АЗИЗ УСТОЗ

Асл ҳаёт доим биздан юксак экан,
Жаҳд айласанг устоз дарси тиргак экан.
Туғилмоғинг учун ота керак каби,
Яшамоғинг учун устоз керак экан.

Қаро йўлда ўтди қанча сафарларим,
Ўз – ўзимча юрсам яна адашардим.
Ҳаёт битта хато учун кечирмайди,
Сиз бор, ичилмади қанча заҳарларим.

Кунлар топдим гоҳ шодлиги, иззати бор,
Сизнинг меҳру муҳаббатнинг хизмати бор.
Тумор десам, минг бор яхши асрагувчи
Омад бўлиб қўллагувчи ҳикмати бор.

Куним битмай, қарзим узай, ёлворурман
Бош кўтармай таъзим, ҳамда ташаккурдан.
Тангрим, сақла энг аввало устозларни,
Ҳеч кимсани қўйма улар сочган нурдан.

Йўлимизга маёқ бўлинг азиз устоз,
Қўлимизда байроқ бўлинг азиз устоз!
Токи инсон яшар экан инсонман деб,
Кўнглимизда ардоқ бўлинг азиз устоз!

Муҳаммад ИСМОИЛ