330
အခန္း (၃၃၀) : မေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ ျပႆနာ
လီကြၽင္းက နတ္ဘုရားတခ်ိဳ႕၏ မ်က္ႏွာမွ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနသည့္ အရိပ္အေယာင္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အတြက္ ရန္သူအား မွ်ားေခၚဖို႔အတြက္ ဆက္လက္သ႐ုပ္ေဆာင္လိုက္သည္။
“ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြလည္း ပိုအားေကာင္းၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ဂုဏ္ပုဒ္ကို ခ်ီးက်ဴးၿပီး သီက်ဴးေပးမဲ့ မ်ိဳးႏြယ္သန္းခ်ီရွိလာမဲ့ နတ္ဘုရားတစ္ပါး ျဖစ္ခ်င္ၾကမွာပဲ။ ပိုအေရးႀကီးတာက ခင္ဗ်ားတို႔က မေသမ်ိဳးဘဝကို ရရွိႏိုင္တယ္။ အထြတ္အထိပ္ နတ္ဘုရားအေနနဲ႔ေတာင္မွပဲ ခင္ဗ်ားတို႔က အသက္အ႐ြယ္ႀကီးရင့္ၿပီး တစ္ရက္မွာ ေသရဦးမွာပဲ။”
“ ဒါက ကေလးေတြကို ျမႇဴဆြယ္ေနတဲ့စကားနဲ႔ ပိုတူတယ္” မီးနတ္ဘုရားက ေျပာလိုက္သည္ “ မင္းက ငါတို႔ကို အဲလိုအင္အားမ်ိဳး ေပးႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး”
“ ခင္ဗ်ား ေျပာတာ မွန္တယ္” လီကြၽင္းက တည္ၿငိမ္စြာ ေျပာလိုက္သည္ “ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားတို႔ကို ဒီလိုစြမ္းအားမ်ိဳး မေပးႏိုင္ေပမဲ့ ဒီလိုအရာကို ရႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတာ့ ေပးႏိုင္တယ္။ ဒီကမာၻမွာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံေနမယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ အဲဒီအခြင့္အေရးကို ရလာႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး”
အထြတ္အထိပ္ နတ္ဘုရားမ်ားက ထိုအရာကို ၾကားၿပီး တိတ္ဆိတ္သြားေလသည္။ လူမ်ားစြာက စိတ္ယိုင္သြားၾကေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕လူမ်ားက လီကြၽင္း၏ စကားကို သေရာ္လိုက္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း လီကြၽင္းက ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ လူတခ်ိဳ႕က စိတ္ပါသြားသေ႐ြ႕ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းၾကားတြင္ အဖြဲ႕ခြဲမ်ားျဖစ္သြားေစဖို႔ လုံေလာက္ေစသည္။
“ မင္းတို႔ကမာၻက အရမ္းအားေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့ ငါတို႔ဆီ လာဖို႔ ဘာလို႔ လိုေနတာလဲ” ထိုနတ္ဘုရားထဲမွ တစ္ေယာက္က ေမးလိုက္သည္။
