Test
Historia
Szczepienia - niewygodne informacje
Prawdopodobnie starożytne początki praktyki szczepień
Kilka źródeł utrzymuje pogląd, że inokulacja lub wariolizacja [sposób infekowania czarną
ospą materiałem pochodzącym ze strupa chorego] jako forma zapobiegania chorobom
miały swoje początki w magicznych praktykach wczesnym kapłanów-lekarzy egipskich.
Starożytne egipskie magiczne eliksiry i lekarstwa zawierały na przykład: odchody lub inne
części zwierząt. Przykładem może być pasta z martwej myszy na ból zęba, łajno krokodyla
jako antykoncepcja.
Źródła: H. Bruno & B. Ziskind – Medicine in the Days of the Pharaohs
Ancient Medicine: From Sorcery to Surgery by Michael Woods, Mary Boyle Woods
[Wariolizacja lub inokulacja była pierwszą metodą immunizacji ludzi przeciwko ospie
prawdziwej (Variola) za pomocą materiału pobranego od pacjenta lub niedawno wariolizowanej
osoby w nadziei, że wystąpi łagodna, ale ochronna infekcja. – Wiki]
Z południowej Azji do Chin i Europy
Dwieście lat przed Chrystusem praktyka ta była prowadzona wzdłuż szlaków handlowych
na północy i wschodzie Indii (razem z kultem świętej krowy) oraz znacznie później w
Chinach.
Materiały źródłowe z XVI wieku wskazują, że bramini w Indiach poddawali wariolizacji
wykorzystując do tego suszoną ropę ze strupa powstałego w następstwie ospy prawdziwej.
Była to regularna praktyka w celu indukowania „oporności”.
Współzałożyciel zakonu jezuitów Franciszek Ksawery (1506-1552), spędził 10 lat w Indiach,
gdzie dowiedział się o tej praktyce od kapłanów bramińskich i później wprowadził ją na
ograniczonych obszarach południowej Europy.
Źródła: http://americanhistory.si.edu/polio/virusvaccine/historyhtm.
Vaccines – 5th Edition; Elsevier, 2008. S. Plotkin et al.
The Epidemics of the Middle Ages – J.G.Millingem,