КОНСТИТУЦИЯ

КОНСТИТУЦИЯ


Конституция сўзи лотинча «constitutio»дан олинган бўлиб, қурилган, ўрнатилган, илова қилинган, ўйлаб топилган ва иттифоқ қилинган деган маʼноларни билдиради. Конституциянинг бир қисми халқни орасида уларга ҳаром ва ҳалолни белгилаб бериш, уларга қандай яшаш кераклигини ўргатиш вазифасини бажарса, бошқа бир қисми эса тоғутларнинг ўзаро бир-бирлари билан алоқадаги келишувлари ҳисобланади.

Конституция бу ўзбошимча қурилган куфр диёрининг давлат қонуни ҳисобланади. Конституция давлат қуриш мақсадида таъсис этиладиган асосий ҳужжатдир. Бу ҳужжат тоғутларнинг тоғути бўлган энг юқори давлатлар томонидан ёҳуд бир давлатнинг олий мажлис палатаси томонидан референдум орқали ёки бошқа бир қанча йўллар орқали қабул қилиниб, халқ орасида тадбиқ қилинади. Шунингдек бу китобни инсонлар ўзларига қонун деб билиш билан беихтиёр ушбу қонунларни ўйлаб топган тоғутларни ўзларига илоҳ қилиб тайинлаган бўладилар. Ва буни хоҳ жоҳил ҳолларида яъни билмай қилишсин, хоҳ билиб туриб қилган бўлишсин ҳеч қандай фарқсиз Аллоҳга ширк келтирган ҳисобланадилар.


Аллоҳ Азза ва Жалла китоби Қуръонда шундай дейди:


أَفَغَيْرَ اللّهِ أَبْتَغِي حَكَماً وَهُوَ الَّذِي أَنَزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلاً وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ


Аллоҳдан ўзгани ҳакам қилиб олайми? Ҳолбуки, У сизга китобни батафсил этиб нозил қилгандир. Биз уларга китоб берганлар уни ҳақ ила Роббинг тарафидан нозил қилинганини биладилар. Сен асло шубҳа қилувчилардан бўлма.

《Анъом сураси : 114》

 

Имом Ат Тобарий айтади: 


ومعناها: قُلْ لَهم يَا مُحَمَّدُ: أفَغَيْرَ اللهِ أطلبُ رَبّاً ومعبوداً يُسَاوِي حُكْمُهُ حُكْمَ اللهِ؛ 


Оятнинг маъноси:

Эй Муҳаммад, уларга айтинг, "Аллоҳдан бошқасини Роб ва Маъбуд қилиб оламанми, унинг ҳукмини Аллоҳнинг ҳукми билан тенг қилиб?" {Ат-Тафсирул Кабийр}


أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ


«...Яратиш ва (яратганларига) амр қилиш (ҳукм қилиш) Аллоҳга оитдир...»

《Аъроф, 54》


إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ


«...Ҳукм қилиш фақат Аллоҳнинг Ўзига хосдир, У фақат Ўзигагина ибодат қилишингизни амр этди...»

《Юсуф, 40》


وَلَا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَداً


«...У Ўз ҳукмида (ҳукмронлигида) ҳеч кимни шерик қилмас...»

《Қаҳф, 26》


Кўриб турганингиздек ҳукмни Аллоҳга қайтаришни яъни ҳаром ва ҳалолни белгиловчи Аллоҳ деб билиб, буни қалби билан тасдиқлаб, амалида исботлаб, (зулм етмайдиган жойда) тили билан изҳор қилишни Аллоҳ ибодат деб айтмоқда. Шунинг билан ҳукмронликда ҳеч кимни Ўзига шерик қилмаслигини таъкидламоқда. Шундай экан кимда ким Аллоҳни қўйиб ботил илоҳларнинг чиқарган қонунларига ёҳуд конституциясига эргашса, амал қилса, тўғри деб билса, ҳатто жоҳил (билмаган) бўлса ҳам ва ёки Исломни барча рукнларига амал қилиб келаётган тақво аҳлидан бўлса ҳам фарқи йўқ, шубҳасиз Аллоҳга ширк келтирган ва ўзини абадий жаҳаннамда қолувчи мушрик ҳолига келтирган бўлади.


Аллоҳ бизни мукаммал дин неъмати билан ризқлантиргандир. Ҳар бир мусулмон бу динга, қонунга, ҳукмларга, амрларга итоат этишга мажбурдир. Кофирларнинг бошқонунлари конституция бўлса, Мусулмонларнинг бошқонунлари Аллоҳнинг каломи бўлган Қуръондир.


