Żydzi zostali pokazani jako ofiara, bezsilna i pozostawiona sama sobie, a Niemcy jako ludzie którzy trzymają kontrolę. Edelman pokazywał realia jak Naziści okupują Europę.
Przez to że nie było interwencji wobec okrucieństwa już powodowało to że było to złem. Żołnierze niemieccy byli przesiąknięci propoagandą i nawet nie musieli się przejmować że ktoś z obserwatorów zaingeruje - przez ich strach nie byli w stanie nic zrobić. Możliwe że przez ten śmiech i niewinne początki antysemityzmu spowodowały śmierć wielu żydów.
Edelmana sytuacja ta nauczyła, żeby nie dać się wepchnąć na beczkę, czyli sprzeciwić się oprawcy przez zachowanie godności. Edelman dołączył do powstania, które było pewne że się nie powiedzie, tylko po to by umrzeć z godnością.
Edelman chciał się usprawiedliwić i oprzeć na czymś poczynania. Drugą opcją było to że miała to być przestroga dla przyszłych powstań, dotyczyła bierności wobec ludzkiej krzywdy.