Season 2, Episode 10: Palindrome SUMMARY: Peggy (Kirsten Dunst) and Ed (Jesse Plemons) make one last, desperate attempt to be free. REVIEW: Following last week's bloodbath climax, it's not surprising that for the finale, Fargo took a step back, giving the show an affectionate wrap-up that wisely doesn't try to outdo last week's epic, but rather gives us closure on all of our favorite characters and plants seeds for the next instalment of the series. While it's too early to say what EP Noah Hawley's going to do, with a few things left hanging towards the end, Hawley could easily either follow the younger Lou (Patrick Wilson) into his final days on the force, or it can pick up the story of his daughter Molly, or perhaps even criss-cross back-and-forth GODFATHER PART II-style in an ultra ambitious third installment. Whatever the case ends up being, Hawley's truly outdone himself with season two. Arguably better that the already excellent first run, season two will very likely go down as one of the finest individual seasons or short-form runs of any show ever, being superior even to True Detective season one.
What made it so good wasn't just Hawley's sophisticated style – which was nicely complimented by a series of strong directors including Adam Arkin – but rather the heart at the show's centre. Lou (Patrick Wilson) was as likeable a protagonist as his daughter Molly wound up being in season one, with Wilson's every-man charm finding the perfect vehicle in the low-key, heroic cop (similar to how he was used in the excellent BONE TOMAHAWK). Lou, his wife Betsy (Cristin Milioti), and father-in-law Hank (Ted Danson) made for a likeable family to centre the season around, which is an interesting contrast to the dysfunctional, homicidal Gerhardt clan – all of whom are dead before the credits roll this week. But, they're not the whole show, with even the most minor supporting characters like babysitter Doreen and Nick Offerman's Karl Weathers making a huge impression. I'd love to see all of them back for another go-round. The Peggy & Lou story-line comes to a particularly satisfying end, with Ed giving Peggy the heave-ho before passing-on, and her finally having to deal with the result of her own actions in her own deluded way with her hopeful she'll finally get to make her move out west, even if it's by way of prison.
Probably the most interesting wrap-up came for Bokeem Woodbine's scene-stealing Mike Milligan, who gets what he wants and is crowned the crime king of the mid-west. Alas, he soon realizes the gig isn't quite what he thinks it will be, with him now a faceless office drone for the Kansas City mob, who's been ordered to cut his hair, buy a grey suit and start wearing a real tie (and also learn golf). All of these wrap-ups have a degree of ambiguity which – to me – suggests Hawley isn't finished telling their story. Most significantly, Hanzee (Zahn McClarnon) is still on the run and bent on revenge against the Kansas City mob. Betsy's dream of her family consisting of Alison Tolman's now-adult Molly, and Keith Carradine's aged Lou with them being threatened by a vision of Hanzee suggests he will be back to wreak havoc on them sometime in the future. Could the now bureaucratic Mike Milligan be involved? Whatever the case, I'm insanely eager for season three but even if it never winds up happen (although it's been officially order by FX) the fact remains season two was a perfect mini-series in it's own right and something it'll be a tall order to top.
My vote for the aged Mike Milligan would be Andre Braugher or Samuel L. Jackson Previous fargo tv reviews columns More Fargo - Season 2 Episode 9 Fargo - Season 2, Episode 7 Fargo - Season 2, Episode 6 Fargo Season 2, Episode 5 (SPOILERS)Kreskówki, bajki, seriale animowane – mimo że każdy nazywa je inaczej wszyscy wiedzą co oznaczają, tak, dzieciństwo. Czemu tak bardzo je lubimy? Bo niosą z sobą pewne wartości. Jedne czegoś nas uczą, inne przed czymś nas ostrzegają a pozostałe po prostu nas bawią. Ukazują nam wiele wartościowych rzeczy, które my potem przekażemy dalej. Kiedyś nie każdy miał telewizor więc całymi rodzinami oglądało się je wspólnie. Dziś gdy nadeszła era cyfrowa większość osób odchodzi od telewizorów i oglądają online. Wystarczy smartfon i internet by móc za darmo cieszyć się tym co kiedyś. W dzisiejszych czasach nie musimy czekać na daną godzinę, oglądamy co chcemy, gdzie chcemy i kiedy chcemy. Wraz z nadejściem cyfryzacji możemy poznawać produkcje z innych krajów takie jak anime.
