Ga

Aniyathikkutti - Devu,Malu - Part - 2

“ആഹാ… ഇതാരാ കിച്ചുവോ… ഡൽഹിയിലെ പണിയൊക്കെ കളഞ്ഞു ഇപ്പോ അച്ഛന്റെയൊപ്പം കൂടിയോ? “

“ഓഹ് ഇല്ല രാമേട്ടാ, നമ്മുടെ ഡ്രൈവർ വാസു അണ്ണൻ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഹോട്ടലിലേക്ക്

പച്ചക്കറിയെടുക്കാൻ ഇങ്ങു പോന്നതാ “

“എന്തായാലും നന്നായി. ഞാനും വരാം, നിന്റെ അച്ഛനെക്കണ്ടു കുറച്ചു കണക്കുകൾ

സെറ്റിൽചെയ്യാനുണ്ട് ”

ഒരു കറുത്ത സഞ്ചിയും കക്ഷത്തു വച്ചു രാമേട്ടൻ വണ്ടിയിലേക്ക് കയറി.

“എടാ ഞാൻ ഇല്ലെന്നും പറഞ്ഞു കണ്ണിൽ കണ്ടവർക്കെല്ലാം ചോദിക്കുന്നത് എടുത്തു

കൊടുക്കരുത്. ഈ ആഴ്ച ലോഡ് കുറവാ ” രാമേട്ടൻ കടയിലെ ബംഗാളി ചെക്കനോട് പറഞ്ഞു.

രാമേട്ടൻ അച്ഛന്റെ ഉറ്റ സുഹൃത്താണ്.കുറച്ചുകൂടി ക്ലിയർ ആയി പറഞ്ഞാൽ മാളുവിന്റെഅച്ഛൻ. മാർക്കറ്റിൽ പച്ചക്കറി കട നടത്തുന്നു.ഡ്രൈവർ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട്

ഹോട്ടലിലേക്കുള്ള പച്ചക്കറി എടുക്കാൻ പിക്ക് അപ്പ് വാനുമായി വന്നതായിരുന്നു ഞാൻ.

“നേരെ ഹോട്ടലിലേക്ക് തന്നെയല്ലേ കിച്ചു??? “

“അതെ രാമേട്ടാ. അല്ലാതെ ഈ വാടിയ പച്ചക്കറിയും കയറ്റി ഞാൻ എവിടെ പോവാൻ??? “

“മോനെ അതിനിടയിലൂടെ രാമേട്ടനെ അങ്ങു വാരല്ലേ. നിന്റെ അച്ഛന്റെ അച്ഛൻ

പീതാംബരക്കുറുപ്പ് പോലും പറയുകേല രാമന്റെ കടയിലെ പച്ചക്കറി വാടിയതാണെന്നു. “

“ഹഹ….ഒരു മാറ്റവും ഇല്ലല്ലോ രാമേട്ടാ നിങ്ങള്ക്ക് “

“നമുക്കെന്തു മാറ്റം കിച്ചുവെ…. മാറ്റമൊക്കെ നിങ്ങൾ ചെത്തു പിള്ളേർക്കല്ലേ “

“എന്ത്‌ ചെത്ത്‌ രാമേട്ടാ….ഇങ്ങനെ തട്ടീം മുട്ടീമൊക്കെ അങ്ങു പോണു “

“എന്തേയ്‌ ഡൽഹിയിലെ ജോലി കളയാൻ? സാധാരണ നിന്റെ പ്രായത്തിലുള്ള പയ്യന്മാർക്കു

അവിടെയൊക്കെ ജോലി കിട്ടിയാൽ കടിച്ചു തൂങ്ങി കിടക്കാറാണല്ലോ പതിവ്. എന്താ ഒന്നും

ഒത്തില്ലെ? ” രാമേട്ടൻ ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

“ഓഹ് ഈ ഹിന്ദിക്കാരി പെൺപിള്ളേരൊന്നും നമ്മുക്ക് ചൊവ്വാവില്ല രാമേട്ടാ. രാമേട്ടന്റെ

കടയിലെ ആ ബംഗാളി ചെക്കനെ പോലെയാ.ബോധവുമില്ല വിവരവുമില്ല. “

“ഉവ്വ… ഉവ്വ…. ” .

“പിന്നെ അവിടെയൊക്കെ എയ്ഡ്‌സ് പിടിക്കണ ജാതികളാ രാമേട്ടാ “

“അതൊന്നും വരാതെ കാര്യം നടത്താനുള്ള വഴികളൊക്കെ ഇപ്പോളത്തെ പിള്ളേർക്ക് ഞങ്ങൾ

പറഞ്ഞു തരേണ്ട ആവശ്യമില്ലെന്നറിയാം മോനെ കിച്ചു “

“ഓഹ്… അതിനെവിടാ ടൈം രാമേട്ടാ. അവിടെ ഫുൾ ടൈം വർക്ക്‌ അല്ലേ “

“എടാ മോനെ കിച്ചുവെ…. നിന്റെ പ്രായം കഴിഞ്ഞിട്ടാ ഞാനും വന്നത് ” രാമേട്ടനും ഞാനും

ഒന്ന് പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു.

