Earth
در تائویسم عقیده بر اینه که هیچ تولد یا مرگی وجود نداره بلکه بینهایت تغییر شکل در حال رخ دادنه.
داخل بدن ما تعداد بیشماری مولکول، باکتری، سلول و اجزای مختلف وجود دارند. یک عالمه عضو و سلولهای هوشمند که دارند زندگی خودشون رو میکنند و برای فعالیتهاشون هیچ دستوری از ما نمیگیرند و اراده ما تاثیری بر عملکردشون نداره. خیلی از این موجودات که درون بدن ما مشغول زندگی هستند قابل مشاهده توسط چشم غیر مسلح نیستند. از بین رفتن بعضی از اعضا منجر به از بین رفتن (تغییر شکل) آنی ما خواهد شد درحالیکه کم شدن یا از بین رفتن بعضی ممکنه فعالیتها یا سلامت ما رو تحت‌الشعاع قرار بده. بعنوان مثال اگه باکتریهای خوب بدنمون در روده کاهش پیدا کنند سیستم ایمنی ما و نتیجتا سلامت ما به مخاطره میفته. (جا داره توی پرانتز اشاره کنم مصرف آنتی‌بیوتیک شیمیایی یکی از عوامل از بین رفتن باکتریهای خوب روده هستند).
حالا بیایید کره زمین رو از فاصله بسیار بسیار دور مشاهده کنیم. چی خواهیم دید یک جسم کروی که در میان اشیای کروی دیگه دارن به دور خورشید میچرخند. از فاصله دور جنگلها، اقیانوسها و کوهها و... قابل مشاهده‌اند ولی انسانها، حیوانات، گیاهان و فعالیتهاشون بچشم نخواهند اومد. کسی که از اون بالا کره زمین رو مشاهده می‌کنه شاید مرگ و میر موجودات رو نبینه بلکه چیزی که میبینه اینکه تغییر شکل داره رخ میده بعنوان مثال از میزان جنگلها کاسته میشه و به مقدار اجسامی بنام « شهر » داره اضافه میشه.
حجم کره زمین یک تریلیون کیلومتر مکعب هست (تو مغزم نمیگنجه تنها چیزی که میتونم بگم اینکه گوگل مچکریم). حجم متوسط بدن یک انسان شش ضربدر ده به توان منفی یازده کیلومتر مکعب. اگه ما کره زمین رو به یک موجود زنده فوق‌العاده بزرگ تشبیه کنیم به نوعی و از یک دیدگاه میشه گفت آنچه در کالبد بدن ما و اکثر موجودات کره زمین اتفاق میفته شباهت زیادی داره به آنچه در کالبد کره زمین داره اتفاق میفته، یک عالمه فعالیت و بینهایت تغییر شکل، فقط در مقیاسی فوق‌العاده متفاوت.
ما از درک اینکه زمین رو بشکل یک موجود زنده ببینیم عاجزیم. جنگلها، خاک، اقیانوسها، رودخانه‌ها اجزای بدن زمین رو شکل می‌دهند. اجزای بدن زمین ممکنه بیش از یک کار رو بکنند. یکی از کارهای جنگلها و اقیانوسها اینکه نقش ششهای کره زمین رو بازی میکنند. رودخانه‌ها و آب نقش رگ و خون رو برای زمین دارند. شاید بشه گفت موجودات روی زمین از جمله انسان معادل میکروب، سلول یا ویروسهایی هستند که بشکلی هوشمندانه در حال زندگی درون کالبدی به نام کره زمین هستند و متاسفانه عملکرد انسان بشکلی بوده و هست که واژه ویروس برازنده‌تره براش و میشه گفت انسان بدترین ویروسی هست که بدن کره زمین تا به حال به خود دیده.
با فرض اینکه ما انسانها بسان سلولهایی هستیم که در کالبدی بنام کره زمین زندگی میکنیم اگه کره زمین از بین بره ما هم از بین میریم. شاید عبارت درستتر طبق همون عقیده تائویسم این باشه که ممکنه مجموعه تغییرات بشکلی باشه که شرایط زیست برای موجودی بنام انسان دیگه فراهم نباشه. از نحوه بیانش که بگذریم.