Choć wielu pamięta takie serie jak Dragon Ball, Pokemon, Sailor Moon z telewizji to byliśmy zmuszeni je oglądać z lektorem, ocenzurowane. Dziś możemy je oglądać online za darmo, nie jesteśmy skazani na lektora, możemy oglądać serie bez cenzury z napisami. Kreskówki i anime potrafią nas wiele nauczyć. Czy świat nie byłby piękniejszy gdyby zamiast prowadzić wojny w realu prowadzono je w wymyślonych historiach w świecie wirtualnym?Lego Batman: Film ***** Utworzono: 2017-02-17 09:16 | Fabularny film kinowy Christophera Nolana zachwycał niezapomnianą kreacją Heatha Ledgera w roli Jokera. W animowanej zabawie, która jednocześnie promuje klocki Lego, znów Joker jest najważniejszy. Gotham będzie zagrożone, dopóki Batman nie przyzna, że klaun jest jego najważniejszym przeciwnikiem. Uzależnienie od wrogów, zapotrzebowanie na mroczną sferę, przepołowienie, i to dosłowne, otoczenia. Tam można szukać poważnych tropów interpretacyjnych i potwierdzenia, że liczne przymrużenia oka i autoironiczne żarty nie powodują, że najnowszy „Batman” zapomina o mitologii własnego bohatera.
Przeprosiny za „Świt sprawiedliwości” i „Legion samobójców” zostały przyjęte, materiał udostępniony „dzięki życzliwości Zacka Syndera” wykorzystany, ale czy faktycznie, jak chcą wielbiciele DC Comics, Marvel został zaorany? Chyba nie, wystarczy wspomnieć „Deadpoola”. Marvel zrobił już film fabularny, który obśmiewa patos i pompę superbohaterów z własnego uniwersum. Największy rywal wciąż zatrzymuje się na animacjach. Nie zmienia to faktu, że „Lego: Batman” to wystrzałowa rozrywka, która poziomem przewyższa niejedną fabułę. Stylistyka powinna zadowolić fanów komiksu. Psychoterapeutyczna retrospekcja z fabularnymi wcieleniami kinowymi, sięgająca aż 1966 roku i filmu „Batman zbawia świat” to jeden z ciekawszych autotematycznych żartów współczesnej popkultury. I jeszcze te cytaty z komedii romantycznych, z ikoniczną sceną z „Jerry’ego Maguire’a” na czele. Po „Lego Przygodzie” wydawało się, że z klocków nie uda się już ułożyć równie epickiego rollercoastera, tymczasem „Batman” jest jeszcze o poziom ciekawszą konstrukcją.
Składanie klocków umiejętnie wpisano w strukturę i fabułę, udało się też znaleźć wiarygodny sposób na to, by wyjść poza „Ligę sprawiedliwości” i przeciwników Batmana. Superbohaterowie, i złoczyńcy, z którymi walczą, nie różnią się przecież znacznie od światów z potworami, zaklęciami i formacyjnymi wyprawami. Klocki Lego układają i Batmana oglądają ci sami odbiorcy, którzy kibicowali walce z Voldemortami, Sauronami i rozmaitymi morskimi potworami. Film Chrisa McKaya wykorzystuje to z wdziękiem. Przy okazji może się okazać najciekawszym kinowym antidotum na 2016 rok. Mało tego, polscy fani będą mogli za kilka miesięcy, przy okazji premiery na blue-ray i dvd, przeżyć kolejne zachwyty. Dubbing jest udany, głównie za sprawą Krzysztofa Banaszyka, Józefa Pawłowskiego i Marka Barbasiewicza, ale w oryginalnej ścieżce dźwiękowej roi się od kolejnych żartów i celebryckich epizodów godnych grzechu. Fani będą mieli z „Lego Batmanem” zabawy na wiele seansów.