“ က်ဳပ္တို႔ဂိုဏ္းရဲ႕ အေမြခံသားေတာ္က ဒီကမာၻကို အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုေၾကာင့္ လိုအပ္လို႔ပဲ” လီကြၽင္းက ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လီကြၽင္းက သက္ျပင္းခ်ကာ အသာေလး ေရ႐ြတ္လိုက္သည္ “ ဟား…အစ္ကိုႀကီးသာ ဒီမွာ ရွိလို႔ကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကမာၻကို အုပ္စိုးဖို႔ ဘာျပႆနာမွ ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ အားလုံးကို ခ်က္ခ်င္းသတ္ျဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ဒီကမာၻကို အလြယ္ေလး အုပ္စိုးႏိုင္မွာပဲ”
လီကြၽင္း၏ ေရ႐ြတ္သံက တိုးလ်ေသာေၾကာင့္ ေသမ်ိဳးမ်ားက ၾကားႏိုင္မည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ဤလူမ်ားကား ေလဟာနယ္ၿဖိဳခြင္းျခင္းအဆင့္ က်င့္ႀကံသူႏွင့္ တူညီသည့္ အထြတ္အထိပ္နတ္ဘုရားမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ႔စကားမ်ားကို မၾကားႏိုင္စရာ မရွိေပ။
လီကြၽင္းက ထိုစကားမ်ားကို ယုံၾကည္ေလာက္ဖြယ္ ေျပာလိုက္သည့္အတြက္ တျခားလူမ်ားအား သူတို႔စကားကို ယုံၾကည္လာေအာင္ လႊမ္းမိုးဖို႔ လုံေလာက္ေပသည္။ ထို႔အျပင္ သူက လိမ္ညာေနျခင္း မဟုတ္ေပ။
လက္ရွိ ဝမ္ေဝ့၏ စြမ္းအားျဖင့္ အလယ္အလတ္ကမာၻကို အုပ္စိုးဖို႔ ခက္ခဲမည္ မဟုတ္ေပ။ အမွန္အတိုင္းေျပာရလွ်င္ လီကြၽင္း၏ လက္ရွိအဆင့္ျဖင့္ပင္ ဤကမာၻအား အလြယ္တကူ အုပ္စိုးႏိုင္ေလသည္။
သို႔ေသာ္လည္း သူက ဤကမာၻသည္ ျမင္ရသေလာက္ မ႐ိုးရွင္းသည့္အတြက္ ကိစၥမ်ားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လုပ္ကိုင္ဖို႔အတြက္ သတိေပးထားေလသည္။ ဂမၻီရက ဤကမာၻအတြက္ အဆုံးစြန္ေသာ နည္းလမ္းမ်ား ထုတ္သုံးျခင္းက မေမွ်ာ္လင့္သည့္ ကပ္ေဘးမ်ားကို ျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မည္ဟု ေျပာထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စီမံကာ သူ႔ေျခလွမ္းမ်ားအား တစ္လွမ္းခ်င္းစီ စီစဥ္ေနျခင္း ျဖစ္၏။
လီကြၽင္းက ထိုနတ္ဘုရားမ်ားအား ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္ “ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားတို႔ကို ဖိတ္ေခၚၿပီးသြားၿပီ။ တကယ္လို႔ က်ဳပ္တို႔ကို ဆက္သြယ္ၿပီးေတာ့ အေပးအယူ လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဒါေလးကို သုံးလိုက္ပါ”
သူက လက္ေဝွ႔လိုက္ၿပီး ေက်ာက္စိမ္းအေဆာင္တစ္ခုစီကို အထြတ္အထိပ္နတ္ဘုရားမ်ားဆီ ပို႔ေပးၿပီး သူက ထြက္သြားဖို႔ ျပင္လိုက္သည္။
“ ခဏေလး။ ေသျခင္းတရားနတ္ဘုရားက ဘာျဖစ္သြားတာလဲ” ရွင္သန္ျခင္းနတ္ဘုရားမက ေမးလိုက္သည္။
“ သူက ေသၿပီ” လီကြၽင္းက ေပ်ာက္ကြယ္မသြားခင္ ေျပာလိုက္၏။
အထြတ္အထိပ္ နတ္ဘုရားမ်ားက တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ၿပီး အေဆာင္ကိုယူကာ သူတို႔၏ ဘုံဗိမာန္သို႔ ျပန္သြားၾကေလသည္။ ေလးေယာက္တည္းသာ က်န္ရွိေနေလ၏။ ထိုသူမ်ားမွာ ကံၾကမၼာ နတ္ဘုရားမ၊ ရွင္သန္ျခင္း နတ္ဘုရားမ၊ ဖ်က္ဆီးျခင္း နတ္ဘုရားႏွင့္ အမိန႔္မွာတမ္း နတ္ဘုရားတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။
