در غوطه شرقی دمشق چه خبر است؟!
جغرافیا: هر استان سوریه یک مرکز استان دارد و یک ریف.ریف یک استان به مجموعه شهرها و روستاهایی گفته می‌شود که مرکز استان را احاطه کرده اما از نظر اداری تابع آن هستند.مثلاً درتهران،همه شهرستان های استان به عنوان ریف تهران تعریف می‌شوند.
اما غوطه؛ به مجموعه روستاها و حومه های یک شهر در سوریه، غوطه اون شهر گفته میشه.شهر دمشق دوتا غوطه داره.یکی غوطه غربی که تحت اداره دولته و دیگری #غوطه_شرقی که به تصرف مخالفان مسلح دولت مرکزی از جمله جبهة النصره وابسته به القاعده در آمده است.
غوطه شرقی از جمله اولین مکان هایی بود که با شروع اعتراضات مردمی به دولت مرکزی سوریه،به این اعتراضات پیوست.با مسلح شدن معارضان سوری متاسفانه این منطقه در این مورد هم جزو اولین ها بود.در ابتدا تنها سلاح های سبک عشایر در دسترس بودند اما با شروع ارسال سلاح توسط کشورهای خارجی به سوریه برای تبدیل اعتراضات به جنگ داخلی در سال ۲۰۱۲، انواع سلاح به این منطقه وارد شد، به طوریکه اتفاقات این سال ها (۲۰۱۲ - ۲۰۱۸) نشان داد که افراد مسلح در این منطقه توانایی ساقط کردن هواپیما،اسلحه ضد زره، تانک و نفربر و حتی قدرت تولید مواد شمیائی برای استفاده در جنگ را دارا هستند.
با شروع مسلح شدن معترضین در منطقه غوطه شرقی وضع به گونه ای شد که در هر محله یک گروه مسلح حکمرانی می کرد اما با پیش رفتن جنگ داخلی و ورود تاثیر گذاران بین المللی و گروه های تروریستی به جنگ سوریه و رخدادن جنگهای بین گروهی و انتقام گیری؛همه گروههای مسلح در سه گروه عمده ادغام شدند
جیش الاسلام: این گروه سلفی وهابی از ادغام پنجاه و پنج گروه کوچک چریکی تشکیل شده و برآورد می‌شود که تا ۱۴۰۰۰ نیروی مسلح داشته باشد. موسس این گروه زهران علوش درس خوانده و تحت حمایت عربستان سعودی است که در ۲۰۱۵ کشته شد. این گروه که بزرگترین گروه مسلح غوطه شرقیه، هنوز از حمایت عربستان برخورداره
فیلق الرحمن: به سرکردگی سرهنگ سابق ارتش سوریه عبد الناصر شمير. این گروه تمایلات افراطی کمتری دارد. در تصرف اماکن دولتی سعی میکنه از اسناد رسمی، اموال عمومی و ساختمان های دولتی محافظت کند. اطلاعات دقیقی از تعداد نیروهای این گروه در دست نیست. احتمال داده میشه تحت حمایت ترکیه باشه
جبهة النصره: شعبه القاعده در سوریه که از طرف قطر حمایت می‌شود و تعداد نیروهایشان در غوطه شرقی حدود ۲۴۰۰ نیروی مسلح است.
در حال حاضر از کل خاک سوریه،تنها شش یا هفت منطقه مجزا در دست مخالفین مسلح باقی مانده است، از جمله #غوطه_شرقی که در عکس بالا نزدیک مرز لبنان با شماره سه نشان داده شده است. لذا تا آزادی کامل سوریه و بازگشت آرامش به آن، راه زیادی باقی نمانده است.
از طرفی وجود گروههای مسلح افراطی در حومه پایتخت،مسایلی را از لحاظ سیاسی برای سوریه و نیز برای مردم عادی که به طور روزانه توسط این گروه ها مورد اصابت خمپاره قرار می‌گیرند،به وجود آورده است.نسبت جمعیتی کلان شهر پایتخت(دمشق)را با حومه آن را درنظر بگیرید تا عمق فاجعه را درک کنید.
قبل از شروع همه این اتفاقات، جمعیت #غوطه_شرقی به هشتصد هزار نفر می‌رسید. با شروع درگیری های مسلحانه و مهاجرت مردم به مناطق مجاور، در حال حاضر جمعیت غوطه شرقی حدود چهارصد هزار نفر است. این منطقه از سال ۲۰۱۳ تحت محاصره ارتش سوریه است و با وجود امکان ارسال غذا و دارو، اما طبق نظر سازمان ملل، مردم به شدت از نبود غذا و دارو در منطقه رنج میبرند. آخرین محموله غذایی و دارویی سه ماه قبل به این منطقه ارسال شد.
تعداد کشته شده ها در این منطقه مدام رو به افزایش است.به طوری که نمی توان عدد دقیقی برای آن ذکر کرد.این افزایش متاثر از چهارعامل اصلی است:
یک) درگیری گروههای مسلح سه گانه در بین خود برای افزایش میزان نفوذ در منطقه.
دو) درگیری این سه گروه با دولت سوریه.
سه) سوء تغذیه به دلیل محاصره منطقه توسط ارتش و عدم همکاری گروههای تروریستی با نهادهای بشر دوستانه جهت ورود کمکهای غذائی و داروئی
چهار) پناه گرفتن گروههای مسلح در مناطق مسکونی و استفاده از مردم عادی به عنوان سپر انسانی
با این حال و طبق مرکز حقوق بشر سوری که از لندن فعالیت می‌کند، در این چند روز ۳۲۲ نفر کشته شده اند که ۷۶ نفر آنها کودک و ۴۷ زن هستند و حدود ۱۷۱۰ نفر هم زخمی شده‌اند. استفاده گروهکهای مسلح از مناطق مسکونی یکی از دلائل بالا رفتن تعداد کشته شده هاست.
تا کنون در این جنگ نُه مرکز پزشکی به طور کامل از ارائه خدمات متوقف شدند و مراکز فعال نیز از نبود پزشک متخصص رنج میبرند، به طوری که تنها پزشک متخصص زنان در منطقه در درگیری دو گروه جیش الاسلام و فیلق الرحمن در سال ۲۰۱۶ کشته شد.
آیا توقع می‌رود که وضع بهتر شود؟!
با وجود افراد مسلح و عدم قبول آنها به خروج از منطقه و تحویل سلاح، خیر! چرا که آخرین تلاش ها برای حل مسالمت آمیز مسئله به شکست انجامید و این اتفاقی است که در طول پنج سال گذشته رخ داده است. درواقع تنها راه حل کارآمد برای بازگشت آرامش از طریق خروج گروه های مسلح از منطقه است.
منبع: احمد دارستان