d.a

نکته اساسی حوزه مرز تجارت مرزی است که برای کشور بسیار مهم است. از مرزهای استان کرمانشاه حدود نیمی از صادرات به کشور عراق انجام میشود. این موضوع برای کشور بسیار با اهمیت و استراتژیک است. مسأله دیگر تناسب تجارت بین بخش عربی و کرد است که با تعادل بخشی به بازارچه ها و مناطق آزاد و ویژه تجاری در هندل کردن این دو بازار باید مدیریت مناسبی را برای آن جاری ساختو چیزی که اصلی ترین محدودیت اصلی این موضوع در 20 سال گذشته بوده است.

حوزه دومی که برای کشور استراتژیک است و استان کرمانشاه در این حوزه عامل مهمی قلمداد می‌شود حوزه آب است. کرمانشاه از استانهایی است که با تنش کمتری نسبت به سایر استانها در موضوع آب برخوردار است. انتقال صنایع و فعالیت‌های آب بر کشور به این منطقه مسأله ای است که می‌تواند برای کشور مهم باشد ولی برای آینده ساکنان استان می‌تواند هم فرصت باشد و هم تهدید. در این موضوع باید مطالعات گسترده و دقیقی به انجام برسند که فرصت‌ها را کشف کرده و برای تبدیل تهدیدها به فرصت راهکار ارائه دهند.

مسأله در کنار آب کشاورزی است که استان کرمانشاه می‌تواند با دارا بودن سهم بالای آب و زمینهای قابل کشت در کشور دارا شود ولی متاسفانه به علت ضعف شدید و مفرط عملکرد بخش کشاورزی نتوانسته برابر سهمش از آب یا زمین و یا حتی در بعضی موارد به اندازه سهمش از جمعیت، نسبت به تولید محصولات این حوزه اقدام کند.

لذا دو حوزه استراتژیک مرز، تجارت مرزی در کنار آب و کشاورزی در استان کرمانشاه هست که برای دولت مردان کشور مهم هستند. اما دولت باید در استان کرمانشاه علاوه بر این اولویتها چالشهای اصلی استان را در اولویت کاری خود قرار دهد. بیکاری چالش اول استان است. در صورتی که این حوزه درمان نشور نمیتوان انتظار داشت که استان کرمانشاه جز سیاه چاله ای از توسعه عملکردی دیگر داشته باشد. نگاه دقیقتر به زیر پوست جامعه نشانه های نگران کننده ای از این موضوع را به نمایش می‌گذارد.

دومین عنصر اساسی که برای استان حیاتی است مسأله زیر ساختهای سخت و نرم استان است که باید در اولویت ترمیم قرار گرند. به همان ارزشی که برای زیر ساختهای فیزیکی قائل هستیم، باید برای زیر ساختهای نهادی و مهارتی و فرهنگ کار و مهارت و آموزش در استان قائل شویم و این عوامل و عناصر اساسی را ترمیم کنیم.

چند پارگی تصمیم و نقد در کنار چند پارگی انتخاب مدیران و تصمیمگیران و مهمتر از همه اینها کنار گذارده شدن شایستگان استان از حوزه تصمیمگیری مهمترین غفلتی است که تا کنون در استان دیده شده است، چه توسط دولت ملی و چه توسط دولت محلی. این موضوع عواقب بسیار بدی برای استان داشته و بیشتر از این خواهد داشت.