مرگ بر صحیونیسم

卐

Balfour Declaration: The divisive legacy of 67 words

بیانیه بالفور: میراث تفرقه انگیز 67 کلمه‌ای

«آرتور بالفور همتای بریتانیایی به سختی در کتاب‌های مدرسه بریتانیا ظاهر می‌شود، اما بسیاری از دانش‌آموزان اسرائیلی و فلسطینی می‌توانند درباره او به شما بگویند.

بیانیه بالفور او، که در 2 نوامبر 1917 صادر شد، در کلاس های تاریخ مربوطه تدریس می شود و فصلی کلیدی در دو روایت بسیار متفاوت و ملی آنها را تشکیل می دهد.

می توان آن را نقطه آغازی برای درگیری اعراب و اسرائیل دانست.

Lionel Walter Rothschild, 2nd Baron Rothschild, Baron de Rothschild (8 February 1868 – 27 August 1937)

بیانیه وزیر امور خارجه وقت در نامه ای به (لُرد) والتر روچیلد، یکی از حامیان برجسته صهیونیسم، جنبشی که از خود مختاری برای مردم یهود در سرزمین تاریخی خود - از دریای مدیترانه تا جناح شرقی رودخانه حمایت می کند، گنجانده شد. اردن، منطقه ای که به فلسطین معروف شد.

در این بیانیه آمده است که دولت بریتانیا از «تاسیس خانه ملی برای مردم یهود در فلسطین» حمایت می کند.

در عین حال، این بیانیه گفت که هیچ چیز نباید «حقوق مدنی و مذهبی جوامع غیریهودی موجود را مورد تعصب قرار دهد».

فلسطینی‌ها این را یک خیانت بزرگ می‌دانند، به‌ویژه با توجه به وعده جداگانه‌ای که برای جلب حمایت سیاسی و نظامی اعراب - که در آن زمان توسط ترک‌های عثمانی اداره می‌شد - در جنگ جهانی اول داده شد.»

{در روز جمعه، 19 نوامبر 2021، پریتی پاتل، وزیر کشور بریتانیا، شاخه سیاسی جنبش مقاومت اسلامی - که در یک انتخابات دموکراتیک "آزاد و عادلانه" برای اداره فلسطین پیروز شده بود - یک سازمان تروریستی اعلام کرد، اگرچه این سازمان هرگز فراتر از مرزهای فلسطین تاریخی عمل نکرده و هیچ گونه تهدیدی برای بریتانیا نبوده است. و وزیر کشور حامیان حماس و 17 عضو کمیته سیاست شورا را به 14 سال زندان تهدید کرد.}

پس از جنگ جهانی اول در سال 1919، معاهده بین‌المللی جامعه ملل وِرسای (the Internationalist League of Nations Treaty of Versailles) مالیات‌های غرامت سنگینی را بر آلمان تحمیل کرد، چنان که وودرو ویلسون (Woodrow Wilson)، رئیس‌جمهور ایالات متحده گفت: «اگر من آلمانی بودم، فکر می‌کردم هرگز آن را امضاء نمی‌کردم». دیوید لوید جورج (David Lloyd George)، نخست وزیر بریتانیا، گفت: «ما سندی نوشته‌ایم که جنگ را در 20 سال تضمین می‌کند... وقتی برای مردمی [آلمان] شرایطی قرار می‌دهید که احتمالاً نمی‌تواند آنها را حفظ کند، آن‌ها را مجبور می‌کنید که یا توافق را زیر پا بگذارد یا به جنگ.

[معاهده ورسای، سند صلح که در پایان جنگ جهانی اول توسط متفقین و قدرت‌های وابسته و توسط آلمان در تالار آینه‌ها در کاخ ورسای، فرانسه، در 28 ژوئن 1919 امضا شد و در 10 ژانویه 1920 به اجرا درآمد.]

[در 10 ژانویه 1920، جامعه ملل (The League of Nations) متولد شد.]

