تجلی وحدت اسلامی در رویکرد حاج رمضان

تجلی وحدت اسلامی در رویکرد حاج رمضان

یادداشت چهارم | سلسله یادداشت‌های شهید سردار محمدسعید ایزدی (حاج رمضان)

🔹یکی از اهداف محوری حاج رمضان، ایجاد ارتباط و همکاری میان گروه‌های مختلف مقاومت بود. وی شبکه‌های گسترده پشتیبانی فنی، مالی و نظامی برای مقاومت فلسطین ایجاد کرده است. این یعنی او صرفاً با یک گروه محدود کار نکرد، بلکه تلاش کرد زمینه همکاری و هم‌افزایی بین جریان‌های اسلامی مختلف را فراهم کند. این تلاش، در واقع یک بعد مهم وحدت‌ اسلامی است؛ وقتی محور مقاومت که از تنوع جریانی و عقیدتی برخوردارند، توسط یک حلقه مشترک و با پشتیبانی ایران ترغیب به همکاری می‌شوند، انسجام بیشتری حاصل می شود.


🔸در این چارچوب، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد. شهید ایزدی به عنوان واسطه، تجهیزات، آموزش و پشتیبانی را به مقاومت فلسطین رسانده است. او با چهره‌های شاخص مقاومت فارغ از شیعه یا سنی بودنشان، همکاری نزدیکی داشته، از جمله شهیدان حسن نصرالله، یحیی السنوار و اسماعیل هنیه. ضمن آن، نقش وی در هماهنگ‌سازی میان گروه‌های مقاومتی فلسطینی با محور مقاومت برجسته بوده است؛ این یعنی او، عامل ایجاد پیوند ما بین گروه‌های مختلف بوده است.


🔹بنابراین، از دیدگاه وحدت‌ اسلامی، حاج رمضان صرفاً پشتیبان نبود، بلکه رهبری بود در میان گروه‌های فلسطینی. یعنی تلاش کرد که اختلافات و فاصله‌های مذاهب اسلامی را کاهش دهد و روی مشترکات مقاومت تمرکز کند.

بُعد دوم گفتمان وحدت‌‌اسلامی در دیدگاه ایشان، فراتر از مردم فلسطین به امت اسلامی (در معنای فراکشوری و فراملی) نگاه می‌کند. یعنی حمایت از مقاومت فلسطین تنها وظیفه‌ی یک ملت یا یک گروه نیست، بلکه این پیکار، بخشی از مأموریت کل امت اسلامی است.


🔸از گزارش‌ها برمی‌آید که حاج رمضان خودش را ذیل محور مقاومت می‌دانست که شامل ایران، لبنان، فلسطین، و جبهه‌های دیگر منطقه است. این‌گونه نگاه کردن، تحت لوای اتحاد امت اسلامی به معنای چند نکته مهم است؛ فلسطین محوریت دارد ولی حمایت از آن نیازمند همراهی دیگر ملت‌ها و گروه‌هاست. وقتی حاج‌رمضان نقش اتصال ایران با مقاومت فلسطین و لبنان را می‌پذیرد، نشانگر این اعتقاد است که مقاومت یک وظیفه منطقه‌ای است که شکوفایی آن با اتحاد امت اسلامی رابطه مستقیم دارد. وحدت امت، در عمل به معنای کاهش اختلافات فرقه‌ای، سیاسی یا منطقه‌ای، و تمرکز بر دشمن مشترک یعنی رژیم صهیونیستی می باشد.


🔹به طور خلاصه، تلاش ایشان این بود که فلسطین را در جنگ عربی- اسرائیلی خلاصه نکند، بلکه موضوع امروز کل امت اسلامی معرفی کند. در این نگاه، هر کشوری یا هر جریانی که در محور مقاومت قرار دارد، در کنار فلسطینی‌هاست و این همان پیام آور وحدت است.


🔸بُعد سوم وحدت‌گرایی، نقش عملی و ساختاری حاج رمضان در ایجاد پیوند میان ایران فلسطین لبنان است. این مثلث رکن مهم محور مقاومت شناخته می‌شود. شهید ایزدی در ناحیه ایرانی، ولی با مأموریت برون‌مرزی، به ویژه برای بخش فلسطین کار کرده است. نام او از سوی غزاوی ها و لبنانی ها در کنار فرماندهان حزب‌الله لبنان و حماس فلسطین قرار داده شده است.


🔹حاج رمضان با پیوند دادن ایران به مقاومت‌های فلسطینی، و مقاومت لبنان ذیل حلقه‌ای مشترک، به تقویت وحدت راهبردی در محور مقاومت کمک کرده است؛ و این یکی از روش‌های عملی تحقق نظریه وحدت اسلامی در عرصه میدانی است. نظریه وحدت ساحات نیز که توسط سید حسن مطرح می‌شد به معنای اتحاد، همگرایی و همکاری میان عرصه‌ها و اعضای مختلف جبهه مقاومت است. در عمل، این یعنی فلسطینی، لبنانی، ایرانی، سوری، یمنی و دیگران، در ساحت مقاومت به هم متصل‌اند.


🔸موارد و نکاتی که بیان شد، نشان می‌دهد که حاج رمضان نه تنها در مواضع و مصاحبات خود، بلکه در میدان عمل نیز حقیقتاً به وحدت بین شیعه و سنی معتقد بود. عملکرد او و تعریف و تمجیدهایی که اعضای غیر ایرانی جبهه مقاومت از او انجام دادند، نشان می‌دهد که هم در زبان، و هم در رویکردهای خود، به حفظ و گسترش وحدت اسلامی اهتمام می‌ورزید.

Report Page