Hospital

آرمین جان , دوست گرامی

در کامنت 8 نوشتی :

"شاهرودی فقط مجرمان را به سزای خیانت و جرمشان رساند ـو فقط مجرمان با او دشمنند"

راستی!

مگه تو خبر داری که چه کسانی رو ایشون مجازات کرده که داری کار های ایشون رو گردن می گیری؟

آخه چرا به خاطر لج دیگران، چک سفید می دی؟

احتمال زیادی می دم که به داستان اون دنیا و حساب و کتاب اش باور داشته باشی ؛ پس چرا این دنیا و اوون دنیات رو خراب می کنی؟

آخه بگو که توو کدوم هزاران دادگاهی که شاهرودی احکام شون رو گردن گرفته , حضور موثر ناظرانه و آگاهانه داشته ای که اومده ای و این طور گردن می گیری اعمال ایشون رو؟

بجای این حرف ها بگو که :

قبول می کنم ایشون متهم است و متهم حق دفاع دارد و دفاع باید در محکمه ای صالحه انجام شود و امیدوارم همان طور که جناب آقای شاهرودی بار مسئولیت امضای هزاران حکم درست و نادرست را گردن گرفته، همین امروز، بعد از سلامت نسبی، در دادگاهی آن چنانی حاضر شود و به تمام مدعیان پاسخ بدهد، و امیدوارم که سربلند هم بیرون بیاید!

اما کارهای ایشان را گردن نگیر؛ که گردن ات را می گیرد، دیر یا زود!

شاهرودی اگر آدم خلاف کاری باشد، از دفاع چشم و گوش بسته و کورکورانه ی امثال شما ها نفع می برد تا باز هم به شرور خود ادامه دهد.

اگر هم آدم درستکاری باشد ، باز هم به دفاع کورکورانه ی امثال تو (دوست گرامی) نیازی ندارد.

تنها وظیفه ی انسانی او، پاسخگویی است که در طول 10 سال حکومت رسمی اش و در طول 40 سال حضور غیر رسمی اش در دستگاه، هیچ وقت به این واجب عینی که امیر مومنان تان به آن تاکید می کند عمل نکرده:

( فراز 61 ، حکم به مالک اشتر).

بر او واجب بوده که در برابر برترین قاضیان یعنی خلق، گزارش بدهد و دفاع کند، اما نکرده و احتمال می رود که هرگز نکند. حالا بهتر است که در برابر دادگاهی صالحه این وظیفه را بجا آورد.

تو آرزوی عمر و سلامت برایش کن، اما آرزو کن که این واجب اش را همین امروز ادا کند.

اما نظر من را اگر بخواهی بدانی:

جناب آقای شاهرودی بنده ی خدایی است برده ی شهوت قدرت، که برای این شهوت، دست هر تنابنده ای را تا کنون حاضر شده است ببوسد و چشم بر روی همه ی پلیدی ها ببندد و حتی به عنوان درشت قاضی القضاتی بسنده نکند و بالاترش را بخواهد.

اگر کسی ذره ای وجدان بیدار داشته باشد، کمترین کاری که باید بکند، خفه خون گرفتن و گوشه نشینی و طلب برائت و توبه است و بس. و اگر کمی بیشتر از آن ذره ، وجدان داشته باشد، اعلام عمومی برائت و اعتراض به وضعی است که خودش هم در آن دست داشته است.

اما تاکنون چنین ندیدیم

این کار نیازمند فضیلت و شرف است!