چگونگی طراحی برنامه های اثربخش بهبود عملکرد
شبكه رويش
١-بیشتر این طرح های بهبود عملکرد، یک یا چند قانون محوری(Four Laws) کسب وکار را نادیده گرفته اند. چهار قانون اساسی هر کسب و کاری این است:
•«بهای تمام شده» تولید و «قیمت» فروش همیشه در حال کاهش است.
•«جایگاه رقابتی» شما «انتخاب» ها و گزینه های پیش روی شما را تعیین می کند.
•«مشتریان» و «مخازن سود» شما همیشگی نیستند.
•«سادگی» است که منجر به تولید نتایج می شود.
نتایج بررسی های شرکت مشاوره بین و شرکا از 85 مدیرعامل اخراج شده به دلیل مسائل عملکردی حاکی از این بوده که 91 درصد از این مدیران عامل حداقل یکی از این 4 اصل و قانون را نادیده گرفته بوده اند.
٢-بیشتر این طرح های بهبود عملکرد، جامع نبوده و آسیب شناسی درستی از دلایل وضعیت عملکردی نامناسب صورت نداده و در نتیجه «نقطه عزیمت(point of departure)» درستی انتخاب نشده است.
بیشتر تیم های مدیریت ارشد در تشخیص و آسیب شناسی موقعیت موجود شرکت خود در رابطه با رقبا و مشتریان در خصوص ابعاد مربوط به 4 قانون بالا ناکام بوده اند. در واقع نتایج آسیب شناسی آنها نتوانسته است مسئله اصلی و اساسی کسب وکار را شناسایی کرده و در نتیجه اجماعی در خصوص اینکه واقعا مشکل اصلی چیست، بین تیم مدیریت ارشد شکل نگرفته است. وقتی این اتفاق بیفتد و شما ندانید دقیقا کجا هستید و مشکل شما چیست نمی توانید هدفگذاری درستی صورت داده و در نتیجه حتی نمی فهمید که اهداف وضع شده قابل تحقق هستند یا خیر و در نهایت شما یک پرواز کور را صورت می دهید.
٣-بیشتر این طرح های بهبود عملکرد، نتوانسته اند یک مقصد نهایی(point of arrival) واقع گرایانه و قانع کننده وضع نموده و یک مسیر ساده و روشن در یک چارچوب زمانی مناسب برای نیل به آن طراحی کنند. تیم مدیریت ارشد باید یک مجموعه ای از اهداف ساده و به هم مرتبط و روشن تنظیم نموده و در نهایت تعدادی انگشت شمار از اقدامات عملیاتی کلیدی که می توانند اهداف مذکور را محقق سازند توسعه دهد. اما در عمل می بینیم طرح های تحول و بهبود عملکرد بیشتر شرکت ها بسیار پراکنده و غیر سیستماتیک، دارای تعداد بسیار زیاد اهداف نامرتبط و ناهماهنگ و آکنده از برنامه ها و اقدامات عملیاتی بسیار زیاد است. در چنین وضعیت پیچیده و در هم و برهم، اولویت ها مشخص نبوده و علاوه بر اینکه امکان تخصیص صحیح منابع وجود ندارد امکان مانیتورینگ و رصد پیشرفت برنامه ها و اقدامات هم وجود نخواهد داشت.
براي اینكه در اين دام ها گرفتار نشويد, بايد بدانيد چگونه با استفاده از این 4 قانون محوری، وضع موجود شرکت خود را آسیب شناسی کرده و نقطه شروع و عزیمت خود را به درستی تعیین کرده و در ادامه هدفگذاری های صحیحی در خصوص مقصد نهایی و تارگت ها انجام دهید تا بتوانید از اثربخشی برنامه های تحول و بهبود عملکرد خود اطمینان یابید.نقطه شروع ارزیابی تیم مدیریت ارشد از وضعیت موجود و تعیین نقطه عزیمت شرکت، باید پرسیدن سوالاتی مشخص و مهم و اساسی به منظور ارزیابی دقیق وضعیت شرکت باشد. با پرسیدن این سوالات اساسی است که شما مطمئن می شوید اطلاعات لازم و اساسی را می توانید به دست آورید. بهترین چارچوب از نظر شرکت مشاوره بین و شرکا برای ساختار دهی به این پرسش های مهم و اساسی چارچوب 4 قانون اساسی کسب وکار است. براساس هر کدام از مولفه های این 4 قانون، 3 سوال اساسی (سرجمع 12 سوال) باید پاسخ داده شود تا فهم دقیق، روشن و واضحی از وضعیت واقعی شرکت برای مدیریت به دست آید. در واقع پاسخ به این 12 سوال قلب فرایند آسیب شناسی و تشخیص مسئله واقعی کسب وکار از نظر شرکت مشاوره بین و شرکا می باشد و با پاسخ به این 12 سوال است که می توان یک نقطه عزیمت و یک مقصد نهایی برای سفر بهبود عملکرد تعیین نمود. چارچوب معروف آسیب شناسی و تشخیص مسئله واقعی کسب وکار، پیشنهادی شرکت مشاوره بین و شرکا مبتنی بر 4 قانون اساسی کسب وکار در شکل زیر نشان داده شده است.