သူတို႔က သူတို႔၏ ျမင့္ျမတ္ဝိညာဥ္ျဖင့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ စတင္ဆက္သြယ္ေနၾကသည္။
“ ငါ ေသျခင္းတရား နတ္ဘုရားဆီကေန သတင္းရလိုက္တယ္။ အျပင္လူေတြက မိခင္နတ္ဘုရားကို လႊမ္းမိုးဖို႔ နည္းလမ္း ရွိတယ္တဲ့” ရွင္သန္ျခင္း နတ္ဘုရားမက ေျပာလိုက္သည္။
“ အေျခအေနေတြက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္ကေန ကင္းလြတ္သြားၿပီ” ကံၾကမၼာနတ္ဘုရားမက ထပ္ေျပာလိုက္သည္ “ ငါတို႔ေတြ လက္ရွိအေျခအေနကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ အေစာင့္အေရွာက္ကို အသက္သြင္းလိုက္တာ အေကာင္းဆုံးပဲ”
“ အဲလိုတုံးအအေတြ မေျပာစမ္းပါနဲ႔။” ဖ်က္ဆီးျခင္း နတ္ဘုရားက ေျပာလိုက္သည္ “ ငါတို႔ကမာၻက ဖ်က္ဆီးခံရလုနီးပါး မျဖစ္ေနသေ႐ြ႕ အဲဒါကို အသက္သြင္းလို႔ မျဖစ္ဘူး”
“ ငါတို႔ေတြ ကိစၥေတြ ဆိုး႐ြားတဲ့အထိ ေစာင့္ေနရမွာလား” သူမက ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ယေန႔အျဖစ္အပ်က္အၿပီး ကံၾကမၼာနတ္ဘုရားမက ေသျခင္းတရား နတ္ဘုရားေနာက္တြင္ ကပ္ေဘးခံစားရမည့္သူမွာ သူမ ျဖစ္ေနမည္ဟု ခံစားခ်က္ ရရွိေနေလ၏။ သူမက သူမ၏ အလိုလိုသိစိတ္ကို ယုံၾကည္ထားသည္။
“ ဖ်က္ဆီးျခင္း နတ္ဘုရားေျပာတာမွန္တယ္” ရွင္သန္ျခင္း နတ္ဘုရားမက ေျပာလိုက္သည္ “ ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ေတြ ေသျခင္းတရား နတ္ဘုရား မရွိဘဲ အေစာင့္အေရွာက္ကို အသက္သြင္းလို႔ မရဘူး။ ငါတို႔ေတြ လူတစ္ေယာက္ လိုအပ္ေနေသးတယ္”
“ ေသျခင္းတရား နတ္ဘုရားက ေသတာ ဒါမွမဟုတ္ဘူးဆိုလည္း ဖမ္းဆီးခံရတာဆိုေတာ့ ငါတို႔ေတြ အခမ္းအနားတစ္ခု က်င္းပၿပီးေတာ့ ေသျခင္းတရား နတ္ဘုရားရဲ႕ တာဝန္ကို လႊဲေပးမဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ရွာလိုက္႐ုံပဲေလ။ အဲဒီနည္းနဲ႔ဆိုရင္ ငါတို႔ေတြ အေစာင့္အေရွာက္ကို အသက္သြင္းခ်င္တဲ့အခါ ျပႆနာမရွိဘဲ အျမန္အဆန္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မယ္” ကံၾကမၼာနတ္ဘုရားမက အႀကံျပဳလိုက္သည္။
တျခားသူမ်ားကလည္း ခဏတာ စဥ္းစားလိုက္ၾကသည္။ ထိုစဥ္ ရွင္သန္ျခင္း နတ္ဘုရားမက ေျပာလိုက္သည္ “ အႀကံျပဳခ်က္က ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပႆနာတစ္ခုေတာ့ ရွိေနေသးတယ္။ ငါတို႔ေတြ ဘယ္သူ႔ကို ယုံၾကည္မွာလဲ။ အခု အျပင္လူေတြက ငါတို႔လူေတြကို သူတို႔ဘက္ပါေအာင္ မွ်ားေခၚေနတာကို ျမင္တယ္မလား။ တကယ္လို႔ ငါတို႔ေတြ ေသျခင္းတရား နတ္ဘုရားရဲ႕ တာဝန္ကို လႊဲေပးမဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့သူ ျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္”
