abc
Elias mobarhanطرح مارشال
در این نوشته اشارهای به طرح مارشال نکردهایم. آیا میتوان سبب عمدهی احیای آلمان را این طرح دانست؟ پاسخ منفی است. دلیل ساده است: کمک طرح مارشال به آلمان غربی آنقدرها کلان نبود. سرجمع کمکهای طرح مارشال و باقی برنامههای کمکی در ماه اکتبر ۱۹۵۴ به تنها ۲ میلیارد دلار میرسید. حتی در سالهای ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ که کمکها در بیشترین مقدار خودشان بودند، کمک طرح مارشال مقداری بود کمتر از ۵ درصد درآمد ملی آلمان. وانگهی کشورهای دیگری که از خلال طرح مارشال کمکهای چشمگیرتری دریافت کردند، در مقایسه با آلمان کمتر رشد کردند.
علاوه بر این در همان زمان که آلمان کمکهای طرح مارشال را دریافت میکرد، مشغول پرداخت غرامات و جریمههای جنگی هم بود که عددشان به راحتی از یک میلیارد دلار فراتر میرفت. در آخر و اما مهمتر از همه اینکه، متفقین به خاطر هزینههای اشغال آلمان سالانه ۷ و ۲ دهم میلیارد مارک آلمان (۲ و ۴ دهم میلیارد دلار) از آلمانها پول قبض میکردند. (البته که این هزینههای اشغال، متضمن این معنا هم بود که آلمان برای دفاع از خود معاف از هزینه است). جدا از این، همچنان که تایلر کائن اقتصاددان اشاره میکند، بلژیک در میان همهی کشورهای اروپایی صدمهدیده از جنگ سریعتر ترمیم یافت و بیش از باقی به بازار آزاد اتکا کرد، و ترمیم بلژیک همه به زمان پیش از طرح مارشال برمیگردد.
نتیجهگیری
در آن چه به چشم بسیاری از ناظران معجزه میرسید، در واقع اعجازی در کار نبود. همهچیز طبق انتظار لودویگ ارهارد و دیگر اعضای مکتب فرایبورگ اتفاق افتاد چه اینان زیانی را که از درهمآمیزی تورم، کنترل قیمتها و نرخ بالای مالیات پدیدار میشد درک میکردند و افزایش در بهرهوری تولید را که از پی خاتمه دادن به تورم، آزادسازی قیمتها و پایین آوردن نرخ مالیاتها حاصل میشد، میفهمیدند.