Corona

Ik ben in het land van Corona Extra, met een limoentje in de hals in de schaduw van een palmboom. Hé twee keer dezelfde grap achter elkaar, mijn verkeerde been slaapt.

Natuurlijk, het Coronavirus dat ons allemaal in de greep houdt is het echte onderwerp van dit blogje. Wederom een gevaarlijk onderwerp, waar al menigeen de dag na het hebben van een mening die met een hele berg zout weer op heeft mogen eten. Vandaar wederom de disclaimer: ik ben nergens expert in, luister alleen naar mij als Jürgen Klopp het zegt.

We hebben het hier wel over een ribovirus, dus ik ben als geen ander op mijn hoede.

INDIEN U GEEN ZIN HEEFT IN MIJN MATIG GEFUNDEERDE MENING EN ENKEL FEITEN WILT GA DIRECT DOOR NAAR PS, GA NIET LANKS DE AP, U ONTVANGT GEEN 200 ROLLEN TOILETPAPIER.

Het lijkt erop dat onze eigen paniekerigheid een soort gewogen gemiddelde is van onze directe omgeving. Nederlanders prijzen zich als geen ander om hun nuchterheid, maar wat is nuchter in een gezondheidscrisis, je handen wassen en naar de experts luisteren? Ik denk het wel.

Misschien is het echter toch nodig voor nuchtere Nederlanders om een minimomentje van paniek te hebben om vervolgens rationeel te handelen en de gevaren niet te bagatelliseren.

Covid19 is een andere stam van het virus dat rond 2003 voor de SARS-uitbraak verantwoordelijk was, waar bijna tien procent van de geïnfecteerden overleden. Het lijkt erop dat deze variant met slechts 1 tot 5 procent een stuk minder dodelijk is, maar zich een stuk makkelijker verspreid, potentieel ook door asymptomatische dragers. Shit nu ben ik toch aan het doen alsof ik een expert ben.

Het probleem is dat we een pandemie hebben en dat alle landen hun eigen aanpak hebben, en zonder wereldwijde immuniteit het virus weer opnieuw kan opsteken nadat het lokaal is ingedamd. Het goede nieuws is dat maar liefst 80% van de gevallen mild is maar het slechte nieuws is dat maar liefst 20% van de gevallen dat niet is, en dat zo'n vijf procent van de gevallen op de intensive care behandeld moeten worden met beademingshulp (gebaseerd op de cijfers uit China).

Een sommetje: Als in Nederland 50% van het land het virus krijgt, betekent dat er een half miljoen Nederlanders ergens aan de beademing moeten kunnen liggen om een overlevingskans boven de nul te hebben. Wij hebben in Nederland nu zo'n 2000 intensive care bedden, dus dat zou betekenen dat zonder uitbreiding van de capaciteit wekelijks duizenden mensen onnodig zullen sterven.

Omdat we de capaciteit niet snel genoeg kunnen verhogen betekent dat dit scenario koste wat het kost moet worden voorkomen. En als je nu denkt: maar ik ben jong, mij gebeurt niks, dan ben je een onverantwoordelijk zelfzuchtige eikel.

Of (een stuk) liever gezegd: Met een pandemie kun je maar beter aan de te voorzichtige kant zijn. In het ergste geval valt het dan wel mee met de uitbraak en zullen de nuchtere Nederlanders voldaan zeggen dat het weer hysterie was.

En ik?
In Italië waren drie weken geleden twintig mensen bevestigd geïnfecteerd. De huidige situatie lijkt mij wederom een voorbeeld van hoe ongrijpbaar exponentiële groei is voor mensen. Ik ben nu in Mérida, Yucatán, waar eergisteren een vanuit Spanje teruggekeerde vrouw met covid19 besmet bleek. Verder zijn in México tot nu toe nog geen vijftig bevestigde besmettingen en nog nul doden, wat betekent dat ik nog enkele weken heb voordat ik mijn schuilplaats vol met nacho's en blikken gebakken bonen in moet richten. Daarnaast is het hier overdag boven de 35 graden, en waar vitamine D het afweersysteem helpt, bemoeilijkt UV en hete vochtige lucht de verspreiding, dus hebben de Yucatecos van nature enkele voordelen ten opzichte van Nederlanders in de winter.

En nu verder?
Ik heb net zoals de rest van de wereld geen idee. Het lijkt erop dat de drastische maatregelen van enkele Aziatische landen ontzettend effectief zijn in het stoppen van de verdere verspreiding, wat erg hoopgevend is.

Beperkingen in vrijheid van het dagelijks bestaan zullen in ieder geval tot aan de noordelijke zomer aanhouden, en in de herfst mogelijk weer aanwakkeren.

Het idee van immuniteit of groepsimmuniteit is leuk maar daar troost niemand zich mee als het jaarlijkse griepje weer de ronde doet. Een vaccin voor de SARS uitbraak die in 2002 begon, of voor MERS of welk ander coronavirus dan ook, bestaat nog niet. De onderzoeksbudgetten voor virologisch onderzoek en biotechnologie in het algemeen zullen hier wel flink door groeien, en dat lijkt me een goede zaak. We mogen ons in onze handjes knijpen als het ons lukt om niet in de voetsporen van Italië te volgen, en we mogen die handjes daarna meteen goed met zeep wassen.

Voorlopig hebben we wereldwijd een goed excuus om dat boek bovenaan de verlanglijst te lezen. Geniet - zoals mijn zus zei - vooral van liefde in tijden van corona. En als je hamstert, vergeet dan niet dat toiletpapier het allerlaatste is wat je nodig hebt.

PS

Tot slot nog even twee stukken en drie links die ik inzichtelijk vond in het belang van op tijd de verspreiding indammen en niet te laconiek te zijn.

• https://medium.com/@tomaspueyo/coronavirus-act-today-or-people-will-die-f4d3d9cd99ca
• https://medium.com/@joschabach/flattening-the-curve-is-a-deadly-delusion-eea324fe9727
  
  
• STAYTHEFUCKHOME.COM spreekt voor zich, maar toch de klik waard.
• https://emcrit.org/ibcc/covid19/ met uitgebreide informatie over de huidige medische kennis (dank Oscar)
• en het twitteraccount van Balaji S. Srinivasan, die mij anderhalve maand geleden voor het eerst deed beseffen dat dit geen geintje was.