اپل و تصميم راهبردي غلط!!!
شبكه رويش
١-سوگيري حاصل از مرجعيت پنداري كاذب، به اين معني كه ذهن ما سوژه را بر اساس تجربيات قبلي و فارق از تصميمات مورد قضاوت قرار ميدهد و بدين صورت ابتدا به نوعي تبرا و مصونيت از اشتباه براي سوژه قائل ميگردد و سپس تصميمات را بر اساس اين پيش زمينه ذهني نسبت به سوژه بررسي ميكند و با توجه به مصونيت سوژه از اشتباه از ديد شخص ( كه صد البته اصالتي ندارد) و تصميم اشتباه نيز چون توسط سوژه اي گرفته شده كه به ظاهر اشتباهي را برايش متصور نيستيم ، پس به اين نتيجه ميرسيم كه تصميم درست بوده است.به خاطر داشته باشيد كه اين نتيجه نه از بررسي علمي تصميم كه از احساس ما به سوژه و فارق از ارزيابي و يا در خوشبينانه ترين حالت ارزيابي هايي كه همراه با سوگيري و توجه بيشتر نسبت به عوامل تائيد كننده تصميم و ارزش گذاري كاذب اين شواهد و حذف شواهد تائيد كننده اشتباه بودن يا ارزش گذاري ناكافي براي انها بوده است.
٢- معمولاً تصميمات اشتباه توسط سازمانهاي بزرگ قبل از اينكه توسط جامعه درك شوند در خود شركتها به ان پي برده و در صدد اصلاح ان بر مي ايند ، بنابراين در خيلي از مواقع بدون اينكه ما متوجه شويم جلوي اشتباهات را ميگيرند. به بيان ساده تر ما به طور كلي ويتريني از موفقيت هاي انها را ميبينيم و نه راه طي شده ، تصميمات گرفته و موارد شكست خورده را .
برندها اغلب به مشتریان خود انتخاب‌های زیادی می‌دهند. برای محصولات ویژه و برتر، برخی شرکت‌ها تصور می‌کنند که باید انتخاب‌های بدون محدودیتی قائل شوند، اما حقیقت عکس این موضوع است. اگر می‌خواهید در بازار شمارا به‌عنوان یک برند برتر در نظر بگیرند، باید گزینه‌ها و انتخاب‌های کمتری را، خصوصاً در مرحله معرفی اولیه محصول، در اختیار مخاطب قرار دهید. داشتن انتخاب بیشتر فرایند بازاريابي و فروش و در ادامه انتخاب و خرید کردن برای مشتری را چالش‌برانگیزتر می‌کند. حالا فرض کنید در کنار این انتخاب قیمت بالایی هم داشته باشید که خودش این انتخاب را سخت‌تر هم می‌کند.
يكي از مسیر هاي استراتژیک براي معرفی بهتر محصول قیمت بالاتر نسبت به بازار و با تنوع کم و به‌صورت تک‌محصولی است، یعنی استراتژی که اپل برای گوشی‌های آیفون در نظر گرفته و تاکنون به آن عمل کرده است.