86

#رمان_برده_هندی 🔞

#قسمت86

اما خنده های ترسناکم نمیذاشت حرفاشو ادامه بده.

با خنده و بریده بریده گفتم:

_ شوخ‌‌ی.‌..خوبی بود...بس کن...وای چقد خندیدم.

سپهر اخم کرد و محکم دوتا بازوهامو گرفت و گفت:

_ریما این دروغ نیست.

لحن جدیش باعث شد در لحظه خندم قطع بشه و با لحن ناباوری بگم:

_حسام چندساله بچه دار نمیشه.تو دوستشی..

تو...تو میدونی حسام چقد تلاش کرد اما نشد ..الان میخوای بگی در کمتر دو ماه من ازش باردااارم؟؟؟؟؟؟

منو ول کرد و از جا بلند شد و دست تو موهاش کرد و کلافه گفت:

_ نمیدونم..نمیدونممم ریما. نسیم میاد از اون بپرس من سردرنمیارم

دوباره نشست و با لحن پشیمونی گفت:

_اگه میدونستم حامله ایی به شرافتم قسم کمکت میکردم.به حسام میگفتم ببخشتت نمیذاشتم فرار کنی

نمیذاشتم آواره بشی و کمر حسام از فرارت بشکنه ریما

سرمو پایین انداختم و دست های لرزونم نگاه کردم..

الان باید چیکار میکردم؟

با صدای لرزون و پر بغض لب زدم:_ن..میشه..نمیشه برگردم....؟

سپهر از جا بلند شد و فریاد زد:

_ نه نه نه نمیشه. چون گند زدم من. گند پشت گند

اون الان فکر میکنه تو بخاطر اینکه سقط کردی و ترسیدی فرار کردی تو جنگل .

اون الان فکر میکنه تو مُردی و تو اون شبی که فرار کردی خوراک گرگ های جنگل شدی

اون الان داغونه . بهم زنگ زدن سه روزه از اتاقش بیرون نمیره میفهمی یعنی چی