Thomas Woodrow Wilson (December 28, 1856 – February 3, 1924) was an American politician and academic who served as the 28th president of the United States from 1913 to 1921

سال بعد، در سال 1920، بانکداران بین المللی یهودی (بسیاری از آنها همان هایی که در ایجاد جامعه ملل و فدرال رزرو نقش داشتند) شروع به دادن وام های بزرگ با بهره به آلمان کردند. در سال 1923، آلمان در حال ورشکستگی به سرمایه‌داران یهودی بود و نمی‌توانست به پرداخت غرامت 270 میلیاردی رایشمارک (Reichmark) جنگ ادامه دهد. حتی قادر به خرید زغال سنگ خود از «متحدان» نبودند، کارخانه ها شروع به تعطیلی کردند و هزاران آلمانی بیکار شدند. در سال 1924 به عنوان انتقام از آلمان که پرداخت به بانکداران بین المللی یهودی را متوقف کرد، آنها ارزش پاپییرمارک (Papiermark) را به شدت کاهش دادند که در عرض چند ماه میلیون ها خانواده آلمانی قادر به خرید غذا یا اجاره نبودند. برای خریدن یک قرص نان به چرخ دستی پر از نشان کاغذ نیاز بود. هزاران آلمانی از گرسنگی مردند.

در همان سال، اسِتالین و بُلشویک‌های یهودی در حال ساختن اردوگاه های کارِ اجباری بودند و از لهستان و دیگر کشورهای همسایه به عنوان جایگاه‌های ماهواره‌ای برای حمله و تصرف خاک آلمان استفاده می‌کردند.

چگونه هیتلر با بیکاری مقابله کرد و اقتصاد آلمان را احیا کرد:

https://www.ihr.org/other/economyhitler2011.html

جهان شروع به توجه کرد که این جهان در صورت رهایی از منابع مالی تحت کنترل یهودیان به چه چیزی تبدیل می شود: بهشت واقعی.

از سال 1933 تا 1940، هیتلر بارها سعی کرد با یهودیان و نیروهای "متفقین" صلح کند و حتی خواستار خلع سلاح کامل از سوی همه شد. او در سال 1939 نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد، همان سالی که پس از درخواست مکرر برای راه حل های صلح آمیز در خاک خود مورد حمله قرار گرفت. در سال 1936، 99٪ از رأی دهندگان ثبت نام شده آلمانی برای رأی دادن به صندوقهای رأی رفتند و 98.8٪ به هیتلر رأی دادند.

چند ماه پس از به قدرت رسیدن آدولف هیتلر در 30 ژانویه 1933، فرانکلین دلانو روزولت، معروف به FDR، سی و دومین ۳۲ رئیس جمهور ایالات متحده شد که از 4 مارس 1933 تا زمان مرگش در 12 آوریل 1945 خدمت کرد [عدد دوازده با دوازده قبیله یهودی در کتاب عهد عتیق مرتبط است] که 18 روز قبل از تاریخ مرگ آدولف هیتلر است! روزولت برای اولین بار به عنوان یک ماسون در سال 1911 معرفی شد. وبلاگ رسمی کتابخانه و موزه فرانکلین دی. یکی از گزیده‌هایی از یک کنفرانس مطبوعاتی در سال 1935 روایت روزولت از شوخی مربوط به ماسون را نشان می‌دهد که او با جوزف کندی، رئیس وقت کمیسیون بورس و اوراق بهادار و بورس (پدر رئیس‌جمهور آینده جان اف کندی) انجام داد. اما آن لُژِ فراماسونری تنها باشگاه مخفی نبود که FDR در آن عضویت داشت - او همچنین به لُژِ ماسونری مستقل «یاران عجیب و غریب» تعلق داشت.

رژیم نازی در آلمان به این نتیجه رسید که فراماسونها تهدیدی برای حاکمیت دولت آنها هستند. وقتی نازی ها به قدرت رسیدند، سیاست در قبال فراماسون ها مبهم بود. تلاش برای از بین بردن فراماسون ها در اولویت قرار نگرفت. آن لُژهایی که از طریق رهبران خود با لیبرال‌ها ارتباطات یا ارتباطات بین المللی داشتند اغلب برای انحلال "داوطلبانه" تحت فشار قرار گرفتند.

توافقنامه هاوارا (انتقال) قراردادی بود بین آلمان نازی و یهودیان آلمانی صهیونیست که در 25 اوت 1933 به امضا رسید. این توافق پس از سه ماه مذاکره توسط فدراسیون صهیونیستی آلمان، بانک انگلیس و فلسطین (تحت دستور آژانس یهود) و مقامات اقتصادی آلمان نازی تایید شد.

