Interview
@webtoon_vkok"اولش می‌خواستم تاریخ انتشار“Fri(end)s” رو به تعویق بندازم ولی بعد نظرم عوض شد و ترجیح دادم به عنوان تک آهنگ منتشرش کنم، به همین دلیل هم دو سال تاریخ انتشار شو عقب انداختم.
بنظرم این آهنگ خاطرات زیادی رو تو خودش جا داده.
یادمه این آهنگ رو برای دوستام و هیونگ هام پلی کردم و بهشون گفتم این آهنگ قطعا یه روزی منتشر میشه و می‌ترکونه!"
سوال: کدوم تیکه‌ی آهنگ رو بیشتر از همه دوست داشتی؟
-'وقتی از خط قرمز ها عبور کنیم، من و تو دیگه هیچ راه برگشتی نداریم'
این تیکه‌ی دوم ورس رو دوست دارم چون من معمولا تو این سبک آهنگ نمیخونم و تن و استایل صدام تو این قسمت متفاوته. از این تیکه خوشم میاد چون برام یه تجربه‌ی جدید بوده.
سوال: لحظه‌ای که می‌خواید به اون برگردید.
-به کدوم لحظه می‌خوام برگردم؟ فکر کنم وقتی بچه بودم! یکی از اون‌ها! همچنین می‌خوام دوباره به عنوان یه شخص بی‌پروا و بازیگوش زندگی کنم.
👤: اگه زندگیم به یه درام تبدیل می‌شد، چه ژانری بود؟
🐻: این یه کمدی سیاه نمی‌شه؟
👤: چی می‌خوای به یک فرد خاص بگی؟
🐻: درحال حاضر کمی از هم جدا شدیم، اما تا روزی‌که به همدیگه برگردیم، بیاید سالم بمونیم، شاد باشیم و استقامت اساسی و اولیه داشته باشیم، و تلاش کنیم که در طول کنسرت نفسمون رو از دست ندیم، من بیشتر نگرانم، پس سعی می‌کنم بهترین خودم باشم.
👤: "من" یعنی هویت: تفاوت بین وی و کیم تهیونگ چیه؟
🐻 من فکر می‌کنم تمایلات اساسی ما یکیه چون‌که خواسته‌ها و آرزوهای ما شبیه به‌همدیگه‌اس، دیدگاه‌های ما شبیه به‌همدیگه‌اس.
و فکر می‌کنم وی هم شخصیته منه.
به نظر من خوبه که اینطور تصور کنیم که کیم تهیونگ رو شخصیتی بدونیم که خودش رو خلق کرده.
این به نظر نمی‌رسه که وی کیه. اون روی صحنه وی زندگی می‌کنه. در واقع وقتی صحنه رو ترک می‌کنه، کیم تهیونگه.
سوال: بادوام‌‌ترین نقطه قوتت چیه؟
-غرور؟ فکر کنم من همیشه به کار خودم افتخار می‌کنم، روی صحنه با تیم و طرفدارهام اجرا می‌کنم و چیزهایی مثل این. من فکر کنم کاری رو انجام می‌دم که به اندازه‌ی خودم دوسش دارم.
سوال: درحال حاضر به چه چیزی بیشتر از همه نیاز داری؟
-زمان؟ من باور دارم که اون 24 ساعت در روز خیلی کمه. روز کاری تماماً راجب کاره، و زمان خیلی کمی برای بازی وجود داره! برای استراحت هم همین‌طور! حتی برای خواب! من فکر می‌کنم زمان خیلی کوتاهه. گاهی فکر می‌کنم اگه روز طولانی‌تر بود چه اتفاقاتی می‌افتاد.