دیوار مرزی فقط مانع آدم‌ها نخواهد بود، بلکه مانع گدار حیوانات نیز شده و بوم‌سازگان (اکوسیستم) منطقه را فنا خواهد کرد
کلی کاسولیسوقتی دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۶ رئیس جمهور شد، یکی از وعده‌های اولیه انتخاباتی‌اش «ساختن آن دیوار» سرتاسر مرز با مکزیک بود ـ عبارتی که هزاران نفر در سراسر آمریکا همچون وحی منزلی انتخاباتی سر دادند.
حتی در آن زمان، این وعده او بحث برانگیز بود: برخی آن را بیگانه هراسی و غیرانسانی خواندند ـ مانعی در مقلِ، اگر بی‌پرده بگوییم، مردمی که می‌خواهند از خشونت بگریزند. بعضی دیگر نگران هزینه آن بودند: این دیوار می‌تواند ضربه مهلکی به معاملات تجاری باشد، چون در سال ۲۰۱۷ مکزیک سومین بزرگترین شریک آمریکا در معاملات تجاری بوده است. غیر از آن، هزینه سرسام‌آورِ ساخت آن است که بسته به پیمانکار آن می‌تواند بین ۱۲ تا ۷۰ میلیارد دلار باشد.
ولی حالا، بیش از ۲۸۰۰ دانشمند از مقاله‌ای درباره تهدید عظیم دیوار به محیط زیست پشتیبانی کرده‌اند. خواسته این دانشمندان ساده است: اگر واقعا مجبورید، مانع را بسازید، اما طوری بسازید که بوم‌سازگان را ویران نکند و زیست حیوانات در معرض نابودی را به فنا نکشد.
رودولفو دیرزو، یکی از نویسندگان این مقاله و استاد زیست‌شناسی در دانشگاه استنفورد می‌گوید: «مهم این است مردم بفهمند که اینجا منطقه خاصی از کره زمین است. برپاکردن یک دیوار در این منطقه استثنایی تبعات عظیمی دارد. ... باید ببینیم که می‌خواهیم چگونه الگویی برای جهانیان باشیم: الگویی وحشتناک، یا الگویی امیدبخش برای کره زمین.»
وار مرزی چند مسئله دارد. مسئله نخست تقریبا واضح است: ساختن یک مانع فیزیکی برای جلوگیری از افرادی که می‌خواهند بین آمریکا و مکزیک سفر کنند طبعا مانعی خواهد بود برای حیوانات آن منطقه. این مسئله‌‌ای جدی است، زیرا بسیاری از حیواناتی که در حال انقراض‌اند برای دسترسی به منابع غذایی یا مطابق غریزه بین این دو منطقه گدار می‌کنند. برای مثال، قوچ و میش بزرگ‌شاخ، برای یافتن آب و محلی برای زاییدن بین کالیفرنیا و مکزیک در رفت و آمدند. شاخ‌چنگالیِ بیابان سونورا و گرگ خاکستری مکزیک (در خطرترین نوع گرگ) برای جفت‌گیری در این منطقه در گردش‌اند، که امری است مهم برای بالا نگه داشتن جمعیت کوچک در معرض خطرشان.
تقسیم این حیوانات در نواحی جداگانه به این معنی است که ممکن است به آب و غذای کافی برای بقای خود دسترسی نداشته باشند ـ بخصوص که به سبب گرمایش زمین دمای هوا بالا رفته و خشکسالی وخیم‌تر شده است. جداکردن جمعیت گونه‌ها از فرصت یافتن جفت مناسب نیز برای حیوانات می کاهد – به کلام دیگر توله‌های کمتری به دنیا خواهد آمد. این شرایط موجب درون‌زایی و در نتیجه منجر به بیماری‌های بیشتر و گوناگونی ژنتیکی کمتر در میان این حیوانات خواهد شد. در نهایت بر شمار عوامل منفی علیه موجوداتی که به سرعت از تعدادشان کاسته می‌شود، افزوده می‌شود.
