මනෝරා...A Little Grace (1)

මනෝරා...A Little Grace (1)

#2022_1101

Star_d✨



පළමුවෙනි ශබ්ද පටය 🎷


"පායා එන සඳවත මනරම්

තනිකමත් බෝම සීතයි

වාවාගෙන මහමෙරක තරම්

උණුසුමකින් තුරුළු වෙමි

දිවිය පුරා ලඟ හිඳ...

මා හා සංසාරේ වෙළෙනා...."


කාමරයේ මැද, පැරණි ලී මේසයක් මත වූ පැරණි රේඩියෝවකින් නැඟෙන ගීතයකි. ප්‍රාණවත් තාලයෙන් වාතය පිරවිය​. අප මුහුණු හරහා නටන සෙවනැලි, රහස් සහ නොකියන ආශාවන් බෙදාගෙන ඇතැයි සිතුනි. 


ඔහු මගේ දෙතොල් දෙසට අවධානය යොමු කරයි, නැවතත් මගේ දෑස් දෙසට, පසුව නැවත මගේ දෙතොල් දෙසට. 


'රාදු'

ඔහු මිමිණුවේය. ඔහු මගේ නම ඉතා මෘදු ලෙස කියනුයේ ඔහුගේ දෙතොල් චලනය වේද යන්න පවා මට විශ්වාස නැත. 

මට පිළිතුරු දීමට වෙලාවක් නැත. ඔහුගේ අත මගේ බ්ල්වුසයේ බොත්තම හැර දමා මගේ කොණ්ඩය හරහා ලිස්සා ගියේ ඔහුගේ දෙතොල් මගේ දෙතොල් සමඟ දැඩි ලෙස එක් වන මොහොතේමයි. 

ඔහු ඔහුගේ සිරුර මා මතට තල්ලු කරයි, ඔහුගේ හාදුව ක්‍ෂණිකව තීව්‍ර වේ.

ගැඹුරුයි. ආධිපත්‍යයක් දරයි. ඔහුගේ හාදුවේ මෙතෙක් නොතිබූ දෙයකින් පිරී ඇත. හැඟීමෙන් පිරී ඇත. බලාපොරොත්තුවෙන් පිරී ඇත.


තීව්‍රතාවය අඩු වෙත්ම, සියුම් රටාවක් බිම හෙළමින් විනිවිද පෙනෙන තිර රෙදි අතරින් පෙරෙන සඳ එළියේ සිනිඳු දීප්තියෙන් කාමරය නෑවී තිබුණි. විවෘත ජනේලයෙන් හමන පිච්ච මල් සුවඳින් වාතය බර වූ අතර රාත්‍රියේ එළිමහනේ නගරය නිශ්ශබ්ද විය. හුදකලා වීදි ලාම්පුවක් පහත නිස්කලංක වීදිය ආලෝකමත් කරමින් දර්ශනයට අභිරහසක් එක් කළේය.


'මනෝ...'

මම මිමිණුවා.

'රාදු කියන්න​...'


ඔහු මාව ළං කර, අපගේ සිරුරු එක ලෙස ගීතයට චලනය වන්නට ඉඩ දුන්නේය​. මමද ඔහුගේ පපුවට හිස තබාගෙන, ඔහුගේ හදවතේ ස්පන්දනයට සවන් දුන්නෙමි​.


".....නොසැලෙනා සිතින් නෙලාගන්න තිබෙනා

නෙතු අද්දර මල් පිපෙනා

හැර යන්නට සිත නෙදෙනා

අපි අපේම වේ නම්...."



'මනෝ, අපි මෙහෙ නවතිමු.'
'ඔයා කැමතිනම් නවතිමු.'


'මම කැමති මෙහෙට​. නගරේ උනාට මෙතෙන්ට කිසිම සද්දයක් නැහැ. හරිම නිස්කලංකයි.'
'රාදු...'
'කියන්න​'
'කිසිම සද්දයක් නැත්තේ මේ රෑ ජමේ නිසා.'

ඔහු සිනහවකින් මිමිණුවා.


මමත් ලැජ්ජාවටම සිනහා විය​. 

'එහෙනන් අපි රෑට ඇහැරිලා ඉමු උදේ දවසම නිදාගෙන​.'
'පිස්සු හැදෙයි රාදූ....කන්න බොන්න ඕන නැද්ද​?'

සරදමට මෙන් එසේ ඔහු ඇසුවේ මගේ නළලද සිප ගනිමින්. 


"...උණුසුමකින් තුරුළු වෙමි

සසර පුරා ලඟ ඉඳිමි..."


අපි විසින්ම නිර්මාණය කරන ලද නර්තන වේදිකාවේ අපිම තැබූ සෑම මුදු මොළොක් පියවරක් සමඟම, අප අතර සම්බන්ධය ගැඹුරු වූ අතර, රාත්‍රිය එහි නිහඬ, ආදර හැඟීම්වලින් අපි වැළඳ ගත්තේය.

කාමරය රාත්‍රියේ නොකියූ පොරොන්දු සමඟ දෝංකාර දෙන බවක් පෙනෙන්නට තිබූ අතර සංගීතය අපේ දිග හැරෙන ආදර කතාවේ ශබ්ද පටය ලෙස සේවය කළේය.


✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

කතෘ අයිතිය සුරකින්න​🤗❣️

කතාව ලස්සනයි නම් react කරන්න,❤️

comment කරන්න​.....✍🏻

එ නැතත් අඩුපාඩු කියන්න​.....✍🏻

https://t.me/Dunya_d_2005





Report Page