تحت کابینِ FDR، دولت ایالات متحده، ورود یهودیان پناهجو را از ورود به ایالات متحده منع کرد و هزاران پناهنده یهودی را رد کرد. این به دلیل نقشه صهیونیسم (با هماهنگی ماسونری) برای وادار کردن یهودیان به مهاجرت به خاورمیانه (فلسطین و بعداً در سال ۱۹۴۸ [سه سال بعد از مرگ FDR و هیتلر] اسرائیل) بود که معماری چنین طرحی در جُزوه (یا رساله چاپی) تِئودور هِرتْزِل با عنوانِ «دولت یهودی» در سال ۱۸۹۶ در آلمان و اتریش (کنونی) به چاپ رسید.

Theodor Herzl (2 May 1860 – 3 July 1904) was an Austro-Hungarian Jewish journalist and political activist who was the father of modern political Zionism. Herzl formed the Zionist Organization and promoted Jewish immigration to Palestine in an effort to form a Jewish state.

جُزوه Der Judenstaat یکی از مهم ترین متون صهیونیسم دانسته میشود. همانطور که در این کتاب بیان شده است، هرتزل تأسیس یک دولت مستقل یهودی در آینده را در قرن بیستم متصور بود. او استدلال کرد که بهترین راه برای جلوگیری از یهودی ستیزی در اروپا ایجاد این کشور مستقل یهودی است. این کتاب یهودیان را تشویق به خرید زمین در فلسطین کرد، اگرچه امکان تشکیل کشور یهودی در آرژانتین نیز در نظر گرفته شده است.

هرتزل اصطلاح «صهیونیسم» را رایج کرد.

این کتاب همچنین قدرت بخار دیگ جوش را با تشکیل دولت یهودی مقایسه و معادل میداند که بعدها به عنوان یک توهم و خود خرابکاری در کمپِینهای تبلیغاتی با عنوان "هولوکاست" مورد استفاده قرار گرفت:

مورخ اسرائیلی کشف کرد که عدد 6 میلیونی هولوکاست در کنفرانس صهیونیستی در سال 1944 اختراع شده است.

جوئل راپل، مدیر بایگانی الی ویزل دانشگاه بوستون، مورخ مؤسسه تحقیقات هولوکاست دانشگاه بار-ایلان، منشأ عدد بدنام "6000000" را کشف کرده است: نشست سال 1944 سازمان های پیشگام صهیونیستی در جایی که اکنون به عنوان کشور اسرائیل شناخته می شود.

برای سال‌ها، حامیان روایت هولوکاست معتقد بودند که این تعداد برای اولین بار در دادگاه نورنبرگ با استفاده از شهادت بسیار بی‌اعتبار رودولف هوس، فرمانده آشویتس ظاهر شد. رقم 6،000،000 دوباره توسط آدولف آیشمن، که توسط موساد ربوده شد و مجبور به شرکت در یک محاکمه تلویزیونی بین المللی در سال 1962 در اسرائیل شد، تکرار شد.

بر اساس اسناد موجود در آرشیو مرکزی صهیونیسم، اولین اشاره به ادعای 6 میلیونی در نشست شخصیت های بلندپایه سیاسی رژیم صهیونیستی در فلسطین در 19 ژانویه 1944 بود - بیش از یک سال قبل از پایان جنگ در اروپا و سرشماری. گرفته شود و یک سال قبل از ورود ارتش سرخ به آشویتس.

راپل از الیزر اونگر، یک یهودی لهستانی تبار که به رهبری سازمان جوانان مذهبی صهیونیست هاشومر حداتی کمک کرد، به عنوان شخصیت اصلی در توسعه شمارش یهودیان کشته شده توسط نازی ها نام می برد. اونگر ادعا کرد که از محله یهودی نشین لهستانی خود از طریق اروپای شرقی فرار کرده است. وی پس از ورود به فلسطین اعلام کرد که قصد دارد «تمام جهان، همه بشریت و به ویژه برادران ما بنی اسرائیل را شوکه کند». آنگر هیچ مدرکی برای آنچه می‌گفت نداشت، اما باور نمی‌کرد که اظهارات خاخام استفان وایز در رسانه‌های بین‌المللی در سال 1943 درباره کشته شدن 2 میلیون یهودی تأثیر کافی داشته باشد.