پل ارلیک، یکی دیگر از نویسندگان مقاله می‌گوید: «ساختن دیواری نفوذناپذیر در امتداد طولانی‌ترین مرز در نیمکره غربی عملی احمقانه است – بی‌معنی است.» ارلیک از پیشگامان پژوهش‌های کثرت جمعیت در جهان است و رئیس مرکز حفاظت محیط زیست در دانشگاه استنفورد. او می‌گوید: «این کار از نقطه‌نظر آینده انسان بی‌معنی است، از نقطه‌نظر تنوع زیستی بی‌معنی است و بی‌معنی است چون بسیار گران تمام خواهد شد و به نتایج کیفری مورد نظر نیز نخواهد رسید. عملی احمقانه از سوی دولتی به راستی کودن است.»
ساختن تقریبا هر چیزی برای محیط زیست نامناسب است، هر جا می‌خواهد باشد – ساخت و ساز گیاهان را نابود می‌کند، حیوانات را می‌کشد، زیستگاه را ویران می‌کند، و افزایش نور، صدا و فعالیت‌های انسان‌ها گونه‌های بومی را فراری می‌دهد. ولی دانشمندان می‌گویند مرز آمریکا و مکزیک ناحیه‌ای بسیار مهم است که نیاز به حفاظت دارد، چون نواره ارضی بی‌همتایی است که حیات صحرایی و تالابی در محیطی کوچک در آن جریان دارد. دیرزو می‌گوید: «در اینجا گونه‌ها و بوم‌سازگان خاص حوزه شمالی با گونه‌هایی که از مناطق حاره‌ای تر جهان تکامل یافته‌اند هم‌زمان موجودند. و این که این دو نوع در یک جا به هم می‌رسند این منطقه را خیلی خاص می‌کند.»
مسئله این است که دولت آمریکا این را می‌داند. سالهای سال بودجه پژوهش‌های حفاظت از محیط زیست و حیوانات در خطر انقراض را تأمین کرده است – حتی قوانینی مانند فرمان گونه‌های در خطر انقراض و فرمان سیاست ملی زیست محیطی را وضع کرده است. ولی همه اینها ممکن است به واسطه مصوبه‌ای دیگر از سال ۲۰۰۵ به منظور ساختن دیوار لغو شود. این مصوبه به وزارت امنیت ملی در آمریکا این قدرت را می‌دهد که هر قانونی را که ساخت دیوار را به تعویق اندازد نادیده بگیرد – و همانطور که می‌توان انتظار داشت، ترامپ تابحال آن را برای نادیده انگاشتن حفاظت از محیط زیست به کار برده است.
ارلیک می‌گوید: «این یک مسئله جهانی است. بدین معنی که تمدن بشر کاملا به تنوع زیستی کره زمین وابسته است، و با این وجود ما به سرعت هر چه تمام‌تر در حال نابودی آن هستیم. و برخی از بدترین تخریب‌ها در مناطقی ایجاد شده که انسان موانع غیرطبیعی ساخته است.» علیرغم این همه، ترامپ عزم خود را جزم کرده تا این دیوار را بسازد. چند روز پیش حتی تهدید کرد که «اگر دمکرات‌ها برای امنیت مرزی، از جمله دیوار، به ما رأی ندهند» دولت را تعطیل خواهد کرد.
دیرزو می‌گوید: «یکی از کارهای مهم این است که مردم باید با کنگره در تماس باشند تا اطمینان یابند که قوانین زیست محیطی موجود مانند فرمان گونه‌های در حال انقراض رعایت شوند. او می‌گوید که دولت آمریکا را وامی‌دارد تا به دانشمندانی مثل او اجازه دهد به راه‌حلی برای دیوار مرزی برسند تا آسیب‌های زیست محیطی را به حداقل برسد و مانعی برای گذر حیوانات نباشد.
راه‌حل ارلیک ساده‌تر است: رأی به سیاست‌مدارانی که به این موضوع اهمیت می‌دهند. او می‌گوید: «اصلا دوست ندارم که یک راه‌حل غیرعلمی پیشنهاد کنم، اما این به راستی یک مسئله سیاسی است. بحث علمی نیست، یک جنگ خیابانی است.»
منبع: ایندیپندنت