آیا چیزی مهمتر از این میتونه وجود داشته باشه؟ یعنی همون‌طور که برای هر فرد چیزی مهمتر از بقاش و سلامت بدنش وجود نداره برای مجموعه موجوداتی که داخل زمین زندگی میکنند، چیزی مهمتر از سلامت زمین میتونه وجود داشته باشه؟
اگه یکی پیدا بشه و بگه دوستان عملکرد ما به گونه‌ای هست که داریم کالبد بدن بزرگتر خودمون یا همون زمین رو از بین می‌بریم صرفا برچسب آرمانگرا، طبیعت گرا و دغدغه محیط زیست داشتن به این فرد زدن مثل اینکه یکی بیاد به من بگه مجید جان اگه سبک زندگی یا رژیم غذاییتو عوض نکنی سلامتت بخطر میفته و ممکنه جونت رو از دست بدی و من بهش بگم چقدر تو فرد "بدن‌گرایی" هستی و ادامه بدم اینکه دغدغه بدن انسان رو داری برام جالبه ولی ببخشید من سرم با، نوشته‌های ادبی، فیزیک و شیمی، ورزش، تولید پول و سیاست گرمه و خیلی دغدغه سلامت کالبدم رو ندارم! تنها در صورتی اینکارو میکنم که یا متوجه ارتباط خودم و کالبد بزرگتر همه ما، کره زمین، نباشم یا سلامتم برام اهمیتی نداشته باشه، یا حرفهای اون فرد رو قبول نداشته باشم.
به اینجای نوشتم که رسیدم دیدم من نوعی اگه بعنوان مثال رژیم غذاییم ضرر برای بدنم داشته باشه ممکنه بازم دست از رویه‌ام برندارم پس نمیشه انتظار داشت این جمعیت ۷ میلیاردی هم دست از کارهای مضرمون که داره به کالبد بدن بزرگتر همه ما ، کره زمین ، میزنه دست برداریم. بعبارتی همه ما کمابیش مصداق قورباغه در حال پختن هستیم به خطرات آنی واکنش نشون میدم ولی به خطراتی که در آینده دور اتفاق خواهند افتاد بیتفاویتم. ولی حداقل اگه کسی چنین حرفی بهم بزنه بهش نمیگم آرمانگرا و طبیعت‌گرا. چون این طبیعت کالبد زندگی همه ما هست و باید دغدغه و اولویت همه باشه موضوع اینکه به خاطر حجم بسیار غول آسایی که داره تغییراتشو نمیبینم، عمر انسان در مقایسه با زمین اونقدر کوتاهه که خیلی از انسانها نتیجه عملکرد مخربشون رو خودشون نمیبینن.
با این توضیحات و تشبیهات فکر کنم حداقل یک چیز بدیهیه. شاید من نوعی با رژیم غذایی بد سلامتم رو به خطر بیندازم و طول عمرم رو کم کنم ولی هیچوقت نمی‌زنم یک عضو از بدنم رو با دستان خودم از بین ببرم.
ما با صرف بیش از ۴۰۰۰ میلیارد تومن در گیلان در حال احداث سدی هستیم که باعث نابودی یک تا دو میلیون مترمربع از سلولهای خوب کالبد بدن بزگترمون خواهد شد. حدسش سخت نیست در اینجا منظورم از سلولها همون درخت‌ها هستند.
این مثل اینکه من مثلا ۲۰۰ میلیون پول به یک جراح بدم که یکمقدار از ششهای بدن من رو از بدنم برداره! می‌خوام دوباره از بومیان استرالیا حرف بزنم، اب‌اوریجینالها معتقد بودند که فعالیتهاشون رو باید طوری تنظیم کنند که زمین رو برای هفت نسل بعد حفظ کنند. در اینکه ما از بومیان استرالیا پیشرفته‌تر هستیم شکی نیست اما در مورد خرد میتونیم چنین ادعایی بکنیم.