🛫jailbreak🛬

‎توي شهري بزرگ شديم كه هميشه بوي گاز ميداد

‎و با ديوار هاي بلند أحاطه شده بود

‎هنوز خيلي چيز ها مونده كه ببينم و حس كنم

‎مثل رنگ بيشه زار

‎صبر براي اومدن كسي كه نجاتمون بده بي فايده است 

‎هر روز داريم خودمون رو محدود تَر از قبل ميكنيم

‎جيغ جمعيت...

‎صداي شليك...

‎اسم اين رو ميشه گذاشت زندگي؟!..

‎بعد با هيجان روت رو برگردوندي

‎زمزمه كردي 

‎(بيا فرار كنيم....)

‎قبلا هميشه رويامون اين بود

‎كه يه روز گرما و عشق رو پشت اين ديوار ها پيدا كنيم

‎كه يه روز حتما به خارج اين ديوار ها پرواز. ميكنيم

‎موندم تا حالا چند بار غرق اين رويا شديم

‎اين خاطره ي خيلي وقت پيشه

‎اون وقتي كه بهم با يه چهره ي مغرور نشونش دادي

‎يه طرح مسخره و احمقانه به نظر ميومد

‎درست مثل فانتزي هاي بچگونه...

‎و حالا...درست جلوي چشمام 

‎همون هواپيما قرار داره 

‎صداي زنگ كمتر ميشه...بين فرياد پليس ها..

‎و دستور اتشي كه از همه طرف شنيده ميشه...

‎من فرار كردم

‎از ترك كوچكي كه به عنوان سقف پرواز باز شده بود

‎قبلا هميشه راجبه رويامون حرف ميزديم

‎كه بيرون از اين ميله ها با خفت هرچه تمام تر به ابن شهر اشغال نگاه ميكنيم

‎حالا ميرم اين موتور زنگ زده رو روشن كنم

‎در اين لحظه با تمام قدرتي كه دارم

‎واقعيت رو عوض ميكنم

‎[حتي اگر تظاهر به نديدن چيزهايي كه بچگي خيلي جدي ميديديم.....بازم....]

‎(حتي با وجود علامت هاي اخطار....)

‎(معيار هاي نا مطمئن....)

‎(ارتفاعت رو بيشتر و بيشتر ميكني...)

‎(بدون اينكه حتي لحظه اي پلك بزني...)

‎[اين با معناي بزرگ شدنه....]

‎(و ميخندي...)

‎ممكنه قبل ديدن شكوه و جلال اسمون همه چيز رو فراموش كنم و به چيزي اهميت ندم...

‎ موتوري كه بيش از حد داغ كرده 

‎هر بلايي كه بخواد سر هواپيما بياد

‎حتي اگر بدنم تيكه تيكه بشه...

‎بازم غم انگيز نيست چون به چيزي كه ميخوام رسيدم!!!!...

‎[پس من ترجيح ميدم بچه بمونم]

⚔️كپي ممنوع مگر با اجازه و ذكر منبع⚔️

@animecity13