, είναι αδρανές να σταθούμε σε αυτό που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως αυτοκτονική ηλιθιότητα.

Υπερασπίζοντας σταθερά μια πανωλεθρία

Τώρα ας περάσουμε σε αυτό που πραγματικά έχει σημασία: την αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στην πολυτελή πέμπτη ορκωμοσία του Πούτιν στο Κρεμλίνο.

Ξεκινάμε με τον αρχηγό της GRU (κύριο τμήμα πληροφοριών) του Γενικού Επιτελείου των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, ναύαρχο Igor Kostyukov.

Ο Κοστιούκοφ, στα πρακτικά, επιβεβαίωσε ότι την παραμονή της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης (SMO), τον Φεβρουάριο του 2022, η Δύση ήταν έτοιμη να προκαλέσει μια «στρατηγική ήττα» στη Ρωσία στο Ντονμπάς, όπως και πριν από τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο (η Ημέρα της Νίκης, παρεμπιπτόντως, γιορτάζεται αυτή την Πέμπτη όχι μόνο στη Ρωσία αλλά και σε ολόκληρο τον μετασοβιετικό χώρο).

Στη συνέχεια, οι πρεσβευτές της Βρετανίας και της Γαλλίας κλήθηκαν στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.

Πέρασαν περίπου μισή ώρα ο καθένας, ξεχωριστά, και έφυγαν χωρίς να απευθυνθούν στα μέσα ενημέρωσης.

Δεν υπήρξαν διαρροές σχετικά με τους λόγους και των δύο επισκέψεων.

Ωστόσο, αυτό ήταν περισσότερο από προφανές.

Το υπουργείο Εξωτερικών παρέδωσε στους Βρετανούς ένα σοβαρό σημείωμα ως απάντηση στις φλυαρίες του Ντέιβιντ «της Αραβίας» Κάμερον σχετικά με τη χρήση βρετανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς για να επιτεθούν στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Και για τους Γάλλους, μια άλλη σοβαρή σημείωση σχετικά με τη φλυαρία του Le Petit Roi για την αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στην Ουκρανία.

Αμέσως μετά από αυτή την επιδεινούμενη φλυαρία του ΝΑΤΟ, η Ρωσική Ομοσπονδία ξεκίνησε ασκήσεις για τη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων.

Έτσι, αυτό που ξεκίνησε ως λεκτική κλιμάκωση του ΝΑΤΟ αντιμετωπίστηκε όχι μόνο με αυστηρά μηνύματα, αλλά και με μια επιπλέον, σαφή, αυστηρή προειδοποίηση: η Μόσχα θα θεωρήσει οποιοδήποτε F-16 εισέλθει στην Ουκρανία ως πιθανό φορέα πυρηνικών όπλων - ανεξάρτητα από τον συγκεκριμένο σχεδιασμό του.

Τα F-16 στην Ουκρανία θα αντιμετωπιστούν ως σαφής και παρών κίνδυνος.

Και υπάρχει κάτι περισσότερο: Η Μόσχα θα απαντήσει με συμμετρικά μέτρα εάν η Ουάσιγκτον αναπτύξει πυρηνικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς (INF) εδάφους στην Ουκρανία - ή αλλού. Θα υπάρξει μια αντίστροφη γροθιά.

Όλα αυτά συνέβησαν στο πλαίσιο των εκπληκτικών ουκρανικών απωλειών στο πεδίο της μάχης τους τελευταίους δύο μήνες περίπου.

Οι μόνοι παραλληλισμοί είναι με τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ της δεκαετίας του 1980 και τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου.

Το Κίεβο, μεταξύ νεκρών, τραυματιών και αγνοουμένων, μπορεί να χάνει έως και 10.000 στρατιώτες την εβδομάδα: το ισοδύναμο τριών μεραρχιών, 9 ταξιαρχιών ή 30 ταγμάτων.

Καμία υποχρεωτική κινητοποίηση, όποια κι αν είναι η εμβέλειά της, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια τέτοια πανωλεθρία.

Και η πολυδιαφημισμένη ρωσική επίθεση δεν έχει καν ξεκινήσει ακόμα.

Δεν υπάρχει περίπτωση η σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ υπό την ηγεσία ενός πτώματος στον Λευκό Οίκο, σε ένα έτος εκλογών, να στείλει στρατεύματα σε έναν πόλεμο που από την αρχή ήταν προγραμματισμένο να διεξαχθεί μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό.

Και δεν υπάρχει περίπτωση το ΝΑΤΟ να στείλει επίσημα στρατεύματα σε αυτόν τον πόλεμο δι' αντιπροσώπων, επειδή θα γίνουν κιμάς σε ταρτάρ μπριζόλας μέσα σε λίγες ώρες.

Κάθε σοβαρός στρατιωτικός αναλυτής γνωρίζει ότι το ΝΑΤΟ έχει λιγότερο από μηδενική ικανότητα να μεταφέρει σημαντικές δυνάμεις και περιουσιακά στοιχεία στην Ουκρανία - ανεξάρτητα από τις τρέχουσες, μεγαλόστομες «ασκήσεις» Steadfast Defender σε συνδυασμό με τη ρητορική του μίνι Ναπολέοντα του Macron.

Έτσι είναι ο Ουροβόρος ξανά, το φίδι που δαγκώνει τη δική του θλιβερή ουρά: δεν υπήρξε ποτέ ένα σχέδιο Β στον πόλεμο δι' αντιπροσώπων.