အတိတ္မွာသာ ျဖစ္ပါက သူတို႔ေ႐ြးခ်ယ္ရမည့္ လူတခ်ိဳ႕ ရွိေလသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔အျဖစ္အပ်က္အၿပီးတြင္ မည္သူ႔ကိုမွ မယုံၾကည္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ေျပာရလွ်င္ သူတို႔ေလးဦးထဲတြင္ပင္ တစ္ေယာက္ေယာက္က တျခားအေတြးမ်ား ရွိေနႏိုင္ေလ၏။
ကံၾကမၼာနတ္ဘုရားမက အမိန႔္မွာတမ္း နတ္ဘုရားအား တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုနတ္ဘုရားသည္ သူမႏွင့္ ယွဥ္လိုက္လွ်င္ အၿမဲလိုလို ဆန္းၾကယ္သည္။ မည္သူမွ သူ႔အေတြးအေခၚ၊ သေဘာတရား သို႔မဟုတ္ ယုံၾကည္ခ်က္မ်ားကို မသိၾကေပ။ အခ်ိန္အမ်ားစုက သူက သူ႔နယ္ေျမတြင္သာ ေနထိုင္ေလ့ရွိသည္။
တျခားနတ္ဘုရားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္အခါ သူက အၿမဲလိုလို တိတ္ဆိတ္ေနၿပီး နတ္ဘုရားမ်ား ခ်မွတ္သည့္ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားကိုသာ တိတ္ဆိတ္ေနလ်က္ သေဘာတူခဲ့သည္။ သူ႔အျမင္ကို ထုတ္ေျပာျခင္းမ်ိဳး မရွိေပ။ အကယ္၍ သူတို႔ငါးေယာက္ကသာ အေစာင့္အေရွာက္ကို အသက္သြင္းထားႏိုင္သည့္သူမ်ားေၾကာင့္ မဟုတ္လွ်င္ သူမက သူ႔ကို ပို၍ သံသယဝင္မိလိမ့္မည္။
“ ငါတို႔ေတြ ယုံၾကည္ရမယ္လို႔ ထင္တဲ့ နတ္ဘုရားတစ္ပါးကို ေ႐ြးၿပီးေတာ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္အေနနဲ႔ သူ႔ကို က်ိန္ဆိုခိုင္းၿပီးေတာ့ ဝိညာဥ္မွာ အတားအဆီး ခ်ထားလိုက္ရင္ ဘယ္လိုလဲ။ အဲလိုဆိုရင္ သူတို႔က ငါတို႔ကို သစၥာေဖာက္ၿပီးေတာ့ အျပင္လူေတြကို သတင္းေပးလို႔ မရေတာ့ဘူး” ကံၾကမၼာနတ္ဘုရားမက ေျပာလိုက္သည္။
“ အဲလိုေတာ့ အလုပ္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ သူတို႔သာ က်ိန္ဆိုၿပီးေတာ့ တားျမစ္ထားႏိုင္သေ႐ြ႕ သူတို႔အလိုရွိရင္ေတာင္ ငါတို႔ကို သစၥာေဖာက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး” ဖ်က္ဆီးျခင္း နတ္ဘုရားက ေျပာလိုက္သည္ “ ငါတို႔စိတ္ပူရမဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အရာက သတင္းႀကိဳထြက္သြားၿပီးေတာ့ အခမ္းအနား ေႏွာင့္ယွက္ခံရမွာကိုပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေ႐ြးခ်ယ္ခံ နတ္ဘုရားက သူတို႔လုပ္ရမဲ့အရာကို မသိေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ျပႆနာက ေျဖရွင္းၿပီးသား ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္”
“ အဲဒါကလည္း အျပင္လူေတြက ငါတို႔ဝိညာဥ္မွာရွိေနတဲ့ အတားအဆီးကို ဖယ္ရွားႏိုင္မဲ့ နည္းလမ္း မရွိသေ႐ြ႕ေပါ့” ရွင္သန္ျခင္းနတ္ဘုရားမက ေျပာလိုက္သည္။