بعد از اینکه آنگر با گروه های یهودی ملاقات کرد و همه آنها را در یک صفحه قرار داد، هاآرتص چند روز بعد مقاله کوچکی را منتشر کرد که برای اولین بار رقم 6 میلیون نفر را ثبت کرد، قبل از شکنجه رهبران نظامی آلمان برای اعترافات پس از جنگ. . به نظر نمی رسد که آنگر چیزی در مورد اتاق های گاز قتل ذکر کرده باشد.

مقاله هاآرتص با نقل قول دادستان ارشد آیشمن، گیدئون هاسنر، افشاگری را به پایان می رساند، که در مورد عدد 6 میلیونی اظهار داشت: "در آگاهی ملت، عدد 6 میلیون مقدس شده است. اثبات آن چندان ساده نیست. ما از این استفاده نکردیم. در هر سند رسمی وجود داشته باشد، اما مقدس شد.»

به عبارت دیگر: این یک دروغ است.

پس از دهه‌ها کشتار، زندان، بمباران و ورشکستگی رویزیونیست‌های هولوکاست، به نظر می‌رسد که جامعه یهودی اکنون مجبور شده است روایت خود را مجدداً تنظیم کند و زمینه‌های بیشتری را فراهم کند. اینکه آنها اکنون شروع به اعتراف می کنند که "6 میلیون" چیزی جز تبلیغات صهیونیستی نیست، ضربه بزرگی به اسطوره است.

جُزوه «دولت یهودی» یا Der Judenstaat (به آلمانی، تحت اللفظی دولت یهودیان، معمولاً به عنوان دولت یهودی ترجمه می شود) جزوه ای است که توسط تئودور هرتزل نوشته شده و در 14 فوریه 1896 در لایپزیگ و وین توسط M. Breitenstein Verlags-Buchhandlung منتشر شده است. این با عنوان فرعی "Versuch einer modernen Lösung der Judenfrage" ("پیشنهاد راه حلی مدرن برای مسئله یهود") است و در ابتدا "خطاب به روچیلدها" نامیده می شد که به خاندان بانکداری خانواده روچیلد اشاره دارد، همانطور که هرتزل قصد داشت آن را به عنوان سخنرانی برای خانواده روچیلد ارائه دهد. بارون ادموند دو روچیلد (Baron Edmond de Rothschild) نظر بر این داشت که طرح هرتزل شهرک‌های شخصی خود را به خطر می‌اندازد.

{Herzl, Theodor (1988) [1896]. "Biography, by Alex Bein". Der Judenstaat [The Jewish state]. transl. Sylvie d'Avigdor (republication ed.). New York: Courier Dover. p. 40. ISBN 978-0-486-25849-2}

[Pasachoff, Naomi (October 1992). Great Jewish Thinkers: Their Lives and Work. Behrman House. p. 97. ISBN 0874415292]

Baron Abraham Edmond Benjamin James de Rothschild (19 August 1845 – 2 November 1934) was a French member of the Rothschild banking family. A strong supporter of Zionism, his large donations lent significant support to the movement during its early years, which helped lead to the establishment of the State of Israel – where he is simply known as "The Baron Rothschild". [بارون آبراهام ادموند بنجامین جیمز د روچیلد (19 اوت 1845 - 2 نوامبر 1934) یکی از اعضای فرانسوی خانواده بانکداری روچیلد بود. به عنوان حامی قوی صهیونیسم، کمک های مالی فراوان او در سال های اولیه آن، حمایت قابل توجهی از این جنبش کرد، که به تأسیس کشور اسرائیل کمک کرد - جایی که او به سادگی به عنوان "بارون روچیلد" شناخته می شود.]

تاریخچه ستاره صحیونیسمِ اسرائیل

Mayer Amschel Rothschild (23 February 1744 - 19 September 1812; also spelled Anschel) was a German-Jewish banker and the founder of the Rothschild banking dynasty.

