36
#نگاریسم
#۳۶
مامان از این جوابم لبخند زدو سر تکون داد
منم سعی کردم لبخند بزنم اما نتونستم
دکتر افتخاری گفت
- عالی ... میبینمت پس . خداحافظ
- خداحافظ
مکث کرد
اما چیزی نگفتو قطع کرد
حس میکردم تو یه نبرد شکست خوردم
حال خوبی نداشتم
مامان نگاهم کردو گفت
- موهاتو سشوا بکشم؟
- نه مگه قراره چقدر از موهامو ببینه.
با این حرف برگشتم رو تختو گفتم
- یکم میخوابم
مامان اخم کردو گفت
- بیخود . من چهارساعت مرخصی گرفتم اومدم تنها نمیمونم تو خونه. پاشو بیا کابینتای بالا رو تمیز کنیم.
آه از نهادم بلند شد
مامان همین بود
سی ثانیه هم بیکار نمیموند
بزور منو برد آشپزخونه و تا ۵ دقیقا درگیر بودیم.
۵ اجازه داد برگردم اتاقم .
دلم خواب میخواست گفتم دراز بکشم تا تنم یکم کرختیش بره
اما خوابم برد با صدای مامان بیدار شدم که میگفت
- نگار نگار ای بابا دختر چرا انقدر میخوابی . بیا دکتر افتخاری اومد
زیر لب لعنت و کلی فحش فرستادمو بلند شدم
دستو رومو شستم
موهامو مرتب کردم
ضد آفتاب زدم چون یکم توش کرم پودر داشتو بهتر از هیچی بود
یکم به مژه هام ریمل زدم.
یه رژ لبم زدم که خشکی لب هامو بپوشونه
تو آینه نگاه کردم
خب ...
خوب نبود...
اما افتضاح هم نبود .
مانتو شلوار جین همیشگی بیرونمو پوشیدم .
شال انداختمو رفتم پائین
صبر نکردم مامان نگاهم کنه و نظر بده .
واقعا ببشتر از این ظرفیت نداشتم
به پائین پله ها که رسیدم نفس گرفتمو رفتم بیرون.
من همیشه دکتر افتخاری رو با یه شاسی بلند چینی میدیدم. همونم قیمتی بود .
اما نه اونقدر که آدمو ترس برداره .
اما الان جلو در با یه بنز مشکی منتظر من بود که شک نداشتم قشنگ ۴ برابر اون یکی ماشینش می ارزه
حالا پاهام قفل شده بود
خودش سریع پیاده شد
با لبخند گفت
- سلام
به زور لبخند زدمو گفتم
- سلام... ماشین نو مبارکه ...
میدونستم لحنم خوب نیست اما ناخداگاه گفتم
لبخندی زدو گفت
- اتفاقا قدیمیه. بعد سه سال بخاطر خودت از پارکینک اومده بیرون
ابروهام بالا پرید
دکتر اومد این سمتو درو برام باز کرد
معذب تر شدم
مخصوصا که اون کاملا تیپ رسمی و شیکی زده بود
کت و شلوار اتو کشیده و سورمه ای ...
نشستمو با لبخند درو برام بست
حسم بد تر شد
هوای داخل ماشین حس بدتری بهم داد
سرد و با عطر تلخ ...
خدایا ...
کمکم کن ...
دکتر افتخاری هم سوار شد.
تا نشست گفت
- نگار میخوام ازت یه خواهشی کنم
📚 join t.me/danaeism 📚