“അതിനു രാമേട്ടൻ ഇപ്പോളും ചെറുപ്പമല്ലേ? കണ്ടാൽ ഒരു ചുള്ളൻ തന്നെ “

“വല്ലാതെ സുഖിപ്പിയ്ക്കല്ലേ മോനെ…. ഉണ്ടംപൊരി പറിച്ചെടുത്തു പിള്ളേർക്ക് വല്ല

ക്രിക്കറ്റ്‌ കളിക്കാൻ കൊടുക്കാനാ ഭാര്യ പറയുന്നേ… അങ്ങനെയെങ്കിലും ഉപകരിക്കട്ടെ

എന്ന് ” ഞാനും രാമേട്ടനും വീണ്ടും കുലുങ്ങി ചിരിച്ചു. അപ്പൊ വെറുതെ അല്ല, മത്ത

കുത്തിയാൽ കുമ്പളം മുളയ്ക്കോ.മോൾക്ക്‌ പറ്റിയ തന്തയാ.

ഈ രാമേട്ടൻ ആയ കാലത്തു ഒരു കളി വീരൻ ആയിരുന്നു എന്ന് അച്ഛന്റെ സുഹൃത്തുക്കൾ പറഞ്ഞു

ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോൾ പാരമ്പര്യം കാക്കാൻ മോളുണ്ടല്ലോ!

ഹോട്ടലിൽ എത്തി രാമേട്ടൻ അച്ഛനുമായി സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോളേക്കും ഞാനും പണിക്കാരും

ചേർന്ന് ചരക്ക് ഇറക്കി വച്ചു. അച്ഛന്റെ വക രണ്ടു സ്പെഷ്യൽ മസാല ദോശയും കഴിച്ചു ഞാൻ

വീട്ടിലേക്കു തിരിക്കുമ്പോൾ “നിനക്ക് കുറച്ചു നേരം കൂടി ഇവിടെ നിന്ന് അച്ഛനെ

സഹായിച്ചുകൂടെടാ ” എന്ന് അർത്ഥം വയ്ക്കുന്ന നോട്ടം അമ്മയുടെ കണ്ണുകളിൽ

ഉണ്ടായിരുന്നു. “സോറി അമ്മേ അങ്ങനെ യാതൊരു ദുരുദ്ദേശവും എന്റെ മനസ്സിൽ ഇല്ല ” എന്ന്

കാട്ടുന്ന ഒരു ഇളിയും പാസാക്കി വണ്ടിയുമെടുത്തു ഞാൻ വീട്ടിലേക്കു വിട്ടു.

വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കാണുമ്പോൾ തന്നെ വലിയൊരു ആശ്വാസമാണ്. മെയിൻ റോഡിന്റെ അരികിൽ തന്നെ

ആണെങ്കിലും വലിയൊരു പുരയിടമാണ് ഞങ്ങളുടെ വീട്. ചുറ്റിനും മാവും പ്ലാവും എന്നുവേണ്ട

സകല മരങ്ങളും ചെടികളും നിറഞ്ഞ പറമ്പിന്റെ ഒത്ത നടുവിൽ നിൽക്കുന്ന വീടുകാണുമ്പോൾ

തന്നെ നമ്മുടെ മനസ്സ് നിറയും. വണ്ടി വീടിനോടു ചേർന്ന് പൂത്തു നിൽക്കുന്ന ഒരു കണി

കൊന്ന മരത്തിന്റെ താഴെ വയ്ക്കുമ്പോളാണ് ഞാൻ വേറെ ഒരു സ്കൂട്ടർ ശ്രദ്ധിച്ചത്. ശെടാ

നല്ല പരിചയം ഉള്ള വണ്ടിയാണല്ലോ. അതെ… മാളു തന്നെ. എന്റെ മനസ്സിൽ രണ്ടു ലഡ്ഡു

പൊട്ടി. ദേവികയും മാളുവും മാത്രമേ കാണു. ഞാൻ ഉത്സാഹത്തോടെ ചെന്നു ബെല്ലടിച്ചു,

പക്ഷെ ആരുണ്ട് വാതിൽ തുറക്കുന്നു. ഞാൻ ഒന്നുകൂടി നീട്ടി ബെല്ലടിച്ചു. പക്ഷെ വാതിൽ

അടഞ്ഞു തന്നെ കിടന്നു. ശേ.. ഇവരിനി ഇവിടെ ഇല്ലേ??? . പക്ഷെ മാളുവിന്റെ സ്കൂട്ടർ

ഉണ്ടല്ലോ? അതുമല്ല ജനലുകൾ എല്ലാം തുറന്നു കിടക്കുന്നു. ഇനി എങ്ങാനും പുറകിലെ

തൊടിയിൽ കാണുമോ? നോക്കി കളയാം.

ഞാൻ പുറകിലെ തൊടിയിൽ ചെന്നെങ്കിലും അവരെ അവിടെയെങ്ങും കണ്ടില്ല. പക്ഷെ പുറകിലെ

വാതിൽ ചാരിയിട്ടിട്ടുള്ളു എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി . അതുവഴി അകത്തു കയറിയ ഞാൻ അവരെ

അവിടെയെല്ലാം നോക്കിയെങ്കിലും ഫലമുണ്ടായില്ല. ഇനി മുകളിൽ കാണുമായിരിക്കും എന്ന്

വിചാരിച്ചു ഞാൻ ഗോണി പടികൾ കയറി. മുകളിൽ എത്തിയതും ദേവികയും മാളുവും എനിക്ക്