Аллоҳнинг сўзи:


الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِيناً


... Бугун Мен сизнинг динингизни мукаммал қилиб бердим. Сизга неъматимни батамом қилдим. Ва сизга Исломни дин деб рози бўлдим. ...

《Моида, 3》


Абдуллоҳ ибни Маъсуд родияллоҳу анҳу ривоят қилади:


Росулуллоҳ ﷺ шундай дедилар:


«Кимда-ким Аллоҳга бир нарсани шерик қилиб ўлса жаҳаннамга киради».

《Муслим Иман, 150》


Абдуллаҳ Ибн Умар родияллоҳу анҳу ривоят қилади:


Росулуллоҳ ﷺ шундай дейди:


<<Лаа Илаҳа иллаЛлоҳ деб, Унга ҳеч нарсани шерик қилмасдан ёлғиз Аллоҳга ибодат қилсинлар дея, қиёмат олдидан қилич билан юборилдим>>.

《Имом Аҳмад Муснад, Саҳиҳ Ҳадис》.

......

Абу Айюб родияллоҳу анҳу ривоят қилади:


Росулуллоҳ ﷺ шундай дейди:


<<Аллоҳга қуллик қилган, Унга ҳеч нарсани шерик қилмаг ан, намозни тўкис адо қилган, закотни берган, Рамазон рўзасини тутган ва кабира гуноҳлардан сақланган қул, маҳаққақ жаннатга кирур>>.

📚《Ибн Ҳиббан, Ҳаким мустадрак, саҳиҳ ҳадис》.


Ҳар бир инсон, тоғутлардан четда бўлмоқ лозимлигини ҳатто унга пайғамбар юборилмаган бўлса ҳам билиши ва билиш билан чекланиб қолмай, тоғутлардан ва уларга эргашганлардан нафратланиши, четланиши, душман деб билиши шартдир.


Аллоҳ айтади:


وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتَ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ


Роббинг Бани Одамнинг умуртқа поғанасидан, қиёмат куни, бундан ғофил эдик, демасликларингиз учун, зурриётларини олиб, ўзларига ўзларини гувоҳ қилиб: «Роббингиз эмасманми?» деганида; «Ҳа, Роббимизсан! Гувоҳ бўлдик!» деганларини эсла.


أَوْ تَقُولُواْ إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ


Ёки: «Ота-боболаримиз ширк келтирган эдилар, биз эса уларни (тақлид қилган) кейинги зурриётимиз. Ботил иш қилувчиларнинг қилмиши туфайли бизларни ҳалок этасанми», демаслигингиз учун.

《Аъроф : 172-173》


Афсуски бугунги кунда ўзларини мусулмон деб ҳисоблаб яшаётган аслида эса тавҳиддан жоҳил бўлган кофирлар жуда кўп. Биз эслатма учун юқорида тоғутлар ҳақида оз бўлса ҳам тушунча бериб ўтдик. Бунга қуйидагиларни қўшимча қиламиз:


Аллоҳ субҳанаҳу ва таъало шундай дейди:


أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيباً مِّنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ هَؤُلاء أَهْدَى مِنَ الَّذِينَ آمَنُواْ سَبِيلاً


«Китобдан насибадор бўлганларни кўрмайсанми? Улар жибт (ботил)га ва тоғутга ишонадилар. Инкор қилганларни кўрсатиб; «Булар иймон келтирганлардан яна ҳам тўғри йўлдалар» демоқдалар.»

{Нисо:51}


Умар родийАллоҳу анҳу айтади:


«Жибт бу сеҳр, тоғут эса шайтон деганидир.»


Шунингдек Ибни Аббос, Абул Алия, Ҳасан ва бошқаларнинг кўришлари ҳам шу шаклдадир.


Муҳаммад ибн Абдулваҳҳоб айтади:


"Ояти каримада келган Жибт ва Тоғутга иймон келтиришдан қасд; Буларга ишонганини фақат тил билан эътироф қилиш эмасдир. Қалбан тоғутларни рад қилганини, уларни ёмон кўришини, улардан узоқ эканини иддио қилган ҳолда; Аллоҳнинг қонунларига муҳолиф мавзуларда уларга итоат қилган, уларни қўллаб-қувватлаган, уларни севган, уларни мўминлардан кўра тўғрироқ йўлда эканликларига ишонган ва улар учун ишлаган кимсаларга дастак бўлганлар ҳам тоғутга иймон келтирмоқдалар ва унга ибодат қилмоқдалар деганидир."


@haqul_yaqin


https://t.me/joinchat/AAAAAFFLlC1Rvs-wW4XfRgJalolddin Ikrom


Report Page