Και στην τρέχουσα διαμόρφωση στο πεδίο της μάχης, συν τα πιθανά αποτελέσματα, επιστρέφουμε σε αυτό που όλοι από τον Πούτιν μέχρι τον Νεμπένζια στον ΟΗΕ έχουν πει: τελειώνει μόνο όταν λέμε ότι τελείωσε.

Το μόνο πράγμα που πρέπει να διαπραγματευτούμε είναι ο τρόπος της παράδοσης.

Και φυσικά δεν θα υπάρχει καμία ιδρωμένη κλίκα φούτερ στο Κίεβο: ο Ζελένσκι είναι ήδη μια «καταζητούμενη» οντότητα στη Ρωσία και σε λίγες ημέρες, από νομική άποψη, η κυβέρνησή του θα είναι εντελώς παράνομη.

Η Ρωσία ευθυγραμμίζεται με την παγκόσμια πλειοψηφία.

Η Μόσχα πρέπει να έχει πλήρη επίγνωση ότι εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρές απειλές: αυτό που θέλει το ΝΑΤΟ είναι να δοκιμάσει τη στρατηγική ικανότητα να χτυπήσει ρωσικές στρατιωτικές, κατασκευαστικές ή ενεργειακές εγκαταστάσεις βαθιά μέσα στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Αυτό θα μπορούσε εύκολα να ερμηνευτεί ως μια τελευταία βολή μπέρμπον στον πάγκο πριν το σαλούν 404 πέσει στις φλόγες.

Εξάλλου, η απάντηση της Μόσχας θα πρέπει να είναι καταστροφική, όπως έχει ήδη ανακοινώσει ο Μεντβέντεφ Unplugged: «Κανένας από αυτούς δεν θα μπορεί να κρυφτεί ούτε στο Καπιτώλιο, ούτε στο Μέγαρο των Ηλυσίων, ούτε στην Ντάουνινγκ Στριτ 10. Μια παγκόσμια καταστροφή θα συμβεί».

Ο Πούτιν, στην ορκωμοσία, ήταν ψύχραιμος, ήρεμος και συγκεντρωμένος, ατάραχος από όλη την υστερική πυράκτωση σε όλη τη σφαίρα του ΝΑΤΟ.

Αυτά είναι τα κύρια συμπεράσματα του:

Η Ρωσία και μόνο η Ρωσία θα καθορίσει τη μοίρα της.

Ρωσία θα περάσει αυτή τη δύσκολη, περίοδο ορόσημο με αξιοπρέπεια και θα γίνει ακόμη ισχυρότερη, πρέπει να είναι αυτάρκης και ανταγωνιστική.

Βασική προτεραιότητα για τη Ρωσία είναι η προστασία του λαού, η διατήρηση των μακραίωνων αξιών και παραδόσεών της.

Η Ρωσία είναι έτοιμη να ενισχύσει τις καλές σχέσεις με όλες τις χώρες και με την παγκόσμια πλειοψηφία.

Η Ρωσία θα συνεχίσει να συνεργάζεται με τους εταίρους της για τη διαμόρφωση μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης.

Η Ρωσία δεν απορρίπτει τον διάλογο με τη Δύση, είναι έτοιμη για διάλογο για την ασφάλεια και τη στρατηγική σταθερότητα, αλλά μόνο επί ίσοις όροις.

Όλα αυτά είναι εξαιρετικά λογικά. Το πρόβλημα είναι ότι η άλλη πλευρά είναι εξαιρετικά παράλογη.

Ωστόσο, μια νέα ρωσική κυβέρνηση θα είναι στη θέση της σε λίγες μέρες. Ο νέος πρωθυπουργός θα διοριστεί από τον Πρόεδρο μετά την έγκριση της υποψηφιότητας από τη Δούμα.

Ο νέος επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου πρέπει να προτείνει στον πρόεδρο και τη Δούμα υποψηφίους για αναπληρωτές πρωθυπουργούς και υπουργούς - εκτός από τους επικεφαλής του μπλοκ ασφαλείας και το Υπουργείο Εξωτερικών.

Οι επικεφαλής του Υπουργείου Άμυνας, της FSB, του Υπουργείου Εσωτερικών, του Υπουργείου Δικαιοσύνης, του Υπουργείου Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης και του Υπουργείου Εξωτερικών θα διοριστούν από τον Πρόεδρο μετά από διαβουλεύσεις με το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο.

Όλες οι υπουργικές υποψηφιότητες θα υποβληθούν και θα εξεταστούν πριν από τις 15 Μαΐου.

Και όλα αυτά θα συμβούν πριν από την κρίσιμη συνάντηση: ο Πούτιν και ο Σι πρόσωπο με πρόσωπο στο Πεκίνο στις 17 Μαΐου.

Όλα θα είναι στο παιχνίδι – και στο τραπέζι.

Στη συνέχεια, ξεκινά μια νέα εποχή - περιγράφοντας την πορεία προς τη σύνοδο κορυφής BRICS+ τον επόμενο Οκτώβριο στο Καζάν και τις επακόλουθες πολυπολικές κινήσεις.

Οι λακέδες του ΝΑΤΟ θα παραμείνουν ζαλισμένοι, μπερδεμένοι – και υστερικοί.

Ε και;

Οι λακέδες στερούνται στρατηγικού βάθους, απλώς βυθίζονται στα ρηχά νερά της αδιαφορίας.