သူမ၏ စကားမ်ားက က်န္ရွိေနသည့္သူမ်ားကို တိတ္ဆိတ္သြားေစသည္။
အဆုံးတြင္ အမိန႔္မွာတမ္း နတ္ဘုရားက စကားဝိုင္းတြင္ ပထမဆုံး ဝင္ေျပာလိုက္သည္ “ မင္းတို႔ေတြ နတ္ဘုရားဘုရင္ရဲ႕ စြမ္းအားကို ယုံၾကည္သင့္တယ္”
“ အဟုတ္ပဲ” က်န္လူမ်ားက ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔က တျခားေသာ အထြတ္အထိပ္ နတ္ဘုရားမ်ားၾကားတြင္ မည္သူ႔ကို ယုံၾကည္ရမလဲဟု စတင္ေဆြးေႏြးလာၾကသည္။ သူတို႔တြင္ အစီအစဥ္တစ္ခု ရွိထားေသာ္လည္း ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရၿပီး ေကာင္းကင္ဘုံဗိမာန္ ကမာၻသားတစ္ေယာက္ဟု ခံယူထားသည့္ သူကို ေ႐ြးခ်ယ္သည္က အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေပသည္။
ထိုစဥ္ လီကြၽင္းက မရဏနယ္ေျမမွ ထြက္လာၿပီးေနာက္ သိပ္မၾကာခင္ တီးတိုးစြာ ေရ႐ြတ္လိုက္သည္ “ ၾကည့္ရတာ ငါ အဲဒီအထြတ္အထိပ္ နတ္ဘုရားေတြကို ေလွ်ာ့တြက္လို႔ မျဖစ္ဘူးပဲ။ အမ်ားစုက တျခားကမာၻေတြအေၾကာင္း သိထားၿပီးေပမဲ့ ငါ့ဆီက သတင္းအခ်က္အလက္ ႏႈိက္ဖို႔ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတယ္”
ထိုအရာကို သိထားေသာ္လည္း လီကြၽင္းက ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ သူ႔ရည္႐ြယ္ခ်က္က ထိုနတ္ဘုရားမ်ားအား ပူးေပါင္းၿပီး အစီအရင္ ၿဖိဳခြင္းျခင္းကို တားဆီးဖို႔ ျဖစ္၏။ ဤအရာက အားေကာင္းသည့္ ေကာင္းကင္အဆင့္ အစီအရင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ကန႔္သတ္ခ်က္ေတာ့ ရွိေနေသးသည္။
အကယ္၍ ထိုနတ္ဘုရားမ်ားသာ ထိုအစီအရင္ကို အခ်ိန္အၾကာႀကီး ဆက္လက္ တိုက္ခိုက္ေနပါက အရင္းအျမစ္မ်ားစြာ ကုန္ဆုံးသြားႏိုင္သည္။
ယခု သူက သူ႔ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ျပည့္ေျမာက္႐ုံသာမက ထိုအထြတ္အထိပ္နတ္ဘုရားမ်ားၾကားတြင္ သူတို႔၏ အလိုဆႏၵႏွင့္ စြမ္းအားေပၚ မူတည္၍ အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ေနေၾကာင္း စုံစမ္းႏိုင္ခဲ့သည္။
မရဏနယ္ေျမကို အုပ္စိုးၿပီး သုံးရက္တာ ၾကာျမင့္သြားၿပီ ျဖစ္၏။
ပတ္လည္တြင္ ခ်မွတ္ထားသည့္ အစီအရင္က ကာကြယ္ေရးအတြက္သာမက တျခားေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးအတြက္လည္း အသုံးျပဳႏိုင္ေလသည္။
တစ္ခုကား အေျမာက္အမ်ား ကူးသန္းပို႔ေဆာင္ေရး ျဖစ္၏။ ထိုအရာျဖင့္ လီကြၽင္းႏွင့္ ထ်ဲ႕ကန္က သူတို႔၏ တပ္ဖြဲ႕အား နယ္ေျမ၏ ဘယ္ေနရာမဆို ကူးသန္းသြားလာ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ႏိုင္ေလသည္။