مایر اَمشل روچیلد (Mayer Amschel Rothschild)
در سال 1744، مایر آمشل باوئر (Mayer Amschel Bauer) در شهر آزاد فرانکفورت، آلمان، از یک یهودی اشکنازی متولد شد که دفتر-شماری (نوعی حسابداری) را اداره می کرد و همچنین به عنوان صرافی کار می کرد.
درِ ورودی خانه شمارش او یک علامت هگزاگرام قرمز آویزان بود. این از نظر عددی و هندسی به عدد 666 تبدیل می‌شود. جالب اینجاست که همین علامت حدود دویست سال بعد بر روی پرچم اسراییل قرار گرفت و این نشان از گستره نفوذ روچیلد بر کشور اسرائیل است.

hexagram sign would translate numerically and geometrically into the number 666

عدد ۶۶۶ مرتبط به کَربون-۱۲ میباشد که ایزوتروپ آن دارای ۶ نوترون، ۶ پروتون و ۶ اِلِکترون است. عدد دوازده مربوط به ۱۲ طایفه خونخوار و وحشی یهود در کتاب عهد عتیق است. مثال؛ صیغه تکه تکه شده (کتاب «قُضّات» 19): یک لوین و صیغه اش در سفر بودند و شب را در جبعه ماندند. در صحنه‌ای که عمداً یادآور رفتار لوط در سدوم بود، مردم شهر در اطراف خانه‌ای که او در آن اقامت داشت جمع شدند و می‌خواستند به او تجاوز کنند. صاحبخانه ای که با او اقامت داشت سعی کرد از او محافظت کند و به جای آن دختر باکره و کنیز لاوی را به آنها تقدیم کرد. لاوی پذیرفت که صیغه خود را تقدیم کند و طبق داستان، مردم «در طول شب به او تجاوز کردند و او را مورد آزار قرار دادند و سحرگاهان او را رها کردند.» او در آستانه در سقوط کرد. وقتی لاوی او را یافت، او را بر الاغ خود نشاند و به خانه رفت. در خانه جسد او را 12 تکه کرد و برای هر قبیله اسرائیل تکه ای فرستاد.

هیتلر بارون لوئیس دو روچیلد (Baron Louis de Rothschild) را دستگیر کرد

آدولف هیتلر از مخالفان سرسخت روچیلدها بود. در سال 1938 بارون لوئیس دو روچیلد (Baron Louis de Rothschild) دستگیر شد و توسط ناسیونال سوسیالیست ها در 8 آوریل 1938 آزاد شد و بانک روچیلد مصادره شد.

نازی ها بانکداران روچیلد را اخراج کردند، دارایی ها و منافع روچیلد را در آلمان، فرانسه و اتریش مصادره و از بین بردند - و لوئیس فون روچیلد (Louis von Rothschild)، رئیس کارتلِ بانکداری اتریشی-یهودی را دستگیر کردند.

Louis Nathaniel de Rothschild (1882–1955) [Louis Nathaniel, Baron von Schwartz de Rothschild (German: Ludwig Nathaniel, Freiherr von Rothschild[Regarding personal names: Freiherr was a title before 1919, but now is regarded as part of the surname. It is translated as Baron. Before the August 1919 abolition of nobility as a legal class, titles preceded the full name when given (Graf Helmuth James von Moltke). Since 1919, these titles, along with any nobiliary prefix (von, zu, etc.), can be used, but are regarded as a dependent part of the surname, and thus come after any given names (Helmuth James Graf von Moltke). Titles and all dependent parts of surnames are ignored in alphabetical sorting. The feminine forms are Freifrau and Freiin.])]

شاخه های آلمان، فرانسه و اتریش خاندان روچیلد عملاً توسط هیتلر منحل و منحل شدند.

برای اینکه منابع مالی تحت کنترل جهانی یهودی به زالو زدن سیاره ادامه دهد، آلمان توسط یهودیان ویران شد.

March 24, 1933: یهودیانِ سراسرِ جهان، مُتَّحِداً، اعلام جنگ کردند بر علیه آلمان

رسانه های یهودی از آن زمان تصویری شیطانی (که بازتابِ خودِ یهودیت و صحیونیست هست را) از هیتلر ترسیم کرده‌اند و نظم جهانی یهودی حتی قوانینی را در 18 کشور اروپایی وضع کرده است که آزادی بیان را در مورد مسائل یهودیت و هولوکاست ممنوع می‌کند.

