قصه‌ی جذاب سوپراستارهای سینما در جشنواره فجر۲
سمیه شاهرخیدر یادداشت قبلی بحث را با این موضوع شروع کردیم که طراحان برای خلق یک لباس برای حضور در یک برنامه عمومی مهم چه محدودیت‌هایی دارند و این محدودیت‌ها چه تاثیراتی در حوزه افکار عمومی برمی‌انگیزد. حالا همین موضوع را با بازیگران مرد دنبال می‌کنم.
باتوجه به عکس های منتشر شده از بازیگران مرد در جشنواره فجر سوال اساسی که به ذهن می آید، این است که آیا اساساً بازیگران مرد ما در پوشش خود از طراحان لباس یا استایلیست‌ها کمک می‌گیرند؟
مساله بارز این است که مردها در پوشش خود طراحی خاصی را استفاده نمی‌کنند و گویی لباس روزمره‌شان را بر تن کرده و این نکته که قرار است در یک مراسم عمومی رسمی شرکت کنند چندان برایشان اهمیتی ندارد. این مساله تا آنجا به چشم می‌آید که حتی فرم لباس از حالت مرتب آن هم خارج شده است. در بسیاری از موارد شلوارهای آن‌ها زانو انداخته و در کل لباس‌ها حتی اتوی درستی ندارند. به عنوان نمونه لباس‌های آتیلا پسیانی و علی مصفا.
نکته ی بسیار جالب در لباس بازیگران مرد ترس عجیب آن‌ها از سرما است. در بیشتر موارد آن‌ها بر پوشیدن پولیور در زیر کت یا کاپشن خود اصرار دارند. در واقع این نوع پوشش به جز مواردی خاص، استایل یک لباس رسمی را .ندارد. از جمله مصداق‌های این حرف پوشش جواد رضویان، امین حیایی و شهرام حقیقت‌دوست است.
اما تعداد کمی از بازیگران نیز از طراحان کمک گرفته‌اند که این در نوع پوشش آن‌ها کاملاً مشخص است. از این بازیگران می‌توان به لباس‌های صابر ابر اشاره کرد. در طراحی این دست لباس‌ها، طراح به قدری سردرگم بوده است که از اساس می‌خواسته چیزی جدید خلق کند اما نتیجه کار تبدیل به لباس‌های کاستومی شده است. لباس‌هایی که اصلاً مناسب چنین مراسمی نیست مگر اینکه پوشنده ی این نوع لباس ها بخواهد بیانیه ی خاصی را ارائه دهد. در واقع یک طراح باید بداند با توجه به نوع مراسم، یک سری اصول و قواعد را رعایت کند. یک طراح باید بداند که در مراسم رسمی لباس‌های مردانه در جزییات طراحی می‌شوند و کلیات لباس تقریباً یکی است ولی همین جزییات می‌تواند یک لباس را به پوشش قدرتمند و متفاوت تبدیل کند. اما طراحان ما میخواهند از اساس لباس‌ها را تغییر بدهند و از اول چیزی عجیب بسازند شاید این نگرش برای طراحی یک مجموعه مناسب باشد که هدفش ارائه تفکری خاص است ولی برای مراسمی بسیار رسمی درست نیست.
در صفحات وب نظرات زیادی در مورد لباس‌ها داده شده است. در میان انبوه پیام‌هایی شوخی و جدی استقبال مخاطبان از لباس هومن سیدی بود. در واقع لباس این بازیگر تنها یک کت و شلوار بسیار معمولی است که در کمد هر مردی پیدا می‌شود. هیچ عنصر و ویژگی خاصی در طراحی آن به کار نرفته است و صرفاً یک کت و شلوار کلاسیک است. این نشان دهنده ی این واقعیت است که مخاطب به قدری از نوع پوشش مردان ناامید است که به همین لباس بسیار ساده و معمولی بسنده کرده. اینجاست که نقش یک طراح لباس در بالا بردن سطح سلیقه‌ی مخاطب مشخص می شود. وقتی لباس های خوبی طراحی شود دیگر مخاطبان به همچین لباسی بسنده نخواهند کرد.
اما در این بین تمام لباس‌های ساده، عجیب و غریب و اتو نخورده شاید تنها لباس هوتن شکیبا بود که به جرات می‌توان گفت طراحی متفاوت با سبک مخصوص به خود را داشت. یعنی نه مشابه نمونه‌های خارجی است و نه عجیب و غریب است و در نهایت می توان گفت که لباسی است رسمی به سبک ایرانی .