နယ္ေျမကို အုပ္စိုးၿပီးသည္ႏွင့္ လီကြၽင္းက သူ႔လူမ်ားအား နတ္ဘုရား႐ုပ္ထုမ်ားႏွင့္အတူ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ားအား ၿဖိဳခ်ဖို႔ အမိန႔္ေပးလိုက္သည္။ သူတို႔အား အစားထိုးဖို႔အတြက္ ဝမ္ေဝ့ကို ပင္မနတ္ဘုရားအျဖစ္ ထားထားသည့္ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ားကို ေဆာက္လုပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ထားၾကသည္။
သူတို႔က သူ႔နာမည္ကို သူတို႔ေမြးဖြားလာစဥ္ကတည္းက ကံၾကမၼာကို ဆုံးျဖတ္ေပးထားသည့္ ကံၾကမၼာႀကိဳးမွ်င္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီး သက္ရွိအားလုံး၏ ကံၾကမၼာကို ထိန္းခ်ဳပ္သည့္ ကံၾကမၼာနတ္ဘုရားအျဖစ္ သတင္းျဖန႔္လိုက္ၾကသည္။
သူ႔ေက်ာင္းေဆာင္တြင္ ကံၾကမၼာျမစ္ေၾကာင္းကို သူ႔သေကၤတအျဖစ္ အသုံးျပဳထားၿပီး သူ႔ေျခေထာက္ေအာက္တြင္ အၿမဲတမ္းရွိေနေလသည္။
ထို႔ေနာက္ စစ္သားမ်ားက ထိုကိုးကြယ္ယုံၾကည္မႈမ်ားကို နယ္ေျမတစ္ေလွ်ာက္ ျဖန႔္ေဝၾကၿပီး ေသမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ နတ္ဘုရားမ်ားအား သူတို႔၏ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္မႈမ်ား ျမင့္လာေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျဖစ္စဥ္က အတားအဆီးတခ်ိဳ႕ေတာ့ ရွိေနေသးသည္။
ထူးဆန္းစြာျဖင့္ သူတို႔၏ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္မႈကို အားေကာင္းသည့္ နတ္ဘုရားမ်ားအေပၚ မွီခိုၾကသည့္ နတ္ဘုရားမ်ားမွ မဟုတ္ဘဲ ေသမ်ိဳးမ်ားဆီမွ ျဖစ္ေနေလသည္။ ယုံၾကည္ခ်က္ ေျပာင္းလဲလိုက္ျခင္းက သူတို႔၏ ငယ္စဥ္ဘဝကတည္းက သက္ေရာက္မႈအေပၚ အႀကီးမားဆုံးျဖစ္ေစသည္။
နမူနာအားျဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးနတ္ဘုရားမကို ကိုးကြယ္သည့္ သူမ်ားသည္ သူမ၏ ေကာင္းခ်ီးျဖင့္ သူတို႔၏ သီးပင္ထြက္ႏႈန္းတိုးေအာင္ ဆုေတာင္းၾကသည္။ ထိုေကာင္းခ်ီးျဖင့္ သူတို႔မိသားစုကို ေကြၽးေမြးဖို႔ အစားအစာ အလုံအေလာက္ ရၾကသည္။
ရွင္သန္ျခင္း နတ္ဘုရားမကို ကိုးကြယ္သည့္သူမ်ားက ေရာဂါမ်ားကို ကုသႏိုင္ၾကၿပီး ကမာၻေျမနတ္ဘုရားက သူတို႔အား ေျမငလ်င္လို ကပ္ေဘးမ်ိဳးမွ မခံစားရေစဖို႔ ကာကြယ္ေပးထားသည္။ သစ္သားနတ္ဘုရားကမူ အိမ္ေဆာက္သည့္ အေဆာက္အဦးမ်ား ျဖစ္လာေစသည္။
ထိုအေျခအေနကို ကိုင္တြယ္ဖို႔အတြက္ လီကြၽင္းႏွင့္ တျခားလူမ်ားက ကံၾကမၼာနတ္ဘုရားဟူေသာ နာမည္ကို ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကသည္။ ထိုအခါမွ ျပႆနာက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလ်ာ့က်သြားေလ၏။ ေတာ္ဝင္နန္းေတာ္အတြင္း လီကြၽင္းႏွင့္ သူ႔အဖြဲ႕မ်ားက ေဆြးေႏြးေနၾကစဥ္ ဝမ္က်ဴက ေလွ်ာက္လွမ္းလာသည္။
“ မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ျပႆနာ တစ္ခု ျဖစ္လာတယ္။” သူမက ေျပာလိုက္သည္။