جنبش ناسیونالیستی با تولد دولت اسرائیل در سال 1948 [سه سال پس از مرگ FDR و هیتلر] به اوج خود رسید، اما صهیونیسم همچنان با حمایت سیاسی اسرائیل مرتبط است.

برخلاف پرتره شیطانی که تاریخ از او ترسیم کرده است (که در واقع بازتابِ چهره واقعی و شیطانی خود یهودیت و صحیونیست است)، هیتلر از جانبِ مردمش بسیار محبوب بود و او چیزی جز صلح نمی خواست.

آدولف هیتلر در واقع گیاهخوار، حیوان دوست، نویسنده، هنرمند، فعال سیاسی، اصلاح طلب اقتصادی و نامزد دریافت جایزه صلح نوبل بود.

«بدینوسیله متواضعانه پیشنهاد می کنم که جایزه صلح 1939 به صدراعظم آلمان و پیشوای آدولف هیتلر اعطا شود، مردی که به عقیده میلیون ها نفر، مردی است که بیش از هر کسی در جهان سزاوار این جایزه بسیار محترم است.» – Erik Gottfrid Christian Brandt

حمایت گسترده ای از رفاه حیوانات در آلمان نازی در میان رهبری کشور وجود داشت. آدولف هیتلر و مقامات ارشد او اقدامات مختلفی را برای اطمینان از محافظت از حیوانات انجام دادند. معروف است که رهبران نازی حیوانات را دوست داشتند. آدولف هیتلر از شکار متنفر بود و به سگ‌ها خیلی علاقه‌مند بود.

حمایت گسترده ای از رفاه حیوانات در آلمان نازی در میان رهبری کشور وجود داشت [DeGregori, Thomas R (2002). Bountiful Harvest: Technology, Food Safety, and the Environment. Cato Institute. p. 153. ISBN 1-930865-31-7] (به آلمانی: Tierschutz im nationalsozialistischen Deutschland). آدولف هیتلر و مقامات ارشد او اقدامات مختلفی را برای اطمینان از محافظت از حیوانات انجام دادند.[Arnold Arluke; Clinton Sanders (1996). Regarding Animals. Temple University Press. p. 130+. ISBN1-56639-441-4]

چندین نازی طرفدار محیط زیست بودند و حفاظت از گونه ها و رفاه حیوانات از مسائل مهم در رژیم نازی بود.[Robert Proctor (1999). The Nazi War on Cancer. Princeton University Press. p. 5. ISBN 0-691-07051-2] هاینریش هیملر تلاش کرد تا شکار حیوانات را ممنوع کند.[Martin Kitchen (2006). A History of Modern Germany, 1800-2000. Blackwell Publishing. p. 278. ISBN 1-4051-0040-0] هرمان گورینگ یک دوستدار حیوانات و حافظ محیط زیست بود که به دستور هیتلر آلمانی هایی را که قوانین رفاه حیوانات نازی را نقض می کردند به اردوگاه های کار اجباری واداشت.[Seymour Rossel (1992). The Holocaust: The World and the Jews, 1933-1945. Behrman House, Inc. p. 79. ISBN 0-87441-526-8] جوزف گوبلز، وزیر تبلیغات نازی‌ها، در یادداشت‌های روزانه‌اش، هیتلر را گیاه‌خواری توصیف کرد که انتقاد از یهودیان تا حد زیادی ناشی از اخلاقیات یهودیت بر علیه حیوانات بود. گوبلز همچنین اشاره می کند که هیتلر پس از پایان جنگ جهانی دوم قصد داشت کشتارگاه ها را در رایش آلمان ممنوع کند.[Goebbels, Joseph; Louis P. Lochner (trans.) (1993). The Goebbels Diaries. Charter Books. p. 679. ISBN 0-441-29550-]

قوانین فعلی رفاه حیوانات در آلمان در ابتدا توسط نازی ها معرفی شد. [Bruce Braun, Noel Castree (1998). Remaking Reality: Nature at the Millenium. Routledge. p. 92. ISBN 0-415-14493-0]

«سرمایه داری در مجموع اکنون نابود خواهد شد، همه مردم اکنون آزاد خواهند شد.» آدولف هیتلر - سخنرانی مونیخ

مرگ بر صحیونیسم

Report Page