#45

#رمان_برده_هندی 🔞

#قسمت45

*حسام(ارباب)*

نیم نگاهی به صورت غرق خوابش انداختم.

لباشو جمع کرده بود و عمیق به خواب رفت بود.مظلومیت و معصومیت چهره اش باعث شد بی اختیار بگم:

_کاش به جای سلما تو سر راهم قرار میگرفتی.!

با بوقی که پشت سرم خورد به خودم اومدم و شوک زده به جلو خیره شدم‌.

چه مرگم بود؟

با عصبانیت محکم روی فرمون زدم و گفتم:

_ چرا انقدر به یه برده اهمیت میدی حسام؟ چی تو فکرته پسر؟؟ چی تو فکرته...

اخمام حسابی توی هم رفته بود و بقیه راهو سریع تر از اون چه فکر میکردم رفتیم.

توی پمپ بنزین ایستادم و نگاهمو دوباره به سمت ریما برگردوندم

چشماشو باز کرده بود و بهم نگاه میکرد.لبخند ملایمی زد و خواست حرف بزنه که با همون لحن تند بهش توپیدم:

_ زود پیاده شو

منم سریع پیاده شدم و یه سیگار روشن کردم.

نگاهمو به طرف ریما چرخوندم. گنگ و با بهت پیاده شد و گیج به اطرافش نگاه میکرد.

با دیدن پسری کنارش ایستاده بود و داشت حرف میزد خونم به جوش اومد و با خشم به سمتشون رفتم

ریما تا منو دید خواست حرفی بزنه که مچ دستشو گرفتم و محکم کشیدم .

با حرص و دندون های کلید شده غریدم:

_ نمیتونی اون دهنتو باز کنی و از من بپرسی اون سرویس لامصب کجاست که از بقیه میپرسی؟؟ هآان؟؟؟

با تعجب نگاهم کرد و بی تفاوت گفت:

_ خب فرقی نمیکنه که .یه سوال میخواستم بکنم

عصبی خواستم سرش داد بزنم که مردی که کنار ماشین ایستاده بود بلند گفت:

_ باک ماشین پر شد اقا بیایید جا به جا کنید

زیر لب بهش تشر زدم:

_ شانست گرفت و این یارو به دادت رسید و گرنه بد به حالت میشد که جواب منو میدی

ولی منتظر تنبیهت بمون که ببین چیکارت میکنم

ترسیده نگام کرد و دستشو از دستم کشید و سریع به سمت سرویس بهداشتی دوید.