Mother!

Mother!

Ali Kaghazgaran

۹/۱۰

مادر!، جدیدترین فیلم دارن آرنوفسکی، کارگردان روشنفکر آمریکایی پرطرفداری‌ست که پیش از این فیلم‌های Black Swan و Requiem for a Dream را ساخته است. بازیگران آن خاویر باردم، جنیفر لارنس، اد هریس، کریستن ویگ و… هستند. فروش فیلم آن‌طور که انتظار می‌رفت نبود و حتی نقدهای آن نیز خیلی جالب نیستند. اما، نکته اینجاست که آن‌ها فیلم را به دقت ندیده‌اند! پیشنهاد من به شما این است که این فیلم را هر‌چه زودتر ببینید. و وقتی به نقطه‌ای رسیدید که دیگر از بی‌معنی بودن فیلم خسته شدید، ادامه نقد را بخوانید. 

***اسپویل

منتقدین و مخاطبین از فیلم ناراضی‌اند زیرا آن را درست نفهمیده‌اند. دارن آرنوفسکی مثل نولان یک کارگردان روشنفکر است اما فرق این دو این است که فیلم‌های نولان برای مخاطبان عادی نیز جذاب هستند. اما اگر فیلم آرنوفسکی را درک نکنید، به چشمتان یک آشغال می‌آید. 

اما داستان فیلم چیست؟ این فیلم یک برداشت فوق‌العاده از انجیل است. مرد نویسنده نماد خدا و همسرش نماد مادر طبیعت است. زن و مرد مهمان، آدم و حوا هستند که به خاطر دست‌زدن به جواهر موردعلاقه نویسنده (همان میوه ممنوعه)، از خانه آن‌ها (بهشت) رانده می‌شوند. فرزندانشان همان هابیل و قابیل‌اند که سر ارثیه پدرشان با هم درگر می‌شوند و یکی دیگری را می‌کشد. 

داستان همینطور پیش می‌رود و نمادهای گوناگونی پیدا می‌شوند که شرح همه آن‌ها سخت است. اما برای توضیح بخش‌های گیج‌کننده:

صحنه‌ای که همه خانه شلوغ می شود و جنگ و درگیری پیش می آید نماد سکونت انسان‌ها در زمین و خراب کردن آن است. در این جا خانه زمین است و خدا، زمین و مادر طبیعت را با انسان ها تنها گذاشته و خودش گم شده است. خدا، مادر را پیدا می‌کند و کودکشان به دنیا می‌آید. فرزند خدا یا همان مسیح. مادر نمی‌خواهد که آن را به زمینیان بدهد، اما خدا شبانه آن را دزدیده و نزد آدمیان می‌برد و آن‌ها مسیح را می‌کشند. 

در پایان نیز مادر، خود و خانه را با بنزین (سوخت‌های فسیلی) آتش می زند و عالم را نابود می کند. اما خدا هنوز آدمیان را دوست دارد و فکر می کند که خودش یک جای کار اشتباه کرده است. پس قلب مادر را درمی‌آورد (که همان جواهر اول داستان بود) و بعد سکانس‌های ابتدایی دوباره پخش می شوند و این‌بار یک زن جدید روی تخت بیدار می شود. 

آرنوفسکی خود آتئیست است و به خدا اعتقاد ندارد و در حقیقت در این فیلم سعی دارد خدا را یک موجود احساساتی جلوه دهد که اشتباهات متعددی انجام می‌دهد. 

حال که فیلم را درک کردید می‌فهمید که نظر مردم و منتقدین چرا اشتباه است و چرا این فیلم یک شاهکار ماندگار است. 

Report Page