فراخوان
همراهان گرامی!
همهگیری کرونا یکبار دیگر به ما آموخت که عرصهی خصوصی وجود ندارد. هر آنچه که هست، اجتماعی است و نه تنها چگونه بودن، بلکه بودن ما نیز در گرو دیگری است. از سوی دیگر، کرونا گونه و سطح دیگری از زیست و تعاملات اجتماعی را در سطح جامعه شکل داده است و موجد سطوحی دیگر از کنشهای بینفردی نیز گشته است که خود محل تامل و اندیشه است.
از آنجا که در این سیر مطالعاتی آموختهایم که چیزی در جنسیت نیست که ذاتی باشد و عرصهی جنسیت، تمام زوایای زیست ما را دربرگرفته است و در تمام زندگی ما ساری و جاری است؛ با این تجربهی زیستهی جدید، فرصتی است تا بیاندیشیم که این وضعیت اپیدمیک و قرنطینگی حاصل از آن، چگونه جنسیتزده میگردد؟ قرنطینگی مختص کدام بخش از جامعه است؟ چرا؟ چگونه در چنین وضعیتی نیز کنش و رفتار ما متاثر از انگارههای جنسیتی است؛ به آن دامن میزند و آن را بسط میدهد؟ با اندیشههای مطالعات جنسیت چگونه میتوان به آن پرداخت و آن را تحلیل کرد؟ فمینیسم چه پاسخی در برابر وضع اپیدمیک دارد؟ خشونت علیه زنان چه وجوه جدیدی در این وضعیت مییابد؟ و .....
بر آن شدیم که در هنگامهای که جلسات خاکستر، به واسطهی این همهگیری، با تعطیلاتی ناخواسته مواجه شده است، این پرسشها را به هماندیشی بگذاریم. خاکستر مشتاق است که اندیشهها و تجربیات عینی شما را در این موارد، دریافت و در کانال منتشر نماید تا بتوانیم به این امر از زوایا و پنجرههای گوناگون بنگریم.
لطفن یادداشتها و نوشتههای خود را در این زمینه به ایمیل خاکستر ارسال فرمایید تا در کانال منتشر گردد.
سلامت و تندرست باشید.