woman
بنام او
یکی از اشتباهات امروز دنیای ما، نگاه به زن است. و این اشتباه، مشترک است بین همه فرهنگها. چه غرب باشد چه شرق چه هند و چه آفریقا و چه فرهنگ اسلامی.
همه از زن استفاده میکنند. او را مطرح میکنند. گاه زیبایی او را و گاه احساسات او را بارز میکنند. گاه او را معشوق مینامند. و گاه او را فاحشه میخوانند. و عجیب اینکه گاه او را فاحشهی دوستداشتنی میدانند. مانند ستارههای هالیوود که هم رسما فاحشهاند و هم محبوب و هم گاهی معشوق عدهای.
همه اینها اشتباه است.
زن نه معشوق است و نه سمبل زیبایی. و نه سمبل مهربانی و عاطفه.
زن یک مخلوق است مانند مرد. هیچ چیز اضافهای ندارد. اگر نگوییم کمبودهایی دارد.
و همین طور نفرت به زن هم اشتباه است. شکنجه و نفرت و قتل زن چه در گذشته و چه در عصر حاضر باز ریشه در الهه بودن زن در بعد منفی دارد.
زن فقط انسان است و بس. نه الهه است و نه معشوقه. نه فاحشه.
او حیوانی است مانند مرد. که میتواند به درجات کمال برسد و انسان شود. مانند مرد.
او مانند مرد نیاز دارد به رشد. به کمال. به انسانیت.
او هم مانند مرد، در قیامت محاسبه خواهد شد و به اندازه کمالش اجرت میبرد.
فقط وظایف متفاوتی نسبت به مرد دارد. و این به هیچ وجه برتریای بر مرد نیست. که معشوقه یا الهه مرد شود. و مردان تمام عمر خودشان را مصروف زن کنند.
باید زن را از دایره توجه کنار گذاشت. و توجه به سوی معشوق حقیقی باشد. هم مرد به این توجه نیاز دارد و هم مرد.